این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، جلد ۳۲، شماره ۱، صفحات ۴۷-۵۹
عنوان فارسی میزان جذب عناصر در بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) تحت تأثیر دو گونه قارچ آربسکولار، قارچ شبه‌ میکوریزا و ورمی‌کمپوست
چکیده فارسی مقاله به‌منظور بررسی اثر کودهای میکوریزا (Glomus mosseae و G. intraradieces)، شبه‌ میکوریزا (Piriformospora indica) و ورمی‌کمپوست بر برخی از عناصر بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در مجتمع تحقیقات البرز، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در سال 1391 اجرا شد. تیمارهای مورد استفاده شامل کاربرد ورمی‌کمپوست در 3 سطح (صفر، 5 و 10 تن در هکتار) و تلقیح نشاء با کودهای زیستی در 4 سطح (بدون تلقیح، تلقیح با میکوریزا، تلقیح با شبه‌میکوریزا و تلقیح با میکوریزا+ شبه‌میکوریزا) بودند. نتایج نشان داد که اثر ورمی‌کمپوست و کود زیستی بر پتاسیم، فسفر، کلسیم، منیزیم، آهن، روی، منگنز و مس در سطح 1% معنی‌دار بود. اثر ورمی‌کمپوست بر میزان آهن جذبی در سطح 1% معنی‌دار بود. تجزیه واریانس اثر متقابل تیمارها بر عناصر فسفر، کلسیم، منیزیم، آهن، روی، منگنز و مس در سطح 1% معنی‌دار نشان داد. مقایسه میانگین‌ اثرات ساده نشان داد که در تیمار مصرف 10 تن در هکتار ورمی‌کمپوست مقدار نیتروژن (83/2%) و پتاسیم (66/1%) بادرنجبویه بیشترین بود. بیشترین مقدار فسفر این گیاه (53/0%) متعلق به تیمار مصرف مایکوریزا بود. مقایسه میانگین اثر متقابل تیمارها نشان داد که بادرنجبویه با مصرف مایکوریزا به همراه 10 تن در هکتار ورمی‌کمپوست بیشترین میزان فسفر را داشت. حداکثر کلسیم (77/0%) در تیمار مصرف 5 تن ورمی‌کمپوست×عدم مصرف کود زیستی مشاهده شد. حداکثر منیزیم (6/0%) را تیمارهای عدم مصرف ورمی‌کمپوست×مایکوریزا و 10 تن ورمی‌کمپوست×مایکوریزا داشتند. بیشترین مقدار آهن (ppm 2/925) را تیمار 5 تن ورمی‌کمپوست×مایکوریزا نشان داد. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از مایکوریزا و 10 تن در هکتار ورمی‌کمپوست و یا مایکوریزا به همراه 5 تن کود ورمی‌کمپوست موجب افزایش جذب بیشتر عناصر در گیاه دارویی بادرنجبویه شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Elements uptake in Balm (Melissa officinalis L.) under the effect of mycorrhiza and Piriformospora indica and vermicompost
چکیده انگلیسی مقاله In order to investigate the effect of vermicompost, mycorrhiza and semimycorrhiza(Piriformospora indica) on some micro and macro elements of Balm (Melissa officinalis L.), this experiment was conducted in the Alborz research station, Research Institute of Forests and Rangelands, Karaj, Iran, in 2012. The experiment was conducted as factorial in a randomized complete blocks design with three replications. Factors included vermicompost at three levels (0, 5 and 10 t/ha), and inoculation with biofertilizers at four levels (control, inoculation with Glomus mosseae+G. intraradices, Piriformospora indica, and Glomus mosseae+G. intraradices+Piriformospora indica). Results indicated that vermicompost and biofertilizer significantly affected the content of potassium, phosphorus, calcium, magnesium, iron, zinc, manganese and cooper (p< 0.01). Moreover, vermicompost application significantly affected nitrogen content at pp< 0.01). According to mean comparisons of simple effects, the highest content of nitrogen (2.83%) and potassium (1.66%) was obtained from application of 10 t/ha vermicompost. The highest content of phosphorus (0.53%) belonged to the use of mycorrhiza (Glomus mosseae+G. intraradices). Mean comparisons of the interaction effects indicated that the highest content of phosphorus was obtained from application of 10 t/ha vermicompost×mycorrhiza (Glomus mosseae+G. intraradices). The highest content of calcium (0.77%) was obtained from 5ton/ha vermicompost × non-inoculation. The highest content of magnesium (0.6%) was obtained from the treatments of no vermicompost × mycorrhiza (Glomus mosseae+G. intraradices) and 10 t/ha vermicompost×mycorrhiza (Glomus mosseae+G. intraradices). The highest amount of iron (925.6ppm) was obtained from the treatment of 5 t/ha vermicompost × mycorrhiza (Glomus mosseae+G. intraradices). Results indicated that the use ofmycorrhizae and vermicompost could increase the uptake of most elements in the study species.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله بهلول عباس زاده |
استادیار، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع

فاطمه ذاکریان |
کارشناس ارشد، گروه باغبانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی کرج (Islamic azad university of karaj)

نشانی اینترنتی http://ijmapr.areeo.ac.ir/article_106136_3d8fb2eda6c8351b94010bfe2a3edecf.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/717/article-717-370533.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات