این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۷، شماره ۱۴۷، صفحات ۱۵۰-۱۵۸
عنوان فارسی اثر گرانیسترون بر خارش، تهوع و استفراغ ناشی از مخدر اینتراتکال در سزارین با بی‌حسی نخاعی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: فنتانیل به‌طور شایع برای بی‎دردی اسپاینال هنگام زایمان استفاده می‌شود؛ اما با میزان بروز بالایی از خارش همراه است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پیشگیرانه گرانیسترون وریدی در جلوگیری از بروز و ارزیابی شدت خارش ناشی از فنتانیل اینتراتکال در زنان حامله تحت جراحی سزارین با بی‌حسی نخاعی انجام شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه، کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 136 زن کلاس یک و دو انجمن بیهوشی آمریکا بود که تحت سزارین انتخابی با بی‌حسی نخاعی توسط mg 10 بوپیواکائین هیپرباریک 5/0 درصد و µg 25 فنتانیل قرار گرفتند. پس از خروج نوزاد و بستن طناب نافی، به‌طور تصادفی mg 1 گرانیسترون (گروهG ) یا سالین 9/0 درصد (گروه S) به‌صورت وریدی تزریق گردید. برای میزان بروز خارش بین دو گروه مورد بررسی از آزمون Fisher Exact test و برای شدت خارش از آزمون T- test استفاده شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 21 صورت گرفت. یافته‌ها: میزان بروز کلی خارش 74/3 درصد (گروه S 76/5 درصد، گروهG 72/1 درصد) مشاهده شد. میزان بروز خارش در ریکاوری در گروه گرانیسترون، به‌صورت معنی‌دار متفاوت و پایین‌تر بود (01/0P=). تفاوت معنی‌داری در شدت خارش بین دو گروه هنگام جراحی دیده شد؛ به‌طوری‌که در گروه گرانیسترون کمتر بود (005/0P=). استنتاج: این مطالعه نشان داد که گرانیسترون به‌عنوان یک آنتاگونیست 5 هیدروکسی تریپتامین 3، می‌تواند در کاهش بروز و شدت خارش ناشی از تزریق مخدر اینتراتکال مؤثر باشد. سابقه و هدف: فنتانیل به‌طور شایع برای بی‎دردی اسپاینال هنگام زایمان استفاده می‌شود؛ اما با میزان بروز بالایی از خارش همراه است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پیشگیرانه گرانیسترون وریدی در جلوگیری از بروز و ارزیابی شدت خارش ناشی از فنتانیل اینتراتکال در زنان حامله تحت جراحی سزارین با بی‌حسی نخاعی انجام شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه، کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 136 زن کلاس یک و دو انجمن بیهوشی آمریکا بود که تحت سزارین انتخابی با بی‌حسی نخاعی توسط mg 10 بوپیواکائین هیپرباریک 5/0 درصد و µg 25 فنتانیل قرار گرفتند. پس از خروج نوزاد و بستن طناب نافی، به‌طور تصادفی mg 1 گرانیسترون (گروهG ) یا سالین 9/0 درصد (گروه S) به‌صورت وریدی تزریق گردید. برای میزان بروز خارش بین دو گروه مورد بررسی از آزمون Fisher Exact test و برای شدت خارش از آزمون T- test استفاده شد. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 21 صورت گرفت. یافته‌ها: میزان بروز کلی خارش 74/3 درصد (گروه S 76/5 درصد، گروهG 72/1 درصد) مشاهده شد. میزان بروز خارش در ریکاوری در گروه گرانیسترون، به‌صورت معنی‌دار متفاوت و پایین‌تر بود (01/0P=). تفاوت معنی‌داری در شدت خارش بین دو گروه هنگام جراحی دیده شد؛ به‌طوری‌که در گروه گرانیسترون کمتر بود (005/0P=). استنتاج: این مطالعه نشان داد که گرانیسترون به‌عنوان یک آنتاگونیست 5 هیدروکسی تریپتامین 3، می‌تواند در کاهش بروز و شدت خارش ناشی از تزریق مخدر اینتراتکال مؤثر باشد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بی‌حسی داخل نخاعی، خارش، سزارین، فنتانیل، گرانیسترون
عنوان انگلیسی Effects of Granisetron on Pruritus, Nausea, and Vomiting Induced by Intrathecal Opioid in Cesarean Section under Spinal Anesthesia
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: Fentanyl is commonly used for spinal analgesia during labor, but it is associated with high incidence of pruritus. This study was performed to evaluate the effect of intravenous injection of prophylactic granisetron on the incidence and severity of pruritus induced by intrathecal fentanyl among the parturients undergoing cesarean section under spinal anesthesia. Materials and methods: This double-blind clinical trial was performed in 136 ASA I or II (based on the American Society of Anesthesiology Classification) women undergoing elective caesarean section under spinal anesthesia with 0.5% hyperbaric bupivacaine (10 mg) and fentanyl (25 µg). After parturition and clamping of the umbilical cord, the subjects were randomized to receive 1 mg of IV granisetron (group G) or 0.9% saline (group S). To compare the incidence and severity of pruritus between the two groups, Fisher’s exact test and t-test were performed, respectively, using SPSS version 21. Results: The overall incidence of pruritus was 3.74% (group S=5.76% and group G=1.72%). In the G group, the incidence of pruritus was significantly different and lower in recovery (P=0.01). There were significant differences between the groups in terms of severity of pruritus during surgery, which was lower in the G group (P=0.005). Conclusion: This study showed that granisetron as the 5-hydroxytryptamine (serotonin) subtype 3 antagonists may reduce the incidence and severity of pruritus induced by intrathecal opioid.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله cesarean, fentanyl, granisetron, pruritus, spinal anesthesia
نویسندگان مقاله شهریار صانع | shahryar sane
assistant professor, department of anesthesiology and critical care, urmia university of medical sciences, imam hospital, urmia, iran
استادیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (Urmia university of medical sciences)

علیرضا ماهوری | alireza mahoori
professor, department of anesthesiology and critical care, urmia university of medical sciences, imam hospital, urmia, iran
استاد، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (Urmia university of medical sciences)

رحمان عباسی وش | rahman abbasi vash
associate professor, department of anesthesiology and critical care, urmia university of medical sciences, imam hospital, urmia, iran
دانشیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (Urmia university of medical sciences)

هدیه رضایی | hedyeh rezai
assistant, department of anesthesiology and critical care, urmia university of medical sciences, imam hospital, urmia, iran
دستیار، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (Urmia university of medical sciences)

صبا فضلی فرد | saba fazlifard
apprentice, department of anesthesiology and critical care, urmia university of medical sciences, imam hospital, urmia, iran
کارورز، گروه بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، بیمارستان امام، ارومیه، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (Urmia university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-4374-35&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/119/article-119-382680.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات