این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Journal of Reproduction and Infertility، جلد ۶، شماره ۱، صفحات ۲۵-۳۷
عنوان فارسی بار بیماری استئوپروز درایران در سال ۱۳۸۰
چکیده فارسی مقاله مقدمه: استئوپروز شایع‌ترین بیماری متابولیک استخوان است و علاوه بر ناتوانی و از کارافتادگی باعث افزایش نسبی خطر مرگ در مبتلایان به شکستگی‌های ناشی از آن می‌شود. در ایران شواهد کافی در مورد این‌ که استئوپروز، نظیر کشورهای غربی، یک مسألۀ سلامت عمومی است موجود نبود و لذا انجام این مطالعه در دستور کار مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم قرار گرفت. این مطالعه با هدف برآورد بار استئوپروز در سال 1380 در ایران انجام شد. مواد و روشها: از داده‌های مطالعۀ مرکز تحقیقات غدد در مورد تراکم استخوان، داده‌های حاصل از ثبت حوادث توسط وزارت بهداشت در 9 استان کشور و مطالعات انجام شده در سایر جوامع در مورد خطر مرگ بیماران پس از وقوع شکستگی‌های قابل انتساب به استئوپروز استفاده شد. برای محاسبه بار بیماری، ابتدا شیوع استئوپروز، بروز شکستگی‌های قابل انتساب به استئوپروز و خطر نسبی مرگ ناشی از آنها برآورد شد. با استفاده از مدل‌های اپیدمیولوژی، دورۀ ابتلا به هر شکستگی برآورد و با استفاده از وزن ناتوانی اختصاص یافته به ناتوانی‌های مشابه در مطالعۀ بار جهانی بیماری‌ها، شاخص DALYs برای شکستگی‌های قابل انتساب به استئوپروز (مهره، هیپ وساعد) محاسبه شد. نتایج: سال‌های از دست رفته ناشی از شکستگی لگن در زنان 15880 سال، شکستگی مهره 1269 سال و شکستگی ساعد 121 سال به دست آمد. در مردان، سال‌های از دست رفته ناشی از شکستگی لگن 16495 سال، شکستگی مهره 2225 سال و شکستگی ساعد 37 سال به دست آمد. مجموع سال‌های از دست رفتۀ ناشی از استئوپروز 36026 سال در جمعیت ایران در سال 1380 محاسبه گردید که 18757 سال متعلق به مردان و 17270 سال متعلق به زنان بود. بیشترین علت بالا بودن بار استئوپروز در مردان افزایش خطر نسبی مرگ بعد از شکستگی‌های لگن و مهره در مردان است. در هر دو جنس شکستگی لگن بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده بود. در منبع دادۀ مورد استفاده، شکستگی مهره در مردان بیش از زنان و در هر دو جنس کمتر از شکستگی‌های لگن و ساعد ثبت شده بود. نتیجه‌گیری: داده‌های به کار گرفته شده در این مطالعه حاکی از بروز کمتر شکستگی هیپ در ایران نسبت به سایر جوامع است. باید به منظور توجیه بروز پایین‌تر این شکستگی، بالاتر بودن نسبی تراکم معدنی استخوان (BMD) در جمعیت ایران و تفاوت‌های احتمالی جامعۀ ایرانی با جوامع دیگر را از نظر سایر عوامل مؤثر بر شکستگی هیپ، نظیر محیط و سبک زندگی، مورد بررسی قرار داد. با توجه به محدودیت داده‌های موجود در خصوص شکستگی‌های قابل انتساب به استئوپروز در ایران، می‌بایست مطالعات کامل‌تری در این زمینه به منظور دست‌یابی به تصویری شفاف‌تر از ابعاد این مشکل سلامتی انجام شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استئوپروز، بار بیماری، شکستگی استخوان
عنوان انگلیسی Burden of osteoporosis in Iran
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Osteoporosis is the most common metabolic bone disease. In addition to morbidity, osteoporotic fractures also increase mortality risk in affected patients. Enough evidence is not available to indicate that, like western countries, osteoporosis is a public health problem in Iran. Therefore EMRC planned to estimate the burden of osteoporotic fractures in year 2001 based on existing sources of data. The EMRC study on bone density, the MOH study on unintentional injuries, and international literature on mortality risk following osteoporotic fractures were the main sources of information used for this study. Materials and Methods: To estimate burden of osteoporotic fractures, the prevalence of osteoporosis, the incidence of osteoporotic fractures, and the relative risk of mortality following these fractures were approximated. The mean duration of disability following major osteoporotic fractures was estimated through epidemiologic modeling. Assumptions on the disability weights of morbid conditions resulting from osteoporotic fractures were made through comparing these conditions with similar ones in Global Burden of Disease Study. Based on mortality and incidence rates, mean durations of disability, and disability weights; the DALYs indicator was calculated for Spine, Hip, and Forearm fractures. Results: In women hip, spine, and forearm fractures were responsible for 15880, 1269, and 121 mortality- and morbidity-related lost years of life respectively. Similar figures in men were 16495, 2225, and 37 years. Collectively osteoporosis deprived Iranian population from 36026 healthy years of life (18757 in men and 17270 in women) in 2001. Higher burden of osteoporosis in men, mainly results from higher risk of mortality following fractures in male sex. Conclusion: The national study on unintentional injuries indicates that the incidence of osteopor-otic hip fractures in Iranian population is much less than other populations. Higher bone mineral density and other probable differences between Iranians and other populations that affect fracture risk, like environmental conditions and life style, should be investigated as probable determinants of this difference. Limited available sources of information regarding osteoporotic fractures necessitate more comprehensive studies to clarify all aspects of this health problem.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Osteoporosis, Burden of osteoporosis, Bone fracture
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://www.jri.ir/article/171
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/128/article-128-377057.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات