این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جامعه شناسی ایران، جلد ۱۲، شماره ۱,۲، صفحات ۱-۳۵
عنوان فارسی جامعه دوران گذار و گفتمان پسااستعماری تأملی در بحران علوم اجتماعی در ایران
چکیده فارسی مقاله در این نوشتار، براساس تفسیری نظرورزانه از بحران علوم اجتماعی در ایران به پرسش از این مسئله می‌پردازیم که آیا رویکرد نظری پسااستعماری می‌تواند، اگرنه در رفع، لااقل در طرح پروبلماتیک این بحران یاری‌رسان باشد؟ بحران علوم اجتماعی از جنس شناخت شناسانه است و در غلبه بی‌چون وچرای پارادایم مدرنیزاسیون تجلی می‌یابد. تداوم و غلبه این پارادایم بر علوم اجتماعی، در شرایط تکوین و تطور آن به‌مثابه زائده‌ای از صورت‌بندی‌های گفتمانی حاکم در دوران معاصر (گفتمان مشروطه و گفتمان دینی)، پی‌جویی می‌شود. این صورت‌بندی‌های گفتمانی ناظر بر فرآیندهای دولت و ملت‌سازی، حاصل درونی‌سازی یا وارونه‌سازی گفتمان شرق‌شناسی هستند و نظام دانش اجتماعی‌ای را امکان‌پذیر می‌سازند که تاریخ‌های متکثر تجربه مدرنیته ما را در دستگاه مفهومی دوگانه خود به رؤیارویی سنت و تجدد فرو می‌کاهد و بدین‌گونه دریافت یا فهم‌ناپذیر می‌کند. در بخش پایانی نوشتار، به شرح مدخل‌گونه رویکرد نظری پسااستعماری (شرایط تاریخی شکل‌گیری، مبانی فلسفی و روش‌شناختی و مفاهیم اساسیآن) می‌پردازیم.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله جامعه دوران‌گذار، گفتمان مشروطه، گفتمان دینی، پسااستعمار،
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله ابراهیم توفیق |
دکترى جامعه شناسى

نشانی اینترنتی http://www.jsi-isa.ir/article_24079_b381dbb0c06850b6eea51e8b0e56b165.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/743/article-743-395167.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات