این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۲، شماره ۵، صفحات ۳۹-۴۳
عنوان فارسی بررسی ۲۸ مورد پارگی کولون ناشی از تروما در بیمارستان های آموزشی اصفهان و کاشان طی سا ل های ۸۷-۱۳۸۵
چکیده فارسی مقاله سابقه ­و هدف: تروما شایع­ترین علت بروز مرگ و عوارض در کشور ایران محسوب می­شود. در مطالعه حاضر در یک بررسی همه گیر شناسی در طی 3 سال، موارد پارگی ناشی از ترومای کولون و نحوه تشخیص و درمان آن در بیمارستان الزهرا (س)؛ وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و بیمارستان شهید بهشتی؛ وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کاشان مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش­ها: در یک مطالعه توصیفی که طی یک دوره 3 ساله از سال 1385 لغایت 1387 انجام شد، 28 بیمار مبتلا به پارگی کولون به دنبال تروما در دو بیمارستان آموزشی اصفهان و کاشان مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعه با استفاده از پرونده­های بیماران و به صورت توصیفی انجام گرفت. اطلاعات جمع آوری شده شامل جنس، سن، علت و محل پارگی، تظاهرات بالینی بیمار، نوع درمان جراحی، مرگ و میر و مدت بستری در بیمارستان بود. سپس با آزمون من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: از نظر نوع تروما، 14 بیمار(50 درصد) مبتلا به ترومای نافذ و 14 بیمار(50 درصد) مبتلا به ترومای غیر نافذ بودند. میانگین سنی بیماران با ترومای نافذ، 98/11 ± 21/26 و در بیماران با ترومای غیر نافذ، 8/16 ± 07/35 سال بود. در اکثر موارد ترومای غیر نافذ، محل آسیب در کولون سیگموئید و در موارد ترومای نافذ در کولون عرضی بوده است. انجام کولوستومی با یا بدون ترمیم، بیشتر در گروه ترومای نافذ انجام شده است. از نظر مرگ و میر، در بیماران با ترومای نافذ، یک بیمار (2/7 درصد) و در بیماران با ترومای غیرنافذ، 5 بیمار (7/35 درصد) در طی بستری در بیمارستان فوت نموده بودند. از نظر شدت پریتونیت، در بیماران با ترومای نافذ،10 بیمار (4/71 درصد) در stage I و 4 بیمار (5/28 درصد) در IV stage بودند، ولی در بیماران با ترومای غیر نافذ، 12 بیمار (7/85 درصد) در stage I ، یک بیمار (2/7 درصد) در stage III و یک بیمار(2/7 درصد) در IV stage بود که تفاوت معنی داری در بین دو گروه وجود نداشت. میانگین مدت بستری در بیماران با ترومای نافذ 97/7 ± 07/13 روز ( دامنه28-6 روز) و در بیماران با ترومای غیر نافذ 8/9 ± 71/11 روز ( دامنه40-6 روز) بود که تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. نتیجه­گیری : در مجموع مطالعه حاضر نشان می دهد که میزان مرگ و میر در مبتلایان به پارگی کولون ناشی از وارد شدن تروما با سایر علل پارگی کولون مشابه است. علیرغم توصیه های کتب مرجع و باتوجه به شدت پائین پریتونیت، هنوز جراحان در اکثر موارد ترومای نافذ از کولوستومی به عنوان عامل محافظتی جهت ترمیم و یا به عنوان روش درمان مستقل استفاده می نمایند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تروما، کولوستومی، پارگی کولون
عنوان انگلیسی Post-traumatic colon ruptures in Isfahan and Kashan, 2007-2009
چکیده انگلیسی مقاله Background: As trauma is the leading cause of mortality and related complications in Iran, colon rupture and injury during trauma is of much importance as well. In present study through a three-year epidemiological study, cases of colon ruptures and injuries along with the diagnostic and therapeutic approaches in Isfahan Al-Zahra and Kashan Shahid Beheshti hospitals were reviewed.Materials and Methods: During a three-year period (2007-9), a number of 28 patients with post-traumatic colon ruptures were studied in two educational hospitals of Isfahan and Kashan. This retrospective survey was based on the patients’ medical records. Collected data was included of sex, age, cause and site of rupture, clinical manifestations, type of surgical treatment, mortality, and length of hospital stay. Results: Fourteen patients (50%) had penetrating and another 14 ones (50%) blunt traumas. Mean age for the penetrating and blunt traumas were 26/21 ±11/98 and 35/07 ±16/8 years, respectively. The most reported injury sites were sigmoid and transverse colon for blunt and penetrating traumas, respectively. Colostomy with or without repair has often been performed for the penetrating traumas. One penetrating trauma case (7/2%) and 5 blunt trauma cases (35/7%) have deceased in the hospital. In terms of the severity of peritonitis, in penetrating trauma patients, 10 cases (71/4%) and 4 cases (28/5%)) were in stage I and stage IV, respectively, but for blunt traumas, 12 cases (85/7%) and one case (7/2%) and one case (7/2%) were in stage I, stage III, and stage IV, respectively, with no significant difference between the two groups. Average length of hospital stay was 13/07±7/97 (range 6-28) days for penetrating traumas and 11/71±9/8 (range 6-40) days for blunt traumas, with no significant difference between two groups.Conclusion: Summing up, the study demonstrates that cases of post-traumatic colon rupture are in accordance with other causes of colon rupture in terms of mortality. In spite of the suggestions of reference texts and regarding the lower severity of the peritonitis, in most penetrating traumas, surgeons still resort to colostomy as a supporting factor for repairing or even as an independent treating approach.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Trauma, colostomy, colon ruptures
نویسندگان مقاله مهرداد حسین پور | mehrdad hosseinpour
department of surgery, kashan university of medical sciences, trauma research center, kashan, iran
کاشان، کیلومتر 5 بلوار قطب راوندی، بیمارستان شهید بهشتی، گروه جراحی عمومی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

برزو خالدی | borzoo khaledi


عبدالرحیم کاشی | abdorrahim kashi


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-665&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات