این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جامعه شناسی ایران، جلد ۱۵، شماره ۳، صفحات ۲۹-۶۴
عنوان فارسی پیکربندی نهادی مبتنی بر موازنه قدرت در جامعه سنتی ایران (بازخوانی تحولات ایران از صفویه تا قاجاریه براساس رویکرد نهادگرایی تاریخی)
چکیده فارسی مقاله رویکرد نظری غالب در جامعه‌شناسی تاریخی جامعه ایرانی، با ارائه تصویری از جامعه ما که در آن قدرت خودکامه و استبدادی حکومت مانع رشد انجمن‌ها، اصناف، طبقات و یا به‌طور کلی هرگونه نیروی مستقل اجتماعی بوده است و در نتیجه اصالت دادن به حکومت یا «دولت» به عنوان کنشگر و عامل اصلی تحولات جامعه ناگزیر به «غیاب جامعه» به عنوان «نیروهای اجتماعی» موثری که نقش عمده‌ای در تحولات اجتماعی جامعه ایران داشتند، منجر شده است. این مقاله براساس رویکرد نهادگرایی تاریخی، روایت بدیلی از جامعه پیشانوسازی ایران ارائه می‌کند که در آن بر نقش نیروها، نهادها و عاملیت‌های متعدد اجتماعی تاکید می‌شود. در این روایت بدیل، پیکربندی نهادی دوران قاجار، مبتنی بر شبکه نسبتا پیچیده‌ای از روابط متقابل بین چهار نهاد اصلی یعنی حکومت مرکزی، روحانیت، بازار و ایلات و قبایل بود که حاصل آن تعادل نهادی نسبتا پایداری بین این نهادها بود. این تعادل نهادی نه ناشی از سلطه یک نهاد بر نهادهای دیگر بلکه محصول موازنه قدرت بین این نهادها بود. این تعادل نهادی، ریشه در شرایط و نحوه شکل‌گیری حکومت صفویه داشت که مبتنی بر ترکیبی از نیروهای ایلی و قدرت ایدئولوژیک بود
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی A study on the Formation of the Institutional Configuration, Based on the Balance of Power in Iranian Traditional Society (Reviewing Changes in Iran from Safavid to Qajar from Historical Institutionalism Point of View)
چکیده انگلیسی مقاله The dominant theoretical approach in historical sociology of Iran- regarding the image of Iranian society in which the absolute power and despotism prevented the development of associations, guilds, social classes or entirely any independent forces- inevitably has led to the "absence of society" as "social forces" that had an effective role in the development of Iranian society. Using the historical institutionalism approach, this article provides an alternative narrative of the traditional Iranian society that acknowledges the role of the multiple social forces, institutions and agencies. According to this alternative narrative, the institutional configuration of the Qajar era, was based on a complex network of interactions between the four main institutions of central government, the clergy, tribes and market, resulting in relatively stable institutional balance between the institutions. This institutional balance is not based on the domination of one institution to the others but it is based on the balance of power between those institutions .This institutional balance, rooted in the formation of Safavid government which itself was a combination of tribal forces and ideological power.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله تقی آزاد ارمکی | azad armaki
استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

علی جنادله |
دکتری جامعه شناسی توسعه از دانشگاه تهران و عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

نشانی اینترنتی http://www.jsi-isa.ir/article_21095_84498978f9b8d6468a21007da796876b.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/743/article-743-395093.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات