این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Journal of Reproduction and Infertility، جلد ۷، شماره ۳، صفحات ۱۹۸-۲۰۹

عنوان فارسی بررسی جهش‌های ژن آنزیم فسفولیپید هیدروپراکسید گلوتاتیون پراکسیداز (PHGPX) در مردان نابارور ایرانی
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: وجود لکوسیتها و اسپرم‌های معیوب و یا مرده در مایع منی انسان به عنوان منبعی برای تولید رادیکا‌ل‌های آزاد اکسیژن و در نتیجه آسیب به اسپرم‌های سالم می‌باشند. برای خنثی کردن این ترکیبات، مکانیسم‌های دفاعیِ آنزیمی و غیرآنزیمی در اسپرم و مایع منی وجود دارد. آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز نوع IV (GPX-4 یا (PHGPX به عنوان سلنوپروتئین اصلی اسپرم یکی از این مکانیسم‌های آنزیمی است و دارای نقش‌های متعددی در روند اسپرماتوژنز می‌باشد. از جمله این نقشها می‌توان به تشکیل کپسول میتوکندریایی، سمیت‌زدایی هیدروپراکسیدها و متراکم کردن کروماتین اسپرم اشاره کرد. در صورت کاهش فعالیت یا مقدار این آنزیم ممکن است اختلالاتی در روند اسپرماتوژنز و عملکرد اسپرم ایجاد شود. با توجه به اینکه نقص در بیان ژن GPX-4 یا وجود جهشها در این ژن ممکن است سبب کاهش فعالیت یا مقدار PHGPX شود، هدف این مطالعه شناسایی تعدادی از جهش‌‌های مهم در این ژن بوسیله روش PCR-RFLP در مردان نابارور ایرانی می‌باشد. روش بررسی: مطالعه روی 128 مرد مراجعه‌کننده به مرکز تخصصی درمان ناباروری ابن‌سینا شامل 74 مرد نابارور دارای اسپرموگرام غیرطبیعی، 18 مرد نورمواسپرم و 36 کنترل بارور انجام شد. میانگین± انحراف معیار پارامترهای اسپرمی این افراد محاسبه شد. DNA ژنومی از گلبول‌های سفید نمونه خون به روش Salting out استخراج گردید. سپس دو زوج پرایمر برای دو قطعه از ژن GPX-4 در اگزون‌های 1A و 4 حاوی نوکلئوتیدهای +6 (C"T)، +17(G"A) و +1725 (G"A) طراحی و با استفاده از آنزیم‌های P‏ShAI ، MWOI و SatIبا روش RFLP–PCR ارزیابی شد. نتایج: اثر آنزیم MWOI بر روی قطعه 237bp حاصل از PCR در ژن سالم تولید دو قطعه با اندازه‌های 151bp و 86bp می‌نماید؛ در صورتیکه اثر همین آنزیم در جهش (C"T) +6 قادر به بریدن قطعه ژن نبوده و قطعه 237bp بدون تغییر باقی می‌ماند. اثر آنزیم PShA1 بر روی قطعه 237bp حاصل از PCR در ژن سالم تولید دو قطعه با اندازه‌های 161bp و 76bp می‌نماید؛ در صورتیکه اثر همین آنزیم در جهش +17(G"A) قادر به بریدن قطعه ژن نبوده و قطعه 237bp بدون تغییر باقی می‌ماند و نهایتاً اثر آنزیم SatI بر قطعه 148bp حاصل از PCR در ژن سالم تولید دو قطعه با اندازه‌های 108bp و 40bp می‌نماید در صورتی که همین آنزیم در جهش +1725 (G"A) قادر به بریدن قطعه 148bp نبوده و این قطعه نیز بدون تغییر می‌ماند. بررسی هضم آنزیمی قطعات 237bp و 148bp در مردان تمامی گروه‌های مورد مطالعه نشان داد که هیچ یک از سه جهش مورد بررسی در ژن GPX-4 در آنها وجود ندارد. نتیجه‌گیری: براساس نتایج این تحقیق مشخص شد که ممکن است شیوع این جهشها درمردان نابارور ایرانی پایین بوده و با اتیولوژی اختلال در پارامترهای اسپرمی این افراد ارتباطی نداشته باشد. با این وجود برای تعیین دقیق شیوع این جهشها و جهش‌‌های دیگر این ژن در مردان نابارور ایرانی بررسی تعداد بیشتری از مردان نابارور و تعیین توالی ژن این آنزیم در آنها پیشنهاد می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Polymorphism in Phospholipid Hydroperoxide Glutathione Peroxidase (PHGPX) gene in Iranian infertile men
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Leukocytes and defective or dead spermatozoa in human semen are a source for the production of reactive oxygen species (ROS) and subsequent injury to intact sperms. Enzymatic and non-enzymatic defensive mechanisms in semen detoxify these compounds. Glutathione peroxidase-4 (GPX-4 or PHGPX) is a major selenoprotein in sperm and it is one of the enzymatic mechanisms that play multiple roles during spermatogenesis. Some of these roles are formation of the mitochondrial capsule, hydro-peroxide detoxification and sperm chromatin condensation. Any decrease in the enzyme activity or content, may create disorders in spermatogenesis and sperm fertilizing ability. Considering defects in the expression of the enzyme gene or presence of mutations which may cause decreases in PHGPX activity or content, this study was carried out to identify a number of important mutations in GPX-4 gene by PCR-RFLP method in Iranian infertile men. Materials & Methods: This study was performed on 128 Iranian men who had been referred to Avesina Infertility Clinic, including 74 infertile men with defective sperm parameters, 18 normozoospermic and 36 fertile subjects as controls. Mean ± SD for sperm parameters were determined. Genomic DNA was extrac-ted using salting out procedure from peripheral blood leukocytes. PCR-RFLP was done by two sets of primers with 237 bp and 148 bp PCR products that were designed for 1A and 4 exons of GPX-4 gene covering nucleotides of +6 (CT), +17 (GA), +1725 (GA) by MwoI, PshAI and SatI enzymes.Results: Digestion of a 237 bp intact PCR product by MwoI generates two fragments (151 bp and 86 bp). When a mutation occurs in the restriction site +6 (CT), the enzyme would not recognize the sequence, therefore 237 bp segment remains undigested. Treatment of 237 bp segment with PshAI generates two fragments (161 bp and 76) in the intact gene but the same enzyme can not digest 237 bp segment when a mutation occurs in the restriction site +17 (GA). Ultimately, digestion of 148 bp intact segment with SatI generates two fragments (108 bp and 40 bp) but when a mutation occurs in the restriction site +1725 (GA), the enzyme will not recognize the sequence; therefore 148 bp segment remains undigested. Enzy-matic digestion evaluations of 237 bp and 148 bp segments in all participants revealed that neither of the examined mutations existed in GPX-4 gene.Conclusion: According to the results of this study, it is determined that the prevalence of these mutations in Iranian infertile men is probably low and it may have no association with the etiology of the disorder affecting sperm parameters. Hence, a study with a larger number of patients is suggested to determine the exact prevalence of these and other mutations of the gene in Iranian infertile men.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله

نشانی اینترنتی http://www.jri.ir/article/240
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/128/article-128-376989.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات