این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Journal of Reproduction and Infertility، جلد ۸، شماره ۲، صفحات ۱۵۵-۱۶۳

عنوان فارسی اثر متوتروکسات و میزوپروستول (پروستاگلاندین E۱) در سقط‌های سه ماهه اول بارداری
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: سقط القایی خاتمه دادن به بارداری با روش‌های دارویی یا جراحی با اندیکاسیون‌های جنینی یا مادری موجه قبل از دستیابی جنین به قابلیت ادامه حیات گفته‌ می‌شود. با توجه به عوارض عدیده سقط به روش جراحی از جمله عوارض بیهوشی، لزوم بستری در بیمارستان، خطر سوراخ شدگی رحم و دیگر عوارض حاد و مزمن برای بیمار، ضرورت استفاده از روش‌های دارویی جهت ختم بارداری احساس می‌شود. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر بخشی متوتروکسات و پروستاگلاندین E1 (میزوپروستول) در ختم بارداری‌های سه ماهه اول بارداری می‌باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر مطالعه‌ای توصیفی است. در این مطالعه 100 زن باردار که در سه ماهه اول بارداری به دلایل جنینی یا مادری در فاصله زمانی 85-1383 برای ختم بارداری به بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مراجعه‌ کردند، مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات به طور مستقیم با پرسش از بیمار و مشاهده نتایج در چند مرحله انجام شد. بیماران مراجعه‌کننده در اولین مراجعه mg50 به ازای هر متر مربع از سطح بدن متوتروکسات به صورت تزریق عضلانی دریافت نمودند، پس از 72 ساعت شیاف واژینال میزوپروستول (gr800) و در صورت عدم تأثیر دوز اول، دوز دوم میزوپروستول بعد از 24 ساعت از دوز اول تجویز شد. 7 روز بعد از سقط به منظور تعیین بقایای محصولات بارداری در رحم، سونوگرافی انجام شد. اطلاعات حاصل با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS پردازش و 05/0p به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد. نتایج: از میان 100 خانم شرکت‌کننده در این مطالعه 81 نفر (81%) سقط دارویی موفقیت‌آمیز داشتند. از این میان 60 نفر (1/74%) با دوز اول میزوپروستول سقط کامل داشتند. 40 نفر (9/25%) به‌دنبال دوز اول میزوپروستول سقط نکردند و دوز دوم را دریافت نمودند که 21 نفر از میان آنها سقط کامل داشتند و برای 19 خانم کورتاژ انجام شد. در این مطالعه میزان شکست در افراد با سقط فراموش شده بیشتر بود (05/0p<). مدت زمان لازم برای تخلیه رحم نیز در اینگونه بارداریها با این روش دارویی بیشتر بود (001/0p<). هیچگونه عارضه جانبی مهمی در درمان با متوتروکسات و میزوپروستول ملاحظه نشد. نتیجه‌گیری: ختم بارداری به روش دارویی در بارداری‌های سه ماهه اول با استفاده از متوتروکسات و میزوپروستول روشی بی‌خطر، مطمئن و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Efficacy of medical abortion by methotrexate and misoprostol administration (Prostaglandin E1) at the first trimester of pregnancy
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Induced abortion is a medical or surgical termination of pregnancy before the time of fetal viability with maternal or fetal indications. Regarding abundant complications of surgery, anesthesia, need for hospitalization, risk of uterine perforation and other early or late complications, the necessity to terminate pregnancy by medical methods is seriously felt. The aim of this study was to evaluate the efficacy of medical abortion with methotrexate and misoprostol (prosta-glandin E1) at the first trimester of pregnancy. Materials & Methods: This descriptive study was done on 100 women that had been referred at their first trimester of pregnancy to the hospitals of Mashad University of Medical Sciences during 2004 to terminate their pregnancies due to maternal or fetal indications. The data were gathered according to patients' answers to questions and observation of outcomes as the patients went through labor stages. At first, 50mg of methotrexate per unit of body surface area was injected intramuscularly and after 72 hours, the first dose of misoprostol (800µg) was admi-nistered intravaginally. The second dose of misoprostol was repeated 24 hours after the first dose if abortion did not occur. Sonography was performed 7 days after the last dose of misoprostol, to determine the size of probable residue of pregnancy. The gathered data were descriptively analyzed and frequency distributions were assessed by SPSS software. P0.05 was considered significant. Results: Eighty-one women (81%) had successful complete abortions, among whom pregnancy was terminated in 60 cases (74.1%) following the first dose of misoprostol. 40 patients (25.9%) needed a second dose of misoprostol. 21 women had complete abortion, but 19 required curettage. In this study, failure rate was higher in cases with missed abortions (p< 0.05). Duration of uterine content expulsion (p< 0.001) were higher in this medically induced abortion. No important side-effects or complications were noted due to methotrexate or misoprostol administration. Conclusion: Medical abortion in the first trimester of pregnancy with methotrexate and miso-prostol is safe and cost-effective.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله

نشانی اینترنتی http://www.jri.ir/article/279
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/128/article-128-376963.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات