این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های بذر ایران، جلد ۱۰، شماره ۱، صفحات ۱-۱۷
عنوان فارسی تأثیر پیش‌تیمار زیستی و جیبرلین بر کیفیت و خصوصیات جوانه‌زنی بذر جعفری (Petroselinum crispum)
چکیده فارسی مقاله
چکیده مبسوط
مقدمه: با توجه به ریز بودن بذر جعفری مشکلات متعددی از جمله عدم امکان استفاده از ماشین‌آلات کاشت و جابجا شدن بذرها توسط آب، کاهش جوانه‌زنی و رویش به دلیل افزایش عمق کاشت یا عدم استقرار بذر در خاک ایجاد شده و در نتیجه افزایش میزان مصرف بذر به وجود می‌آید. به همین دلیل به‌کارگیری روش‌هایی برای افزایش توانایی جوانه‌زنی و بهبود استقرار بذرها و گیاهچه جعفری در خاک امری ضروری است. هدف از این آزمایش تعیین اثرگذارترین پیش‌تیمارهای زیستی و هورمون جیبرلین جهت بهتر شدن خصوصیات جوانه‌زنی و استقرار بذر جعفری می‌باشد.
مواد و روش‌ها: جهت تعیین بهترین پیش‌تیمارهای زیستی و هورمون جیبرلین بر خصوصیات جوانه‌زنی و استقرار بذر جعفری سه آزمایش با چهار تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج در سال 1394 انجام شد. آزمایش اول پیش‌تیمار زیستی با استفاده از باکتری‌های محرک رشد در قالب طرح کاملاً تصادفی با هشت تیمار شامل جدایه باکتری سودوموناس فلورسنس سویه 21، باسیلوس سویه بیوسوبتیل، انتروباکتر کلوآک سویه 5، و همچنین ترکیبات دو و سه‌تایی از این باکتری‌ها به همراه تیمار شاهد، و آزمایش دوم با پنج تیمار از جدایه‌های قارچ تریکودرما هارزیانوم (T36، T39، T42 و T43) به همراه تیمار شاهد انجام شد، و در نهایت آزمایش سوم، هورمون پرایمینگ به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با غلظت‌های هورمون جیبرلین صفر، 50، 100 و 200 میلی‌گرم در لیتر و زمان‌های پرایم 6 و 12 ساعت انجام گردید. صفات مورد اندازه‌گیری شامل طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، درصد جوانه‌زنی و شاخص طولی بنیه گیاهچه بود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بهترین تیمارهای آزمایش اول پیش‌تیمار زیستی با اینتروباکتر+ سودوموناس، آزمایش دوم پیش‌تیمار زیستی با سویه قارچ T36 و آزمایش سوم، غلظت 50 میلی‌گرم در لیتر پرایم با جیبرلین در زمان‌های 6 و 12 ساعت بودند. نتایج نشان داد که اکثر تیمارهای پیش‌تیمار زیستی و هورمون پرایم باعث بهبود کیفیت در بذر جعفری شدند به نحوی که درصد جوانه‌زنی در بذرهای شاهد به میزان 70 درصد بود که بعد از اعمال تیمار پیش‌تیمار زیستی با باکتری افزاینده رشد (سودوموناس+ اینتروباکتر) این صفت به میزان 31 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت که در بین تمامی تیمارهای اعمال شده در این تحقیق بیشترین میزان را نشان داد. استفاده از غلظت 50 میلی‌گرم در لیتر پیش‌تیمار جیبرلین در زمان‌های 6 و 12 ساعت به‌ترتیب باعث افزایش 19 و 14 درصدی جوانه‌زنی نسبت به تیمار شاهد شدند.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که پیش‌تیمار زیستی با باکتری سودوموناس+ اینتروباکتر بیشترین تأثیر را بر بهبود کیفیت و خصوصیات جوانه‌زنی بذر جعفری داشت، به‌طور کلی پیش‌تیمار زیستی به استثنای قارچ سویه T42، و همچنین پیش‌تیمار جیبرلین بهبود کیفیت و خصوصیات جوانه‌زنی بذر جعفری را نشان دادند.

جنبه‌های نوآوری:
1- اثرات استفاده از پیش‌تیمار زیستی و هورمون پرایم رایج است، در حالی که برای جعفری مشخص نیست.
2- پیش‌تیمار زیستی با باکتری سودوموناس+ اینتروباکتر بیشترین تأثیر را بر بهبود کیفیت و خصوصیات جوانه‌زنی بذرجعفری داشت.
3- پرایمینگ با قارچ T42 کیفیت و ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر جعفری را کاهش داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اینتروباکتر، باکتری سودوموناس، پرایمینگ، درصد جوانه‌زنی، قارچ تریکودرما
عنوان انگلیسی The effect of biopriming and gibberellin on the quality and germination properties of parsley seed (Petroselinum crispum)
چکیده انگلیسی مقاله
Extended Abstract
Introduction: Due to the fineness of parsley seeds, several problems may arise, such as the impossibility of using planting machines and the displacement of seeds by water, reduced germination and growth due to increased planting depth or lack of seed establishment in the soil, and consequently, increased seeding rate. Therefore, it is necessary to use methods to increase germination ability and improve the establishment of parsley seeds and seedlings in the soil. This experiment aimed to determine the most effective biopriming and gibberellin treatments for better germination and establishment of parsley seeds.
Materials and Methods: In order to determine the best biopriming and gibberellin priming treatments on germination characteristics and establishment of parsley seed, three experiments with four replications were conducted in the seed science and technology laboratory of Yasouj University in 2015 and 2016. The first biopriming experiment was carried out using growth-stimulating bacteria in a completely randomized design with eight treatments including bacterial isolates Pseudomonas fluorescens strain 21, Bacillus biosobetyl strain, Enterobactercus cloac strain 5, also two and three compounds of these bacteria along with control treatment. The second experiment was carried out with five treatments of Trichoderma harziarum (T36, T39, T42, and T43) isolates with control treatment. Finally, the third experiment was performed as a factorial in a completely randomized design with concentrations of gibberellin hormone (0, 50, 100, and 200 ppm) and prime times (6 and 12 hours). The measured traits were seedling length, seedling dry weight, germination percentage, and seedling length vigor index.
Results: The results showed that the best treatments for the first experiment were biopriming with Enterobacter + pseudomonas, for the second experiment biopriming with T36 fungus strain, and for the third experiment 50 ppm of gibberellin prime for 6 and 12 hours. The results showed that the majority of biopriming and hormone prime treatments improved the quality of parsley seeds so that the germination percentage in control seeds was 70%. This value increased by 31% compared to control treatment following priming with growth-stimulating bacteria (Pseudomonas+ Enterobacter), which showed the highest rate among all treatments applied in this study. The use of 50 ppm of gibberellin priming for 6 and 12 hours increased germination by 19% and 14% compared to the control treatment, respectively.
Conclusion: The results of this study showed that biopriming with Pseudomonas + enterobacter had the greatest effect on improving the quality and germination characteristics of parsley seed. In general, biopriming except for T42 fungi, and also gibberellin priming showed improvement in the quality and germination properties of parsley seed.

Highlights:
1. The effects of using biopriming and hormone prime are common, while it is not clear for parsley.
2. Biopriming with Pseudomonas+ enterobacter had the greatest effect on improving the quality and germination characteristics of parsley seeds.
3. Priming with T42 fungus reduced the quality and germination characteristics of parsley seeds.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Germination percentage, Enterobacter, Priming, Pseudomonas bacteria, Trichoderma fungus
نویسندگان مقاله خدیجه مومنی | Khadijeh Momeni
Department of Agronomy, Birjand University
دانشگاه بیرجند

علی مرادی | Ali Moradi
Yasouj university
دانشگاه یاسوج

سهراب محمودی | Sohrab Mahmoudi
Birjand university
دانشگاه بیرجند

حجت اله لطیف منش | Hojatollah Latif Manesh
Yasouj university
دانشگاه یاسوج

نشانی اینترنتی http://yujs.yu.ac.ir/jisr/browse.php?a_code=A-10-27-7&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی بذر
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات