این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله سالمندی ایران، جلد ۱۰، شماره ۳، صفحات ۷۲-۸۱
عنوان فارسی مقایسه نیمرخ عضلانی اسکلتی افراد سالمند با و بدون سابقه افتادن
چکیده فارسی مقاله اهداف در پژوهش حاضر نیمرخ عضلانی–اسکلتی افراد سالمند با و بدون سابقه افتادن مقیم آسایشگاه‌های شهرستان رشت مورد مقایسه قرار گرفت. مواد و روش ها آزمودنی‌های این مطالعه شامل 54 نفر از سالمندان زن و مرد 60 سال و بالاتر بود. به‌طور کلی 16 نفر به‌عنوان سالمندان باسابقه افتادن در طول یک سال اخیر با میانگین±انحراف معیار سنی 90/9±79 سال، قد 103/0±51/1 متر و وزن 12/11±03/60 کیلوگرم و 38 نفر به‌عنوان سالمندان بدون سابقه افتادن با میانگین±انحراف معیار سنی 16/8±16/70 سال و قد 11/0±56/1 متر و وزن 93/14±6/65 کیلوگرم در پژوهش شرکت کردند. متغیرهای قوس کف پا، فاصله دو کندیل ران، کایفوز، لوردوز، انعطاف‌پذیری و توانایی راه‌رفتن به‌ترتیب به‌وسیله خط‌کش، کولیس، خط‌کش منعطف، آزمون خمش و رسش و پرسشنامه ارزیابی عملکردی راه‌رفتن اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و آزمون تی مستقل استفاده شد و سطح معناداری در این مطالعه 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها در گروه سالمندان باسابقه افتادن میانگین و انحراف معیار متغیرها بدین ترتیب بود: شاخص توده بدنی 35/3±95/25 کیلوگرم بر مترمربع، قوس کف پا 34/4±94/9 میلی‌متر، انعطاف‌پذیری 38/6±25/8 سانتی‌متر، لوردوز 48/9±86/20 درجه، کایفوز 98/14±07/35 درجه. در گروه سالمندان بدون سابقه افتادن نیز میزان این متغیرها به‌شرح ذیل بود: شاخص توده بدنی 12/5±87/26 کیلوگرم بر متر‌مربع، قوس کف پا 60/5±95/10 میلی‌متر، انعطاف‌پذیری 24/5±16/8 سانتی‌متر، لوردوز 78/14±66/26 درجه و کایفوز 84/9±11/41 درجه بود. این دسته از متغیرها در دو گروه تفاوت معناداری نداشتند، ولی در آزمون‌های ارزیابی عملکردی راه‌رفتن و فاصله دو کندیل ران، تفاوت معنادار مشاهده شد. در گروه سالمندان باسابقه افتادن، فاصله دو کندیل ران و آزمون ارزیابی عملکردی راه‌رفتن به‌ترتیب 38/2±74/2 سانتی‌متر و 09/7±50/12 و در گروه سالمندان بدون سابقه افتادن، فاصله دو کندیل ران و آزمون عملکردی راه‌رفتن به‌ترتیب 4/1±20/1 سانتی‌متر و 49/5±63/23 به‌دست آمد. بر این اساس، در گروه سالمندان باسابقه افتادن، فاصله دو کندیل ران بیشتر و سطح عملکرد پایین‌تر بود (05/0P≤). نتیجه گیری یافته‌ها نشان داد که هیچ‌یک از متغیرهای ارتفاع قوس پا، انعطاف‌پذیری، لوردوز و کایفوز در دو گروه مورد مطالعه با هم اختلاف آماری معناداری نداشته‌اند؛ در‌حالی‌که دو گروه در فاصله دو کندیل ران و عملکرد راه‌رفتن با هم اختلاف معناداری داشته‌اند. به‌نظر می‌رسد پرسشنامه عملکردی راه‌رفتن و اندازه‌گیری فاصله دو کندیل ران بهترین عوامل برای تفکیک دو گروه بوده است؛ بنابراین، شاید بتوان از این روش‌ها به‌عنوان روشی مناسب در پیش‌بینی و به‌دنبال آن پیشگیری از افتادن سالمندان استفاده کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparing the Musculoskeletal Profile of the Elderly with and without History of Falling
چکیده انگلیسی مقاله Objectives The purpose of current study was to study and compare the musculoskeletal profile of the elderly with and without the history of falling living at nursing homes in Rasht, Iran. Methods & Materials A total of 54 elderly men and women, aged 60 years and older participated in this study. Of them, 16 (fall group) experienced a fall in the previous year (Mean (SD) of age, 79 (9.90) years; height, 1.51 (0.103) m; and weight 60.03 (11.12) kg) and 38 (no fall group) had no history of falling (Mean (SD) of age, 70.16 (8.16) years; height 1.56 (0.11) m; and weight 65.6 (14.93) kg). The foot arch, distance between femoral condyles, kyphosis, lordosis, flexibility and the ability to walk were measured by ruler, caliper, flexible ruler, sit and reach test, and functional gait assessment questionnaires, respectively. Data analysis was done through independent t-test using SPSS. Study significance level was set at 0.05. Results In the fall group the mean (SD) of measured variables were as follows: body mass index (BMI), 25.95 (3.35) kg/m2; foot arch 9.94 (4.34) mm; flexibility, 8.25 (6.38) cm, lordosis 20.86 (9.48) degree; kyphosis 35.07 (14.98) degree. And in no fall group, the same variables were as follows: BMI, 26.87 (5.12) kg/m2; foot arch 10.95 (5.60) mm; flexibility 8.16 (5.24) cm; lordosis 26.66 (14.78) degree; and kyphosis, 41.11 (9.84) degree. These variables were not significantly different between the groups; however, the functional gait assessment and distance between femoral condyles test showed significant differences. In the group with a history of fall, the functional gait assessment and distance between femoral condyles were 12.50 (7.07) and 2.74 (2.38) cm and in the group without a history of fall functional gait assessment and distance between femoral condyles were 23.63 (5.49) and 1.20 (1.4) cm, respectively. According to the results, in the fall group, the distance between femoral condyles was more and the performance level was less (P≤0.05). Conclusion Results showed that none of the variables of foot arch, flexibility, lordosis, and kyphosis were significantly different between 2 groups and were not risk factors for falling among older people. While the distance between femoral condyles and functional gait assessment in 2 groups were significantly different. It seems that functional gait assessment test and the distance between two condyles were the best indexes for the distinction between 2 groups. Perhaps, this method can be used as an appropriate way for predicting and consequently preventing the elderly from falling.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حمزه حسنوند | hamzeh hasanvand
department of sport medicine and corrective exercises, faculty of sport sciences and physical education. university of guilan, guilan, iran.
گیلان، دانشگاه گیلان، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

عاطفه باقری سبزوار | atefe bagheri sabzevar
m.sc, department of sport medicine and corrective exercise. faculty of sport science and physical education. guilan university, rasht, iran
کیلومتر 8جاده رشت تهران دانشکده تربیت بدنی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

هادی مرادی | hadi moradi
m.sc, department of sport medicine and corrective exercise. faculty of sport science and physical education. guilan university, rasht, iran
کیلومتر 8جاده رشت تهران دانشکده تربیت بدنی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

علی اصغر نورسته | aliasghar norasteh
associate professor of university of guilan, faculty of sport science and physical education, department of sport medicine and corrective exercise,guilan, iran.
کیلومتر 8جاده رشت تهران دانشکده تربیت بدنی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)

نشانی اینترنتی http://salmandj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-651-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده طب سالمندی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات