این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
کاوش نامه ادبیات تطبیقی، جلد ۲، شماره ۸، صفحات ۱۳۹-۱۵۴
عنوان فارسی بررسی کارکرد هجو در شعر حطیئه و انوری
چکیده فارسی مقاله چکیده یکی از انواع سنّتی رایج در ادبیّات منظوم غنایی، هجویه­سرایی است. این گونه ادبی، بخش قابل توجّهی از آثار شاعران پارسی و عرب را به خود اختصاص داده است و سهم مهمّی در ورود به دنیای ذهنی شعرا و شناختن اندیشه­ها، عواطف و رویکردهای آن­ها دارد؛ ضمن این­که می­تواند مخاطب را با شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دوران شاعر نیز آشنا کند. بر این اساس و با توجّه به همین اهمّیّت، پژوهش حاضر بر آن است با استفاده از شیوه توصیفی- تحلیلی، بارزترین کارکردهای هجو و زمینه­های آن را در اشعار دو شاعر مهمّ هجویه­سرا بررسی کند و به پرنمودترین شباهت­های موضوعی شعر آن­ها از این منظر بپردازد. یکی از این دو شاعر، حطیئه شاعر پرآوازه عرب در عصر جاهلی است و دیگری انوری ابیوردی، شاعر بزرگ قرن ششم در ایران. بارزترین انگیزه­های هجویه­سرایی نزد این دو شاعر را، باید در زمینه­ها و عواطف شخصی جست و جو کرد؛ امّا دلایل انوری گاه اجتماعی­تر می­شوند. نقش نیاز­های مادّی در هجوسرایی هر دو شاعر تعیین­کننده است؛ امّا نداشتن اعتماد به نفس و احساس انزجار نسبت به دیگران، برای حطیئه اساسی­تر است. حطیئه اغلب صریح­تر، مفصّل­تر و بی­پرواتر هجو می­کند. هر دو شاعر از صور خیال مدد می­گیرند؛ امّا شعر انوری معمولاً تصویری­تر و به خصوص نمادین­تر است. انوری از عناصر طنزآفرین نیز بیشتر استفاده می­کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژگان کلیدی، نقد تطبیقی، هجویه­سرایی، حطیئه، انوری،
عنوان انگلیسی الهجو عند الحطیئة والأنوریّ (دراسة مقارنة)
چکیده انگلیسی مقاله الملخّص إن الهجاء من الأغراض التقلیدیة الشائعة فی الأدب الغنائی المنظوم. هذا النوع الأدبی اختص الکثیر من أشعار شعراء الفرس والعرب. ومن الممکن أن نعرف ما کان یدور فی أذهان الشعراء الذین استعملوا هذا الغرض، کما أنه یمکن أن نتعرف من خلال أشعارهم الأجواء الاجتمائیة والسیاسیة والثقافیة. سنحاول فی هذا المقال أن نتعرف علی أبرز استعمالات الهجو فی أشعار الشاعرین العلمین، ألا وهما الحطیئة الشاعر الجاهلی، والأنوریّ الشاعر الفارسی الشهیر فی القرن السادس. أبرز دواعی الهجو لدی هذین الشاعرین تکمن فی العواطف الشخصیة مع أنه یأخذ صبغة اجتماعیة لدی الأنوری. وممّا یجدر بالذّکر أن الأغراض المادیة والتکسب بالشعر لها دور هامٌّ فی استقبال کلا الشاعرین إلی الهجو، وان کان البغض والانزجار من الآخرین لدی الحطیئة أقوی منه عند الأنوری. ومن ثمّ جاء الهجاء عنده أکثر صراحةً وتفصیلاً. کلا الشاعرین یستمدّان من الصّور البیانیة ولکن استعمالها عند الأنوری أکثر من الحطیئة، فضلا عن ذلک إنه یدمج الهزل والسخریة فی اشعاره.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://jccl.razi.ac.ir/article_87_4cacd249490feb61b12a2eef22b957be.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1520/article-1520-361031.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات