این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله پژوهش پرستاری ایران، جلد ۷، شماره ۲۷، صفحات ۳۲-۴۳
عنوان فارسی بررسی تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی مراقبین بیماران مولتیپل‌اسکلروزیس
چکیده فارسی مقاله چکیده مقدمه: مولتیپل‏اسکلروزیس یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی می‏باشد که بر تمام جنبه‏های اقتصادی، مالی، اجتماعی و عاطفی فرد، خانواده و جامعه اثر می‏گذارد. با چرخش مراقبت از بیمارستان به جامعه، نیاز به وجود بستگان مراقبت‌دهنده افزایش پیدا کرده است. گذر به مراقبت خانواده محور‌، آگاهی از وجود و اهمیت مراقبین خانوادگی و برنامه‌های توانمندسازی آنان در نگهداری از افراد در خانه افزایش یافته است. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران مولتیپل‌اسکلروزیس انجام شده است. روش: این مطالعه با طراحی کارآزمایی در عرصه شاهددار و با حضور 70 مراقب خانوادگی بیمار مولتیپل‌اسکلروزیس در قالب دو گروه همگن شاهد و آزمون انجام شد. 8 جلسه برنامه منطبق با مراحل الگوی توانمندسازی بر اساس نیازسنجی در طول سه ماه در گروه آزمون به کار گرفته شد و با استفاده از چک‌لیست‌های خودگزارش‌دهی میزان به کارگیری برنامه‌ها پیگیری و اندازه‌گیری گردید. پس از سه ماه اجرای برنامه و جمع‌آوری چک‌لیست‌های خودگزارش‌دهی، پرسشنامه‌های سنجش کیفیت زندگی و خودکارآمدی مجدداً در اختیار گروه آزمون و شاهد قرار گرفت و تکمیل گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری استنباطی تی‌زوجی، تی‌مستقل و کای‌اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: آزمون آماری تی‌مستقل اختلاف معناداری در کیفیت زندگی و خودکارآمدی گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله نشان نداد (05/0p). در حالی که همین آزمون اختلاف معناداری در دو گروه بعد از اجرای مداخله نشان داد (001/0=p). آزمون آماری تی‌زوجی نیز تفاوت معناداری در جهت افزایش در کیفیت زندگی و خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران گروه آزمون سه ماه بعد از مداخله نشان داد (001/0=p)، در حالی که همین آزمون تفاوت معناداری در کیفیت زندگی و خودکارآمدی مراقبین خانوادگی بیماران گروه شاهد بعد از سه ماه نشان نداد (05/0p). نتیجه‌گیری: مراقبین خانوادگی بیماران مزمن به عنوان افراد در معرض خطر بیماری که تحت عنوان بیماری پنهان از آن‌ها یاد می‌شود، فشارهای زیادی را متحمل می‌شوند. مداخلاتی نظیر اجرای الگوی توانمندسازی با توجه به نیازهای آموزشی و درمانی به آنان کمک خواهد کرد تا نگرش آن‌ها در مورد علایم بیماری، علایم و نشانه‌های رفتاری تغییر یافته و با توجه به کم هزینه بودن و ایمن بودن و تأثیرگذار بودن می‌تواند مراقبین خانوادگی بیماران به ویژه بیماران مزمنی نظیر مولتیپل‌اسکلروزیس را یاری داده و بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی آنان بیفزاید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The effect of family-centered empowerment model on quality of life and self efficacy of multiple sclerosis patients family care givers
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Family is primary source for caring of patients. The caregivers make patients in family with economical, affective and health care support. The needs for caregiver’s family increased with hospital - central care to community - center care. Community center care makes increase of knowledge of the care givers on the patients in house. This study with objective of family - center empowerment model was done on the quality of life and self efficacy of the care - givers of multiple sclerosis patients. Methods: This study is clinical trial with 70 multiple sclerosis patients that enrolled in the multiple sclerosis society of Iran classified in two groups based on random allocation (35 patients care givers case and 35 patients care givers in control group). The eight sessions of educational program based on educational needs of caregivers done for three months and matured with checklist of self reported for applied of programs. After three months of program done measured quality of life and self efficacy with questionnaire in case and control groups. Data analyzed with deductional satisfaction tests. Results: Results showed no significant difference on the quality of life and self efficacy in two groups of the case and control before intervention based on independent t-test (P≥0.05) whereas t-test showed significant difference in two groups of case and control after intervention (P=0.001). Pairs t-test showed significant difference in increased of the quality of life and self efficacy in care givers of case group after three mounths of intervention (P=0.001) where as t-test showed no significant difference in all above factors in care-givers of control group after three mounts (P≥0.05). Conclusion: The care - givers of chronic patients considered high risk tendency for covered disease that tolerates high tension. The interaction such as empowerment based on educational needs for them improves attitudes on the sign of disease changed, behavioral signs and also intervention in low - economic safe and affective method for care - givers of multiple sclerosis patients helps them to manage stress and spiritual tensions and increases quality of life.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله رضا مسعودی | reza masoodi


فاطمه الحانی | fatemeh alhani
tarbiat modares u
د تربیت مدرس
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

لیلی ربیعی | leili rabiei


نسترن مجدی نسب | nastaran majdinasab


جعفر مقدسی | jafar moghadasi


صفرعلی اسماعیلی | safarali esmaeeli


کبری نوریان | cobra noorian


نشانی اینترنتی http://www.ijnr.ir/browse.php?a_code=A-10-1-92&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده پرستاری
نوع مقاله منتشر شده پرستاری توانبخشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات