این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۶، شماره ۵، صفحات ۴۰۶-۴۱۳
عنوان فارسی بررسی اثر سایتوتوکسیک کانتاریدین بر بقای پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: لیشمانیوزیس جلدی از مشکلات عمده سلامت در بسیاری از کشورها است. کانتاریدین جزو ترکیبات ترپنوئیدی است که در سوسک‌های خانواده Meloidae و Oedomeridae وجود داشته و ماده‌ایی تاول‌زاست. در طب سنتی کانتاریدین برای درمان زگیل به‌کار رفته است. هدف از این مطالعه تعیین اثر سایتوتوکسیک کانتاریدین بر بقای پروماستیگوت و ماکروفاژ آلوده به انگل لیشمانیا ماژور در شرایط برون‌تنی می‌باشد. مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر با طراحی تجربی و با دوز 106 انگل در میلی‌لیتر و 105 ماکروفاژ آلوده به انگل صورت گرفت. اثر کانتاریدین با غلظت‌های 5/0 تا 50 میکروگرم در میلی‌لیتر، بر بقای پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژوز در شرایط برون‌تنی پس از گذشت 72 و 48، 24 ساعت، با روش MTT تعیین شد. نتایج: کانتاریدین با غلظتµg/mL 50 وµg/mL 5/0 پس از 72 ساعت در پروماستیگوت‌ها به‌ترتیب 86/49 درصد و 26/14 درصد کشندگی داد. میزان کشندگی کانتاریدین با غلظتµg/mL 50 پس از 72 ساعت در ماکروفاژ آلوده به لیشمانیا ماژور 97/29 درصد و کانتاریدین با غلظت µg/mL 5/0، 33/2 درصد بود. درصد کشندگی کانتاریدین با غلظتµg/mL 50 وµg/mL 5/0 پس از 72 ساعت در ماکروفاژهای غیرآلوده به‌ترتیب، 86/22 و 23/15 بود. نتیجه‌گیری: کانتاریدین بر روی پروماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور و ماکروفاژهای آلوده به انگل اثر کشندگی دارد. توصیه می‌شود که تحقیقات بیشتری در شرایط درون‌تنی جهت بررسی اثربخشی این ترکیب شیمیایی انجام شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی A study on the cytotoxic effect of cantharidin on Leishmania major promastigote and amastigote survival in vitro
چکیده انگلیسی مقاله Background: Leishmaniasis is one of the major public health problems in many countries. Cantharidin, a type of terpenoid and a potent vesicant found in the Meloidae and Oedemeridae beetle families, has been used to treat wart in traditional medicine. This study was carried out to examine the cytotoxic effect of cantharidin on the survival of promastigote and macrophage infected with Leishmania major in vitro. Materials and Methods: This experimental study was performed on promastigote and infected macrophages (106 and 105 parasites/mL, respectively). The effect of cantharidin (0.5 -50 µg/mL) on Leishmania major promastigote and amastigote survival in vitro was determined using the 3-(4,5-Dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay after 24, 48 and 72h. Results: Results showed that the cytotoxicity rate of cantharidin with concentrations of 50µg/mL and 0.5µg/mL in the promastigote, infected and non-infected macrophages after 72h were 49.86% and 14.26% 29.97% and 2.33% 22.86% and 15.23%, respectively. Conclusion: Cantharidin has a cytotoxic effect on the promastigote and macrophages infected with Leishmania major. However, further studies are recommended to investigate the efficacy of this compound in vivo.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله یحیی معروفی | yahya maroufi


فاطمه غفاری فر | fatemeh ghaffarifar
department of parasitology, faculty of medical sciences, tarbiat modares university, tehran, i. r. iran.
تهران، تقاطع بزرگراه آل احمد و چمران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده پزشکی، گروه انگل شناسی پزشکی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

عبدالحسین دلیمی | abdolhossein dalimi


زهره شریفی | zohreh sharifi


زهیر حسن | zahir hasan


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-176-899&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده medicine, paraclinic
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات