این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات گیاهان دارویی و معطر ایران، جلد ۳۱، شماره ۳، صفحات ۴۶۰-۴۷۸
عنوان فارسی پاسخ عملکرد کمّی و کیفی سه اکوتیپ بابونه (Matricaria chamomilla L.) به کاربرد کودهای زیستی در منطقه بوشهر
چکیده فارسی مقاله به‌منظور بررسی عملکرد کمّی و کیفی دو اکوتیپ بومی بابونه (Matricaria chamomilla L.) از بوشهر و یک اکوتیپ بابونه تجاری (اصفهان) در واکنش به کودهای زیستی آزمایشی در دو سال 1386 و 1387 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه‌ بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان بوشهر انجام شد. تیمارها شامل اکوتیپ بابونه در سه سطح، بکارگیری قارچ میکوریزا در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) و میزان کود فسفات زیستی در سه سطح 0، 30 و60 کیلوگرم در هکتار بود. از زمان گلدهی بابونه به بعد صفات مورفولوژیک و عملکردی سنجیده شد و پس از برآورد عملکرد گل، بازده اسانس، مقدار کامازولن در اسانس و مقدار آپیژنین 7-گلوکوزید و میزان عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم در بوته و نیز در خاک مزرعه پس از آخرین برداشت گل اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد بجز اثر اصلی اکوتیپ سایر اثرهای اصلی کودهای زیستی و برهم‌کنش آنها با یکدیگر روی صفات مورد نظر معنی‌دار نشدند. مقایسه میانگین‌های وزن خشک گل نشان داد که دو اکوتیپ بابونه بوشهر در سال اول نسبت به اکوتیپ اصفهان حدود 34% افزایش وزن داشتند، در حالیکه در سال دوم ضمن افزایش کلی در وزن خشک اکوتیپ‌ها، اکوتیپ 2 بوشهر با 66/1132 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد گل خشک را به خود اختصاص داد و اکوتیپ‌های 1 بوشهر و اصفهان به‌ترتیب با 4/12% و 8/48% کاهش در رتبه بعدی قرار گرفتند. از نظر مقدار کامازولن در اسانس و آپیژنین 7-گلوکوزید در گل خشک در هر دو سال آزمایش به‌ترتیب برتری آماری با اکوتیپ اصفهان و اکوتیپ‌های بابونه بوشهر بود (p≤0.05). گرچه در این تحقیق اثر کودهای زیستی (شامل میکوریزا و فسفات زیستی) بر صفات اندازه‌گیری شده معنی‌دار نشدند ولی دستیابی به 800 تا 1000 کیلوگرم در هکتار عملکرد گل خشک، حدود 3 کیلوگرم در هکتار عملکرد اسانس، درصد بالای کامازولن در اسانس (16-15% در اکوتیپ اصفهان و 7-5% در اکوتیپ‌های بوشهر) و مقدار قابل توجه تولید آپیژنین 7-گلوکوزید (7/12-10 کیلوگرم در هکتار) نشان‌دهنده توانایی تولید مطلوب گیاه بابونه تحت تأثیر کودهای زیستی در شرایط مزرعه بود. بر این اساس به‌دلیل سازگاری بوم‌شناختی گسترده‌ گیاه بابونه با شرایط و عملیات زراعی منطقه بوشهر می‌توان به تولید این گیاه دارویی ارزشمند در قالب یک سیستم کشاورزی کم‌نهاده مبادرت ورزید و آن را با اطمینان وارد تناوب زراعی منطقه نمود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Yield and quality response of three chamomile (Matricaria chamomilla L.) ecotypes to biofertilizers application in Bushehr region
چکیده انگلیسی مقاله This research was aimed to investigate the yield and quality response of two endemic chamomile (Matricaria chamomilla L.) ecotypes from Bushehr and a commercial ecotype from Esfahan to biofertilizers, a field experiment was conducted during two growing seasons of 2008 and 2009 at the research farm of Persian Gulf University (Boushehr campus). The experiment was carried out in a randomized complete blocks design in a factorial arrangement with three replications. Treatments consisted of chamomile ecotypes, mycorrhisal inoculationfection (with and without) and amount of micro-biophosphate fertilizer (0, 30 and 60kg.ha-1). Morphological traits and flower yield were evaluated from the flowering period onwards and trhen the essential oil concentration, Chamazulene and Apigenine 7-glycoside percentage were measured. Also, after final harvest, nitrogen, phosphorous and potassium content of chamomile plant and soil were investigated. Result showed that except of the main effect of ecotypes, the other main and interaction effects on the measured traits were insignificant. The flower dry weight of Bushehr ecotypes (1 and 2) was %34 more than that of Esfahan ecotype in 1st year. However, in 2nd year, Boushehr2 had the highest dry flower yield (1132.66 kgha-1) followed by Boushehr1 and Esfahan ecotypes with 12.4 and 48.8 percent loss, respectively. In both years of experiment, Esfahan ecotype produced more chamazulene in essential oil and Boushehr ecotypes were superior treatments for Apigenine 7-glycoside in dried flower (p≤0.05). Although our finding revealed no significant effect of biofertilizers on all measured traits, a dry flower yield of 800-1000 kgha-1, 3 kg ha-1 essential oil, high percentage of chamazulene in essential oil (15-16% for Esfahan and 5-7% for Boushehr ecotypes), and considerable amount of Apigenine 7-glycoside in dried flower (10-12.7 kgha-1) demonstrated the high potential yield of chamomile using biofertilizers under field condition. Therefore, since chamomile showed a proper and vast ecological adaptation to the cultural conditions in Boushehr region, it could be introduced to the low input agricultural systems as a reliable part of local crop rotations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمدامین کهن مو | mohammad amin
دانش آموخته دکترا، گروه زراعت، دانشگاه تربیت مدرس
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

مجید آقاعلیخانی |
دانشیار، گروه زراعت، دانشگاه تربیت مدرس،
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

فرهاد رجالی |
دانشیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
سازمان اصلی تایید شده: موسسه تحقیقات خاک و آب

نشانی اینترنتی http://ijmapr.areeo.ac.ir/article_101881_2e42a40eef1e087387cb089bb545bc7d.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/717/article-717-370597.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات