این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Journal of Reproduction and Infertility، جلد ۷، شماره ۳، صفحات ۱۸۷-۱۹۸
عنوان فارسی مطالعه تأثیر سرم موش باردار بر القاء بیان آنزیم ایندول آمین ۲و۳ دی اکسیژناز (IDO) در سلول‌های دندریتیک
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: مطالعات مختلف نشان داده‌اند که عوامل زیادی در القاء تحمل ایمونولوژیک مادر علیه جنین نقش دارند. یکی از این عوامل که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است، آنزیم ایندول آمین 2و3 دی اکسیژناز (IDO) است که باعث کاتابولیسم تریپتوفان می‌شود و نقش مهمی در ایجاد یک بارداری موفق دارد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر سرم موش باردار بر القاء بیان آنزیم IDO در سلول‌های دندریتیک بود که می‌تواند به عنوان پایه‌ای در مطالعات کاربردی در خصوص علل ایمونولوژیک سقط جنین استفاده شود. روش بررسی: سرم موش‌های باردار آلوژنیک در اواسط بارداری جمع‌آوری شد. سلول‌های دندریتیک از طحال موش‌های Balb/c طی روش سه مرحله‌ای شامل: هضم آنزیمی بافت طحال با کلاژناز، جداسازی سلول‌های کم چگال به کمک محیط گرادیان نایکودنز و سرانجام چسبندگی به پلاستیک جدا شدند. سلول‌های T نیز از غدد لنفاوی موش C57BL/6 با روش نایلون وول جداسازی شدند. سلول‌های دندریتیک تیمار شده با سرم موش باردار و غیرباردار به‌عنوان سلول‌های محرک، اشعه داده شده و با سلول‌های T خالص شده به‌صورت همزمان کشت داده شدند (Allogenic MLR). در بعضی از حفرات کشت نیز مهارکننده اختصاصی آنزیم IDO یعنی 1ـ متیل تریپتوفان با غلظت‌های مختلف اضافه گردید و میزان تکثیر لنفوسیت‌های T با استفاده از تیمیدین نشاندار سنجیده شد. مایع رویی کشت MLR نیز از نظر وجود متابولیت‌های آنزیم IDO یعنی تریپتوفان و کینورنین به‌وسیله روش HPLC سنجیده شد. کلیه آزمایشات 5 بار تکرار گردید. از آزمون غیرپارامتری Mann-Whitney برای بررسی اختلاف بین گروهها استفاده گردید. حدود اطمینان در تمامی آزمایشات 95% در نظر گرفته شد و p کمتر از 05/0 معنی‌دار محسوب گردید. نتایج: نتایج حاصل نشان داد که سرم موش باردار در مقایسه با سرم موش غیرباردار باعث کاهش توان سلول‌های دندریتیک در القاء پاسخ تکثیری لنفوسیت‌های T می‌شود ولی این مهار با اضافه کردن 1ـ متیل تریپتوفان به‌صورت معنی‌داری تغییر نمی‌کند. اندازه‌گیری متابولیت‌های آنزیم IDO به‌وسیله HPLC نیز تفاوت معنی‌داری را در دو حالت مورد بررسی نشان نداد. نتیجه‌گیری: عوامل زیادی از قبیل استروژن، پروژسترون، IL-10، Vit D3 و… در سرم موش باردار وجود دارند که با تأثیر بر روی سلول‌های دندریتیک باعث مهار پاسخ تکثیری لنفوسیت‌های T در واکنش MLR آلوژنیک می‌شوند. لیکن به نظر نمی‌رسد که مهار ایجاد شده از طریق القاء آنزیم IDO باشد و احتمالاً مکانیزم‌های دیگری در این پدیده دخالت دارند که شناخت آنها نیازمند مطالعات بیشتری می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effect of pregnant mouse serum on induction of indolamine 2, 3- dioxygenase in dendritic cells
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Several studies have shown that many factors are involved in the maternal tolerance to the fetus. Indolamine 2, 3- dioxygenase (IDO) enzyme which catabolizes tryptophan is one of the factors that have been reported to play an important role leading to a successful pregnancy. The objective of this study was to evaluate the effects of pregnant mouse serum on the induction of indolamine 2, 3 dioxygenase in dendritic cells (DCs) which may be used as a basis for practical studies on the immunological bases of recurrent abortions. Materials & Methods: Allogenic pregnant mice sera were collected in mid-pregnancy. DCs were isolated from Balb/c mouse spleen through a three-step method, including: Collagenase digestion of spleen tissue, low density cells separation via the Nycodenz density gradient centri-fugation and plastic adherence. T cells were isolated from C57BL/6 mouse lymph nodes through nylon wool method. As stimulator cells, pregnant and non-pregnant mice sera treated DCs were irradiated and co-cultured with purified T cells (allogenic MLR). 1-methyl-tryptophan (1-MT), as the specific inhibitor of IDO, was added to some wells of MLR assay in different concentrations and T cells proliferation response was measured by 3H-Thymidine incorporation. The MLR supernatant was also analyzed by HPLC for its tryptophan and kynurenin (Trp metabolite) content. All tests were repeated for 5 times. Man-Whitneys non- parametric test was used to evaluate the differences among groups. Confidence interval was 95% and p-values < 0.05 were regarded as significantResults: The results showed the ability of pregnant mice sera to reduce the dendritic cells ability in T cell proliferation induction compared to non-pregnant mice sera but addition of 1-MT did not have any significant effect on this inhibition. Additionally, IDO metabolites concentration assessment in the presence or absence of 1-MT, through HPLC method, did not show any significant difference.Conclusion: There are many factors in pregnant mice sera such as progesterone, IL-10, Vit D3, etc. Which might cause inhibition of T lymphocyte proliferation response in allogenic MLR through affecting DCs' efficiency. Although it seems that IDO expression by DCs is not respon-sible for decrease in T cell proliferation after treatment of DCs by pregnant mice sera, thus some other mechanisms might be responsible for this phenomenon which their identification needs more investigation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://www.jri.ir/article/239
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/128/article-128-376988.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات