این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های رشد و توسعه پایدار، جلد ۱۴، شماره ۱، صفحات ۱۶۹-۱۹۲
عنوان فارسی گفتمانی بدیل برای توسعه: رویکرد انسان شناختی به مفهوم توسعه
چکیده فارسی مقاله بحث اصلی این مقاله، بحران توسعه از زبان انسان شناسان است؛ بحرانی که گفتمان حال حاضر توسعه را زیر سؤال برده و نیاز به گفتمان بدیل توسعه را آشکارتر می سازد. نظم های کنونی توسعه، دیگر پاسخگوی جامعه جهانی نبوده و تفکیک ها و برچسب های "توسعه یافته" و "توسعه نیافته" به دلیل بحران های دوگانه پارادایم و اقتصاد رنگ باخته اند و صورت بندی های جدید اجتماعی و جهانی را می طلبند. هدف از این مقاله، بررسی پیامدهای تئوریکی انسان شناختی بحران توسعه و اندیشه انتقادی آن و نیز بازخوانی گفتمان مذهبی جامعه ایران و همانندی های آن با دیدگاه انسان شناسان می باشد. برای رسیدن به این هدف از رویکرد توصیفی - تحلیلی با رهیافت گفتمانی بهره برده شده است. در نهایت، انسان شناسی، مفهوم پردازی صِرف بحران توسعه بر حسب واژگان اقتصادی و سیاسی را نقد کرده و در این راستا، رویکردی بدیل برای توسعه پایه گذاری می­نماید و گفتمان جدید توسعه را در برابر گفتمان هژمونیک غالب توسعه برپا می دارد. گفتمان پساتوسعه گرایی در ارتباط با سلطه­آمیز بودن علوم رایج کلان­نگر توسعه است و به استقلال، فرهنگ و دانش محلی در بحث توسعه توجه دارد. در این مقاله، جنبش­های محلی و پلورالیستی در جهت تقویت گفتمان بدیل توسعه (پساتوسعه گرایی) پیشنهاد می گردد و با بررسی گفتمان مذهبی ایرانی، نتیجه می شود کهدو گفتمان پسا توسعه ای انسان شناسان و انقلاب اسلامی ایران با ساختارشکنی و بازخوانی الگوی توسعه مدرن، هرکدام به نوعی، گفتمانی بدیل از توسعه را ارائه می دهند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی An Alternative Discourse for "Development": Anthropological Approach to Development Concept
چکیده انگلیسی مقاله The topic of this paper is development crisis from anthropologists’ perspective. This crisis challenges the current development discourse and reveals the necessity of alternative discourse for development. Current development arrangements are not responding for international community; in addition, differentiations and labels (for example “developed” or “underdeveloped”) have fossilized because of dual crises of paradigm and economy; and they need to new versions of social and global formulations. Studying of anthropological consequences of development crisis, its critical idea, and similarities of Islamic revolution discourse with anthropologists approach is the main purpose of this paper. So, we use descriptive - analytic methodology with discourse approach. Finally, we criticize anthropology, pure conceptualization of development crisis in terms of political and economic terms, establish an alternative approach for development, and found new development discourse against the dominant hegemonic discourse of development. The post-development discourse is a movement about the domination of modern development sciences, which focuses on local independence, culture, and knowledge. In this paper, the local and pluralistic movements are proposed for strengthening of alternative discourse of development. In the end, we conclude that Iranian religious discourse and anthropologists’ post-developmental discourse present alternative discourses for development by deconstructing and reexamining of modern development model.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله لیلا علوی |
دانشجوی دکتری جامعه شناسی اقتصادی و توسعه دانشگاه تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تبریز (Tabriz university)

رضا رنج پور |
استادیار گروه علوم اقتصادی دانشگاه تبریز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تبریز (Tabriz university)

نشانی اینترنتی http://ecor.modares.ac.ir/article_10695_ffde7d549690841acc2273daea168787.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1388/article-1388-359656.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات