این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۲، شماره ۴، صفحات ۱۳-۲۱
عنوان فارسی بررسی هیستوپاتولوژیکی تاثیر داروی ایبوپروفن بر ترومای نا شی از جراحی معده موش‌صحرایی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: امروزه بهبود سریع زخم‌های جراحی به‌منظور کاهش عوارض زخم از جمله درد، مورد توجه محققین می‌باشد. یکی از روش‌های موثر در بهبود و التیام سریع زخم‌ها، استفاده از داروهای صناعی می‌باشد . هدف از این مطالعه، بررسی هیستوپاتولوژیک اثرات داروی ایبوپروفن به عنوان یک مهار کننده‌ غیر اختصاصی آنزیم سیکلواکسیژناز I و II ، بر روند ترمیم متعاقب ترومای ایجاد شده توسط جراحی در نسج نرم معده است. مواد و روش‌ها: برای انجام این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 15 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در سه گروه 5 تایی توزیع گردید. به منظور ایجاد تروما یک برش گاستروتومی یک سانتی‌متری در خم بزرگ معده هر یک از موش‌ها ایجاد، سپس در دو لایه بخیه زده شد. بعد از عمل جراحی، موش‌های گروه تیمار با دارو، روزانه و به‌مدت 15 روز داروی ایبوپروفن را با دز 30 میلی‌گرم به‌ازای هرکیلوگرم وزن بدن که در 10 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن DMSO 5% حل شده بود، به صورت خوراکی دریافت کردند. موش‌های گروه دارونما، DMSO 5% و موش‌های گروه کنترل، سرم فیزیولوژی به میزان 10 میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی به مدت 15 روز دریافت کردند. مطالعه آسیب‌شناسی برای ارزیابی التیام در موش‌های مورد آزمایش که پس از 15 روز تیمار، یوتانایزه گردیده بودند، با استفاده از روش‌های رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین ـ ائوزین و تریکروم ماسون انجام شد. التیام موضع جراحی در گروه‌های مورد مطالعه با در نظر گرفتن فاکتور‌های مؤثر در ترمیم نظیر پرولیفراسیون فیبروبلاست‌ها، تشکیل عروق نوساز، نوزایش بافت پوششی و ایجاد کلاژن موجود در نسج ترمیمی با هم مورد مقایسه قرار گرفت. داده‌های به‌دست آمده، به صورت mean±S.E.M ارائه و اختلاف معنی‌دار بین گروه‌ها توسط آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی Bonferroni در سطح معنی‌داری 05/0 P< توسط نرم‌افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: تعداد فیبروبلاست‌ها و جوانه‌های مویرگی در گروه تیمار با داروی ایبوپروفن به طور معنی‌داری کمتر از گروه‌های کنترل و حلال دارو ( DMSO ) بودند (05/0> P ). اندازه رخنه و شکاف باقی‌مانده موجود در دهانه زخم ( Epithelial gap ) نیز در گروه تیمار با ایبوپروفن به‌طور معنی‌د‌اری بیشتر از دو گروه‌ دیگر بود (05/0 P< ). همچنین اختلاف معنی‌داری از لحاظ نسبت کلاژن موجود در نسج ترمیمی، مابین گروه تیمار با ایبوپروفن و گروه‌های شاهد و کنترل حلال دارو برآورد گردید (05/0 P< ). نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان داد که داروی ایبوپروفن اثر ممانعت‌کننده در ترمیم زخم جراحی معده دارد و بنابراین به‌عنوان یک داروی انتخابی برای استفاده بعد از اعمال جراحی بافت معده حتی به‌عنوان ضد درد نیز پیشنهاد نمی‌گردد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ایبوپروفن، ترمیم زخم ، معده، موش صحرایی، هیستوپاتولوژی
عنوان انگلیسی Histopathological study of the effects of ibuprofen on gastric surgical trauma in rats
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Ibuprofen, Wound healing, Stomach, Rat, Histopathology
نویسندگان مقاله داریوش مهاجری | dariush mohajeri
department of pathobiology, faculty of veterinary medicine, islamic azad university, tabriz branch, iran
دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز ، کدپستی 1655
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی تبریز (Islamic azad university of tabriz)

غفور موسوی | ghafour mousavi


میرهادی خیاط نوری | mir hadi khayat noori


علی آصفی | ali asefi


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-647&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات