این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
پنجشنبه 20 آذر 1404
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
، جلد ۲۴، شماره ۱۱، صفحات ۸۶۸-۸۷۵
عنوان فارسی
تأثیر فعالیت بدنی مادران افسرده در دوران بارداری بر شاخصهای رشدی بدو تولد نوزادان
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: شیوع افسردگی در دوران بارداری ازجمله موضوعاتی است که محققان را بر آن داشته تا به مطالعه در مورد پیشگیری و یا درمان آن بپردازند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر فعالیت بدنی مادران افسرده در دوران بارداری بر شاخصهای رشدی بدو تولد نوزادان است. روش بررسی: روش تحقیق در این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. سه گروه: افسرده (27=n)، افسرده دارای فعالیت بدنی (32=n)، و گروه کنترل (30=n) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی وضعیت افسردگی از پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. برنامه تمرین هوازی شامل 8 هفته (3 بار در هفته، به مدت 30 دقیقه با شدت 40-50 درصد حداکثر ضربان قلب استراحتی) بود. پس از زایمان، پژوهشگران ارقام مربوط به سه شاخص رشد جسمی عمده یعنی قد، وزن و اندازه دور سر نوزادان را استخراج کردند. برای تحلیل داده¬ها از آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که سه شاخص رشدی دور سر، قد و وزن در نوزادان مادران افسرده بهطور معنیداری کمتر از نوزادان مادران غیرافسرده و مادران افسرده با فعالیت بدنی بود (05/0 P≤). به ترتیب گروه کنترل و مادران افسرده با فعالیت بدنی، نوزادانی با شاخص بهتر رشد به دنیا آوردند. نتیجه دیگر نشان داد که سطح افسردگی گروه افسرده با فعالیت بدنی متعاقب پروتکل تمرینی از درجه بالا به درجه افسردگی متوسط بهبود یافت )001/0P=). نتیجهگیری: به نظر میرسد فعالیت بدنی راهکاری مؤثر در جهت کاهش میزان افسردگی مادران باردار و بهبود شاخصهای رشدی نوزادان است.
کلیدواژههای فارسی مقاله
شاخصهای رشدی، افسردگی، بارداری
عنوان انگلیسی
The effects of physical activity in pregnant depressed women on post-term developmental indexes
چکیده انگلیسی مقاله
Introduction: Depression prevalence during pregnancy and its prevention and treatment has been concerned by researchers. The aim of study was to investigate the effects of physical activities in this period on post-term developmental indexes. Methods: The research method was quasi-experimental one. 3 groups with pretest and posttest design with control group [depressed (n=27), depressed with physical activities (n=32) and the control (n=30) groups] were studied. Beck depression questionnaire was used to measure the rate of depression. Aerobic training program was 3 sessions a week, each session 30 min by 40-50% of maximal reserve heart rate. Infants’ height, weight and head circumference measurements were obtained after birth. One way ANOVA and Tukey post-hoc test were used for statistical analysis. Results: The results indicated that height, weight and head circumferences as three infants’ growth indexes were lower in depressed group compared to the other groups (p< 0.05). Control group and depressed mother with physical activities gave a birth with the better developmental indices, respectively. Another results showed that depression level in the depressed group with physical activities was improved from high intensity to medium one (p=0.001). Conclusion: Conclusively, regular physical activity plays a key role in depression improvement of pregnant women and it leads to the improvement in infants’ growth indexes.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
Developmental Indexes, Depression, -Pregnancy.
نویسندگان مقاله
مرتضی طاهری |
دانشگاه بین المللی امام همینی
خدیجه ایران دوست |
دانشگاه بین المللی امام همینی
نشانی اینترنتی
http://jssu.ssu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2559-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/136/article-136-382708.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
فیزیولوژی ورزش
نوع مقاله منتشر شده
پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات