این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Journal of Reproduction and Infertility، جلد ۱۱، شماره ۴، صفحات ۲۳۹-۲۵۰
عنوان فارسی اثر تمپول به عنوان یک آنتی اکسیدانت سنتتیک بر رویان های موش سوری در شرایط تنش اکسیداتیو
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: استرس اکسیداتیو می تواند از دلایل توقف رشد جنین در خارج از رحم باشد که منجر به از بین رفتن در اثر نکروز یا مرگ برنامه ریزی شده می شود. در بدن مکانیسم های متعددی برای محافظت جنین در برابر ROS وجود دارد؛ ولی در شرایط آزمایشگاهی این سیستم دفاعی وجود ندارد و میزان تولید رادیکال های آزاد نیز بیشتر است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات آنتی اکسیدانتی تمپول به عنوان یک آنتی اکسیدانت سینتتیک قابل نفوذ بر روند رشد رویان های موش سوری در شرایط کشت آزمایشگاهی در دو حالت طبیعی و تنش اکسیداتیو است. روش بررسی: بعد از انجام لقاح آزمایشگاهی زیگوتها در محیط HTF حاوی mg/ml BSA 4 در گروه‌های مختلف کشت داده شدند. برای بررسی اثر استرس اکسیداتیو، زیگوتها به مدت یک ساعت در محیط کشت حاوی غلظت های مختلف H2O2 کشت داده و بعد از شستشو به محیط کشت منتقل شدند و برای مطالعه اثر تمپول بر روند رشد جنین در شرایط تنش اکسیداتیو زیگوتها بعد از کشت در محیط کشت حاوی uM10 H2O2، در محیط کشت حاوی غلظت های مختلف تمپول کشت داده شدند و اثر تمپول بر روند رشد جنینها با افزودن غلظت های مختلف آن به محیط کشت بدون تنش اکسیداتیو بررسی شد. داده ها توسط روش آماری مقایسه بین نسبتها و ANOVA مورد آنالیز قرار گرفت (05/0p<). نتایج: نتایج نشان داد که رشد جنینها پس از قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض H2O2 به طور کاملا معنی داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت که در غلظت های بالا مشخص تر بود. تمپول به میزان کمی آسیب های ناشی از تنش اکسیداتیو را مهار نمود. در شرایط نرمال تمپول باعث بهبود روند رشد جنینی و کیفیت جنینها و سبب افزایش معنی دار درصد جنین های دوسلولی (از 78/91% در گروه کنترل تا 99/96% در محیط کشت حاوی غلظت µM5/0 تمپول)، درصد بلاستوسیستها (از 80/67% در گروه کنترل تا 33/81% در محیط کشت حاوی غلظت µM5/0 تمپول) و کاهش معنی دار توقف جنینی (از 19/32% در گروه کنترل به 67/18% در محیط کشت حاوی غلظت µM5/0 تمپول) و افزایش معنی دار میزان تسهیم و بهبود مورفولوژی جنین های کشت داده شده در مقایسه با گروه کنترل گردید. نتیجه‌گیری: رادیکال های آزاد اکسیژن از علل توقف رشد جنین های کشت آزمایشگاهی است. برای مقابله با اثرات سوء ROS در سیستم‌های کشت جنین از آنتی اکسیدان های گوناگونی می توان استفاده کرد. عدم نفوذپذیری مناسب این آنتی اکسیدانتها مانع عملکرد مناسب آنها می‌شود. این مطالعه نشان داد افزودن تمپول به عنوان یک آنتی اکسیدانت سینتتیک قابل نفوذ باعث بهبود روند رشد جنین می‌شود. براساس یافته های این مطالعه افزودن آنتی اکسیدانت های قابل نفوذ نظیر تمپول به محیط کشت های جنینی جهت جلوگیری از آسیبها در روند رشد جنین توصیه می شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effects of Tempol on in vitro Development of Mouse Embryos under Oxidative Stress
چکیده انگلیسی مقاله Background: Etiologically, oxidative stress can be considered as one of the reasons for defective embryonic development which leads to developmental arrest due to necrosis or apoptosis. Under in vivo conditions, multiple mechanisms act to protect the embryo against reactive oxygen species (ROS), but under in vitro conditions most of these mechanisms are absent leading to higher levels of ROS in the culture medium. The objective of this study was to compare the antioxidant effects of Tempol, 4-hydroxy-2, 2, 6, 6-tetramethylpiperidine-1-oxyl, a permeable synthetic antioxidant, on mouse pre-implantation embryonic development in vitro conditions in the presence or absence of oxidative stress. Methods: Mature oocytes from mouse were retrieved following ovarian stimulation by the administration of Pregnant Mare Serum Gonadotropin (PMSG) and hCG. Upon in vitro fertilization, the zygotes were cultured in different groups in HTF medium containing 4 mg/ml BSA. To study the effects of oxidative stress on embryo development, the zygotes were cultured for an hour in a medium containing different concentrations of H2O2. After washing, the zygotes were transferred to the culture plate. The zygotes were later placed in the media containing different concentrations of Tempol following their culture in 10 µM H2O2 for one hour to study the effects of different concentrations of the substance in the absence of other oxidative stresses. The data were later compared and statistically analyzed. Results: The pre-implantation embryonic development decreased significantly in the case group, compared to the control group after a short exposure to H2O2, – the effect being more noticeable in higher concentrations. Tempol reduced the impairments resulting from the oxidative stress to some extent. Under in vitro conditions and a concentration of 0.5 µM, Tempol improved embryonic development quality, quantitatively and morphologically. Tempol increased the percentage of two-cell embryos from 91.78% in the control group to 96.99% (p < 0.05), blastocysts from 67.80% in the controls to 81.33% (p < 0.05) in the cases, and significantly decreased embryonic arrest from 32.19% in the controls to 18.67% in the cases (p < 0.05). Conclusion: ROS has a major role in embryonic arrest, witnessed in embryo cultures in vitro conditions. The present study showed that supplementation of embryo cultures with Tempol improved the embryonic development. It seems that addition of permeable synthetic antioxidants, such as Tempol, to embryo cultures could protect embryos from oxidative damage and improve embryonic development.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://www.jri.ir/article/440
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/128/article-128-376842.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات