این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
Journal of Reproduction and Infertility، جلد ۶، شماره ۱، صفحات ۹۳-۹۸
عنوان فارسی همخوانی سونوگرافی انگشت و روش DXA در تشخیص تغییرات استخوانی در بیماران دیالیز خونی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: استئوپروز در بیماران دیالیزی شایع است و روش DXA که استاندارد طلایی تشخیص آن است، همه جا در دسترس نیست. سونوگرافی کمی انگشتان، روشی غیرتهاجمی، ارزان و قابل حمل برای بررسی پوکی استخوان است که در حال حاضر اطلاعات اندکی درباره همخوانی نتایج آن با روش DXA در بیماران دیالیز خونی وجود دارد. این مطالعه برای بررسی همین مطلب در بیماران دیالیز خونی طراحی شد. مواد و روشها: افراد مورد مطالعه، بیماران مبتلا به نارسایی کلیه تحت دیالیز خونی بودند که در بخش سنجش تراکم استخوان مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد بررسی قرار گرفتند. تراکم توده استخوان در نواحی کمر و لگن (گردن و منطقه عمومی ران) به روش DXA و با استفاده از دستگاه GE-Lunar (DPX-MD, USA) و در ناحیه انگشتان به روش سونوگرافی کمی با استفاده از یک دستگاه DBM-Sonic 1200 (Italy) صورت گرفت. متغیر اندازه گیری شونده در سونوگرافی انگشتان Amplitude-dependent Speed of Sound (Ad-SOS) بود. نرم افزار مورد استفاده (10) SPSS بود و جهت سنجش حساسیت و ویژگی روش سونوگرافی انگشت، منحنی ROC رسم شد. سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: ‌در این مطالعه مقطعی، 64 بیمار دیالیز خونی با متوسط سنی 20/15 33/51 سال که بطور متوسط 62/4545/49 ماه تحت دیالیز خونی قرار داشتند مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از روش DXA ، در3/31% بیماران، استئوپروز یافت شد (25% در ناحیه گردن ران، 8/18% در ناحیه عمومی ران و 9/7% در ناحیه کمر). با استفاده از روش QUS انگشتان در 1/28% بیماران استئوپروز مشاهده گردید. با استفاده از منحنی ROC حساسیت5/2-T-Score ≤ در انگشتان برای تشخیص پوکی استخوان درناحیه گردن و عمومی ران وناحیه کمر به ترتیب 5/37%، 50% و 80% و ویژگی آن برای این تشخیص در نواحی فوق‌الذکر به ترتیب 75% و77% و76% بود. سطح زیر منحنی برای نواحی گردن و عمومی ران و ناحیه کمر به ترتیب 692/0 (022/0= P-value)، 701/0 (031/0=P-value) و 809/0 (023/0= P-value) بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد سونوگرافی انگشتان، می‌تواند در غربالگری بیماران دیالیز خونی برای پوکی استخوان روش مناسبی باشد. افرادی که با این روش احتمال پوکی استخوان در آنها مطرح شود، برای تأیید نهایی تشخیص باید مورد سنجش تراکم استخوان به روش DXA قرار گیرند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پوکی استخوان، تراکم معدنی استخوان، DXA، DXL، دیالیز خونی
عنوان انگلیسی Correlation between QUS of phalanx and DXA in assessment of bone structure in patients under hemodialysis
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Many patients under hemodialysis, have osteopenia or even osteoporosis by the definition of the World Health Organization based on bone mineral density (BMD). Dual-energy X-ray absorptiometry (DXA), the standard method to assess BMD, is not always available. Quantit-ative ultrasound (QUS) of phalanx is an inexpensive, mobile, and radiation-free diagnostic alterna-tive. There is few data about correlation of this method with DXA in patients undergoing hemo-dialysis. The present study assessed the value of QUS in detecting changes in bone structure in pat-ients under hemodialysis compared with DXA. Materials and Methods: The patients had End Stage Renal Disease (ESRD) who was referred for Bone densitometry in BMD ward of EMRC. BMD of the hip (neck and total) and spine was measu-red using a GE-Lunar DXA device (DPX-MD). QUS of phalanx was done in all of them using a DBM-Sonic 1200 device. This device measures amplitude dependent speed of sound (Ad-SOS). SPSS (10) was used for statistical analysis. ROC curve was drawn to measure the sensitivity and specificity of QUS of phalanx. P- Value less than 0.05 were considered as significant. Results: In a cross-sectional analysis, 64 patients (37 men) with a mean age of 51.33+-15.20 years and mean dialysis time of 49.45+-45.62 months (2-180), were studied. DXA measurements established the diagnoses of osteoporosis in 31.3% in any of the total of femur or neck of femur or L2-L4 regions (25% in Neck , 18.8% in Total , 7.9% in L2-L4 regions).Using QUS of phalanx, osteoporosis diagnosed in 28.1% of patients . Using ROC curve, sensitivities of T-score ≤-2.5 of phalanx for diagnosing of osteoporosis in neck and total of hip and L2-L4 regions were respectively 37.5% and 50% and 80% and specificities were respectively 75% and 77% and 76%. Area under curve for neck, total and spine regions were 0.692 (P-value=0.022), 0.701 (P-value=0.031), 0.809 (P-value=0.023), respectively. Conclusions: QUS of phalanx can be recommended for screening osteoporosis among hemodialysed patients. Those suspected of osteoporosis, should be examined by additional DXA measurement for establishment of diagnosis.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Osteoporosis, BMD, DXA, QUS, Hemodialysis
نویسندگان مقاله
نشانی اینترنتی http://www.jri.ir/article/179
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/128/article-128-377065.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات