این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
چهارشنبه 3 دی 1404
سیاستگذاری عمومی
، جلد ۲، شماره ۱، صفحات ۹-۲۷
عنوان فارسی
سیاستگذاری در همکاری های بین المللی با رویکرد نظریه بازی تکراری و کابرد آن در OPEC
چکیده فارسی مقاله
در این مقاله، مسائل همکاری بینالمللی شامل: مسئله چانهزنی (شبیه به بازیهای هماهنگی) و نیز مسئله اجرا (شبیه به بازی معمای زندانی) تبیین میگردد که بر اساس نظریه بازی دارای دو مرحله مرتبط به هم هستند. در مرحله نخست، کشورها مذاکراتی را درباره مورد معامله صورت میدهند و در مرحله دوم (مرحله اجرای بازی) معامله موافقتشده به مورد اجرا در میآید که این دو مرحله به صورت یک بازی معمای زندانی تکراری مدلسازی شده است. طبق نتایج، هر قدر منافع همکاری بیشتر باشد سایه آینده طولانیتر و همکاری پایدارتر است. ممکن است سایه طولانی از آینده، اجرای یک توافقنامه بینالمللی را تسهیل کند امّا در عین حال به کشورها انگیزههایی میبخشد تا با شدت بیشتری چانهزنی کنند و به امید حصول منافع بیشتر اجرای توافقنامه را به تأخیر اندازند. کاربرد این مدل برای اوپک نشان میدهد که کشورهای فقیرتر سهم بیشتری از تولید را نسبت به کشورهای غنیتر دریافت میکنند تا پایبند به همکاری باشند.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Policy making in international cooperation, a repeated game theory approach and it application to OPEC
چکیده انگلیسی مقاله
In this paper, I clarify problems of international cooperation typically involve first a bargaining problem (akin to various coordinatin games) and next an enforcement problem (akin to prisoners' dilemma game). To specify and explore this conception analytically, I develop a game- theoretic model that depicts problems of international cooperation as having two linked phases. In the first phase, states bargain over the particular deal to be implemented in the second, "enforcement phase" of the game, which is modeled as a repeated Prisoners' Dilemma. According to the consequences of this model, a longer shadow of the future makes cooperation sustainable and so more likely, the analysis here suggests that though a long shadow of the future may make enforcing an international agreement easier, it can also give states an incentive to bargain harder, delaying agreement in hopes of getting a better deal. I apply this model to the Organization of Petroleum Exporting Countries (OPEC) to illustrate poor states with low reserves per capita (present-oriented states) receive better oil production offers than rich states with high reserves per capita (future-oriented states) in order to sustain cooperation.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
قهرمان عبدلی |
دانشیار اقتصاد دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه تهران (Tehran university)
محمدجواد ناخدا | mohammad javad
دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)
نشانی اینترنتی
http://jppolicy.ut.ac.ir/article_58580_7938b2f41b74be6fde0a51d5e65b8f44.pdf
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/925/article-925-387542.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات