این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Journal of Reproduction and Infertility، جلد ۷، شماره ۳، صفحات ۲۵۲-۲۶۰

عنوان فارسی الگوی بکارگیری روش‌های پیشگیری از بارداری در مناطق شهری استان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۳۸۳
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: نظر به اهمیت تنظیم خانواده به عنوان اساس بهداشت خانواده، در دهه‌های اخیر، دستیابی به خدمات بهداشت باروری شامل تنظیم خانواده و بهداشت جنسی مورد تأکید در سطح ملی و بین‌المللی بوده است. بی‌تردید شرط ااسی در توفیق سیاست‌های جمعیتی، ارائه روش‌های مدرن و ایمن پیشگیری از بارداری است. در پژوهش حاضر شاخص‌های تنظیم خانواده و میانگین متغیرهای باروری با هدف مشخص نمودن خلاءهای موجود در این زمینه در مقایسه با مطالعه سیمای جمعیت و سلامت در جمهوری اسلامی ایران (مهر 1379) در مناطق شهری استان کهگیلویه و بویر احمد مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: با توجه به درصد بالای پوشش خانوارهای تحت نظارت مراکز بهداشتی‌ـ درمانی شهری استان کهگیلویه و بویر احمد، 1540 نفر از بانوان متأهل به روش نمونه‌گیری تصادفی، از فهرست زنان موجود در هر مرکز انتخاب و در زمستان 1383 مصاحبه حضوری شدند. ابزار بکار برده شده ابزاری محقق ساخت (با تایید روایی توسط صاحب‌نظران) و شامل مشخصات جمعیتی، روش پیشگیری از بارداری بکار برده شده، آگاهی از روش‌های مختلف پیشگیری از بارداری و تعداد فرزندان مطلوب و موجود خانوار بود. بانک داده‌ها در نرم افزار آماری SPSS ویرایش 13 ایجاد و داده‌ها به دو صورت توصیفی و تحلیلی (در سطح معنی‌داری 05/0) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه4/9±2/33 سال بود. میانگین تعداد بارداری 7/3 بار و تعداد فرزندان 2/3 نفر به دست آمد. میانگین تعداد فرزندان خانوار با سطح تحصیلات و شغل بانوان دارای ارتباط معنی‌دار آماری بود (001/0p<). همچنین بین میانگین تعداد فرزندان خانوار با میانگین تعداد مطلوب فرزندان از نظر شرکت‌کنندگان مورد مطالعه تفاوت معنی‌دار آماری مشاهده شد (001/0p<، 64/4t=). روش‌های شایع پیشگیری از بارداری مورد استفاده توسط بانوان قرص و سپس بستن لوله‌های رحمی بود (به ترتیب 4/40% و 7/18%). در خصوص آگاهی از انواع روش‌های پیشگیری از بارداری در نمونه‌های مورد مطالعه، بیشترین فراوانی در مورد قرص (94%)، کاندوم (4/65%) و سپس بستن لوله‌های رحمی (2/45%) به دست آمد. بیشترین فراوانی تعداد زنان تک فرزند در گروه سنی 30-21 سال و زنان دارای 3 فرزند و بیشتر در گروه سنی 40-31 سال بدست آمد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد برنامه‌های تنظیم خانواده نقش نسبتاً مؤثری را در کنترل جمعیت در سطح استان کهگیلویه و بویراحمد داشته و میانگین بعد خانوار نسبتاً مطلوب می‌باشد اما به‌ کارگیری روش‌های مدرن پیشگیری از بارداری در استان مطلوب نیست؛ اگرچه آگاهی از روش‌های مدرن پیشگیری از بارداری وضعیت مطلوب‌تری را نشان می‌دهد. با توجه به فراوانی تعداد فرزندان بیشتر در گروه‌های سنی بالاتر، لزوم آموزش و ترویج بکارگیری روش‌های مدرن پیشگیری از بارداری در سطح استان همچنان مورد تأکید است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Patterns of contraceptive use in urban areas of Kohgiluyeh-Boyerahmad in 2004
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Achieving comprehensive reproductive health services, including family planning as the basis of family health and sexual health, has been internationally the main objective of governments and health policy makers in the past decades. Improving modern family planning facilities would lead to a promotion in population control. This study investigates family planning indices, its short comings and mean of reproductive variables in the urban areas of Kohgiluyeh-Boyerahmad province in comparison with the data from Demographic Health Survey carried out in Iran in 2000.Materials & Methods: Considering the high coverage of households by urban health centers in the province, 1540 married women were randomly selected from the list of names in each health center and they were interviewed during 2004. A researcher-devised questionnaire, (content validity determined by experts), was used consisting of demographic variables, family planning awareness status methods, the contraceptive method used by the couples and the number of a desired and live children. Using SPSS, version 13, the data were analyzed in a descriptive-analytical fashion with a significance level of 0.05.Results: The mean age of the respondents was 33.2+ 9.4 years. The mean numbers of pregnancies and children were 3.7 and 3.2 respectively. There was a significant relation between the mean number of children and women's educational status and job (p-value < 0.001). A significant difference was also observed between the mean and the desired number of children (t=4.46, p-value < 0.001). The most common family planning methods were OCP and TL (40.4% & 18.7% respectively). The highest knowledge about family planning methods was on OCP, condom and TL (94%, 65.4% & 45.2% respectively). Highest number of women with one child and women with ≥3 children were in the 21-30 and 31-40 age groups respectively. Conclusion: The findings indicate that family planning programs have had a relatively appropriate effectiveness on population control in Kohgiluyeh-Boyerahmad province and family dimension is relatively satisfactory but despite better knowledge about modern contraceptives, use of modern family planning methods is not desirable. Considering the high number of children by women from older age groups, the need for educating and promoting the use of modern contraceptives is still of importance.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله

نشانی اینترنتی http://www.jri.ir/article/246
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/128/article-128-376995.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات