این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله پژوهش پرستاری ایران، جلد ۶، شماره ۲۲، صفحات ۷۳-۸۰
عنوان فارسی تأثیر آموزش الکترونیک بر دانش، نگرش و عملکرد خودمراقبتی بیماران دیابت نوع ۲ در شهر کرمان
چکیده فارسی مقاله مقدمه: بیماری دیابت به دلیل روند طولانی، مشارکت بیمار در امر مراقبت از خود را طلب می‌نماید. آموزش ناکافی، نامنظم و سن بالای بیماران باعث ضعف در خودمراقبتی این بیماران می‌شود. این بیماری مسؤول مرگ و میر بیش از 200000 نفر در طول سال می‌باشد که نشان می‌دهد آموزش‌های سنتی که تاکنون انجام شده کافی نبوده است. آموزش الکترونیک این امکان را فراهم می‌کند تا بیماران نوع جدیدی از ارتباط، مراقبت، آموزش و بیمار محوری را تجربه نماید. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که با هدف تعیین تأثیر آموزش الکترونیک بر خودمراقبتی بیماران دیابت نوع 2 مراجعه‌کننده به مراکز دیابت دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1387 انجام شده است. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که با هدف تعیین تأثیر آموزش الکترونیک بر خودمراقبتی 170 بیمار دیابت نوع 2 شهر کرمان در سال 1387 انجام شده است. این بیماران به روش نمونه‌گیری آسان با توجه به معیارهای ورودی و خروجی از مراکز دیابت شهر کرمان انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 86 نفر در گروه مورد و 84 نفر در گروه شاهد تقسیم شدند گروه شاهد آموزش‌های روتین را دریافت کرده و به گروه مورد به روش الکترونیک به مدت 3 ماه آموزش داده شد. قبل و بعد از مداخله اطلاعات مربوط به دانش، نگرش و عملکرد خودمراقبتی به وسیله پرسشنامه جمع‌آوری و نمونه خون جهت آزمایش قندخون ناشتا و هموگلوبین گلیگوزیته جامعه پژوهش اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: پس از جمع‌آوری اطلاعات، داده‌ها کنترل و کدگذاری شده و با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی‌زوج و مدل رگرسیونی خطی) توسط نرم‌افزار Stata اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند میانگین نمرات حیطه دانش، نگرش و عملکرد گروه مورد قبل از آموزش به ترتیب 4/2±3/19، 9/3±4/21، 1/7±1/24 و بعد از آموزش 5/5±6/20، 9/6±8/22، 5/9±2/32 بود. در گروه مورد اختلاف آماری معناداری مشاهده شد (05/0>p). میانگین و انحراف معیار قندخون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیته در گروه مورد قبل از آموزش 2/77±8/223 میلی‌گرم در دسی لیتر و 9/1±5/9% و بعد از آموزش 2/55±5/167 میلی‌گرم در دسی لیتر، 6/1±4/8% بود و فقط در گروه مورد تفاوت معنادار (01/0p<) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: آموزش الکترونیک موجب بهبود دانش، نگرش و عملکرد خودمراقبتی و همچنین بهبود میانگین قندخون ناشتا و هموگلوبین گلیگوزیله در بیماران گروه مورد بعد از آموزش گردیده است. به نظر می‌رسد دلیل آن افزایش نقش فعال بیماران در امر مراقبت از خود باشد، چرا که بیماران نوع جدیدی از ارتباط و آموزش را تجربه کرده و انگیزه آن‌ها جهت یادگیری و خودمراقبتی افزایش یافته است که با توجه به منافع این شیوه آموزشی طراحی و به کارگیری آن در فرایند آموزش بیماران توصیه می‌گردد و پرستاران می‌بایست هر چه بیشتر با این نوع آموزش آشنا شده و از آن جهت آموزش به بیماران استفاده نمایند. کلید واژه‌ها:
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آموزش الکترونیک، دیابت نوع 2، خودمراقبتی
عنوان انگلیسی Effective of electronic education on knowledge attitude and self-care in patient’s diabetic type 2 refer to diabetic center of Kerman University of medical science
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Diabetes disease due to a long process, patient participation in the care of their demands. The increase of prevalence and side effects, shows that the traditional education done, not enough. Electronic education the possibility for patients to a new type of communication, care, education and patient as pivotal experience. This is a quasi-experimental design that with the goal of determining effect of electronic education of self care on type 2 diabetic patients refer to diabetic center of Kerman university of medical science in the year 1387 has been done. Methods: 170 type 2 diabetic patients with simple method of choosing a random and then the two groups and 84 and 86 patients in the control and intervention group were divided. For control group, rooting education and for intervention group electronic education for three months was trained. Before and after the intervention on research society, information related by questionnaire is collected and blood samples to fasting blood sugar and HbA1c measurements. Results: The mean and Standard Deviation knowledge, attitude and practice of the intervention group before education 19.3±2.4, 21.4±3.9, 24.1±7.1 and after education 20.6±5.5, 22.8±6.9, 32.2±6.5, that was just in intervention group is significant difference (P< 0.05). The mean and Standard Deviation fasting blood sugar and HbA1c in the intervention group before education 223.8±77.2 mg/dl, 9.5±1.9 percent and after education 167.5±55.2 mg/dl, 8.4±1.6 percent, and only in the intervention group is significant difference (P< 0.01). Conclusion: Electronic education improve the self care of type 2 diabetic patients in the intervention group after education, That has caused improve the mean fasting blood sugar and HbA1c. According to the benefits of electronic education, using and planning of this method is recommended.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله عصمت نوحی | esmat nouhi
kerman faculty of nursing
دانشکده پرستاری کرمان

مریم خاندان | maryam khandan
kerman faculty of nursing
دانشکده پرستاری کرمان

علی میرزاده | ali mirzadeh
kerman faculty of nursing
دانشکده پرستاری کرمان

نشانی اینترنتی http://www.ijnr.ir/browse.php?a_code=A-10-1-66&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده پرستاری
نوع مقاله منتشر شده آموزش پرستاری
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات