این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Journal of Reproduction and Infertility، جلد ۸، شماره ۲، صفحات ۱۲۲-۱۲۸
عنوان فارسی اثرات داروی فیناسترید بر تغییرات بافتی بیضه و فرآیند اسپرماتوژنز در موش‌های صحرایی نر بالغ
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: فیناسترید یک ترکیب 4 آزا استروئید است که به‌طور کاملاً اختصاصی و رقابتی، آنزیم درون سلولی 5- آلفا ردوکتاز نوع II، عامل تبدیل تستوسترون به دی‌هیدروتستوسترون (DHT)، را مهار می‌کند. این دارو تقریباً برای درمان تمام اختلالات مربوط به افزایش DHT مانند هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات، ریزش مو با منشأ آندروژنی در مردان، پرمویی، آکنه و سبوره تجویز می‌شود. از آنجا که داروی فیناسترید مصرف بالایی در میان مردان دارد و در تعدادی از آنان عوارضی مانند کاهش میل جنسی، اختلالات نعوظی، اختلال در انزال، ژنیکوماستی و سرطان پروستات گزارش شده‌است، در پژوهش حاضر اثرات مقادیر مختلف این دارو بر تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، سرتولی و بینابینی در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ بررسی: تعداد 40 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد Sprague-Dawley به 5 گروه هر گروه دارای 8 سر شامل گروه کنترل (بدون تجویز ماده‌)، گروه شاهد (با تجویز آب مقطر) و سه گروه تجربی با تجویز مقادیر روزانه mg/kg BW100، 50 و 25 دارو تقسیم شدند. تجویز دارو به صورت خوراکی و طی مدت 32 روز انجام گرفت. تغییرات مربوط به تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، سرتولی و بینابینی، در نرم‌افزار SPSSوارد و سپس با استفاده از آزمون‌های D‏uncan ، Tukey، ‍t-test و ANOVA مورد مقایسه و بررسی قرارگرفت. 05/0p به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد. نتایج: براساس نتایج حاصل، مصرف فیناسترید باعث کاهش معنی‌دار تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی در گروه‌های مصرف کننده مقادیر mg/kg BW100 و 50 دارو و همچنین کاهش تعداد سلول‌های اسپرماتوسیت اولیه در گروه مصرف‌کننده mg/kg BW50 دارو شد (05/0p). تعداد سلول‌های سرتولی در هیچ‌کدام از گروه‌های تجربی، تغییر معنی‌داری را نسبت به گروه کنترل نشان‌ نداد؛ اما افزایش معنی‌داری در تعداد سلول‌های بینابینی در گروه‌های دریافت‌کننده دارو مشاهده شد. این دارو همچنین تغییر قابل ذکری در تراکم انواع سلولها و تغییر در میزان رنگ‌پذیری سیتوپلاسم و هسته سلول‌های اسپرماتوگونی ایجاد ننمود. نتیجه‌گیری: بنابر نتایج این مطالعه، مصرف داروی فیناسترید باعث کاهش معنی‌دار تعداد سلول‌های اسپرماتوگونی و اسپرماتوسیت اولیه و افزایش معنی‌دار تعداد سلول‌های بینابینی می‌شود؛ اما بر خصوصیات بافتی بیضه و تولید اسپرم اثر نمی‌گذارد. بنابراین به نظر می‌رسد مصرف کوتاه مدت فیناسترید در باروری مردان تأثیر قابل ملاحظه‌ای نداشته باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Evaluating histological modifications of testis and spermatogenesis in adult male rats on finasteride
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Finasteride, a synthetic 4-azasteroid compound, is a competitive and specific inhibi-tor of type II 5--reductase, an intracellular enzyme that converts testosterone into dihydrotestos-terone (DHT). Finasteride is prescribed for nearly all disturbances related to DHT concentration such as benign prostatic hyperplasia, male-pattern androgenetic alopecia, hirsutism, acne and seborrhea. Since finasteride is frequently prescribed in men, the effects of different doses of finas-teride on the number of spermatogonia, Sertoli and Leydig cells have been investigated in the present study. Materials & Methods: Forty mature male Sprague-Dawley rats were divided into five groups of eight. The first group was kept as the control group and received nothing. The second or the sham group, only received distilled water orally, but the last three experimental groups respectively received 25, 50 and 100mg/kg of BW/d doses of finasteride orally for a 32-day period. Then photo-micrographs of testis tissues were studied and the results of the five groups were statistically analyzed by ANOVA, t, Tukey and Duncan tests. P< 0.05 was considered significant. Results: Administration of 50 and 100mg/kg per BW doses of finasteride significantly decreased the number of spermatogonia and 50mg/kg doses reduced the number of primary spermatocytes (p0.05). The number of Sertoli cells had no significant difference in the experimental groups in comparison with the control group but there was a significant increase in the number of Leydig cells in all of the experimental groups (p0.05). This drug did not have any significant effects on the density of different kinds of cells, and nuclear or cytoplasmic staining properties of spermato-gonia. Conclusion: Finasteride causes a significant decrease in the number of spermatogonia and primary spermatocytes. It also causes a significant increase in the number of Leydig cells but it does not have any significant histological effects on the testis or any effects on spermatogenesis. Therefore, it seems that short-term uses of the medication may not have harmful effects on male fertility.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://www.jri.ir/article/274
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/128/article-128-376958.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات