این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
پنجشنبه 20 آذر 1404
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
، جلد ۷۵، شماره ۱، صفحات ۲۴-۳۰
عنوان فارسی
بررسی میزان اثربخشی امپرازول و داکسیسیکلین بههمراه محلول اریترومایسین موضعی در درمان ضایعات آکنه ولگاریس: کارآزمایی بالینی تصادفی
چکیده فارسی مقاله
زمینه و هدف: بهدلیل بروز عوارض و شکست درمانی تلاش جهت یافتن داروهای جدید برای بیماری آکنه ولگاریس کماکان در جریان است. امپرازول دارای اثرات آنتیباکتریال و آنتیآندروژنی بوده و میتواند درمان بالقوه آکنه ولگاریس باشد. پژوهش کنونی با هدف بررسی اثربخشی امپرازول توام با محلول اریترومایسین در مقایسه با داکسیسیکلین طراحی گردید. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، بیماران با آکنه متوسط مراجعهکننده به مرکز تحقیقات بیماریهای پوست و سالک اصفهان از مرداد 1393 تا آبان 1394 بهطور تصادفی تحت درمان سه ماهه امپرازول بههمراه محلول اریترومایسین 4%، داکسیسیکلین بههمراه محلول اریترومایسین 4%، قرارگرفتند. معیارهای ورود شامل آکنه متوسط، عدم حساسیت به مهارکنندههای پمپ پروتون، نداشتن بیماری فعال کبدی و کلیوی، عدم مصرف وارفارین، فنیتویین، دیازپام، سن بالاتر از 12 سال بود. بارداری، شیردهی، سابقه حساسیت دارویی، مصرف فرآوردههای موضعی (مانند رتینوییدها) و سابقه درمان سیستمیک آکنه یک ماه پیش از مطالعه، الیگومنوره، هیرسوتیسم، مصرف کنتراسپتیوهای خوراکی و بیماران با آکنه کنگولوباتا، آکنه فولمینانتو، آکنه بدن بهتنهایی، معیارهای خروج بودند. پیش از شروع درمان بیماران از نظر هلیکوباکترپیلوری آزمایش شدند. یافتهها: میزان ضایعات التهابی و غیرالتهابی در هر دو گروه کاهش یافته و با سن ارتباط معکوس داشت (0/02P=). تست هلیکوباکترپیلوری با کاهش ضایعات ارتباطی نداشت. از لحاظ عوارض درمان و رضایتمندی بین دو گروه درمانی تفاوتی مشاهده نشد. درصد عوارض پوستی در گروه درمانی امپرازول و داکسیسیکلین بهترتیب 20/58% و 11/42% و عوارض غیرپوستی 2/94% و 14/28% بود. نتیجهگیری: امپرازول میتواند بهعنوان یک درمان آلترناتیو موثر در درمان بیماران آکنه ولگاریس متوسط، بهویژه ضایعات غیرالتهابی مطرح گردد.
کلیدواژههای فارسی مقاله
کارآزمایی بالینی، امپرازول، داکسیسیکلین، آکنه ولگاریس
عنوان انگلیسی
Omeprazole versus doxycycline combination therapy with topical erythromycin the treatment of acne vulgaris: a randomized clinical trial
چکیده انگلیسی مقاله
Background: Acne vulgaris is self-limiting, multifactorial disease involving sebaceous glands. Omeprazole is a proton pump inhibitor with in vitro antibacterial effects against staphylococcus aureus and anti-androgen that can be potential treatment of acne vulgaris. This study was designed to evaluate the efficacy of oral omeprazole and erythromycin 4% compared to doxycycline combination therapy in the treatment of acne vulgaris. Methods: In this clinical trial study, patients with moderate acne were referred to Skin Diseases and Leishmaniasis Research Center, Isfahan University of Medical Science, Iran, during August 2014 until November 2015 and were randomized into two groups receiving topical erythromycin 4% plus omeprazole (34 patients) or doxycycline (35 patients) for 3 months. Moderate acne, lack of sensitivity to proton pump inhibitors, lack of warfarin, phenytoin, diazepam consumption, lack of active liver or kidney disease, being older than 12 years, were considered as inclusion criteria. Pregnant or lactating patients, patients with drug allergy history, patients taking oral contraceptives, acne topical medications (including retinoids) or systemic treatment within 30 days of study, patients with oligomenorrhea, hirsutism, acne conglobata, acne fulminant or body acne alone were excluded from the study. All patients were tested for Helicobacter pylori test at the beginning of the study. Results: Both inflammatory and non-inflammatory lesions decreased in both groups with negative correlation with age (P< 0.05). There was no significant correlation between positive Helicobacter pylori test and inflammatory or non-inflammatory lesion reduction (P= 0.794, P= 0.514). Also, patient satisfaction and rate of total drug side effects was not different between two treatment groups. Rate of skin reactions was 20.58% in omeprazole treated group and 11.42% in doxycycline group. For side effects, other than skin it was 2.94% versus 14.28% respectively. Conclusion: Omeprazole could be suggested as an alternative for doxycycline in the treatment of patients with moderate acne vulgaris especially in non-inflammatory lesions.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
acne vulgaris, clinical trial, doxycycline, omeprazole
نویسندگان مقاله
فریبا جعفری | fariba jaffary
skin diseases and leishmaniasis research center, isfahan university of medical sciences, isfahan, iran.
مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)
محمدعلی نیلفروش زاده | mohammad ali nilforoushzadeh
skin and stem cells research center, tehran university of medical sciences, tehran, iran.
مرکز تحقیقات پوست و سلول های بنیادی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)
هانیه شریفیان کوپایی | hanieh sharifian koupaiee
skin diseases and leishmaniasis research center, sedigheh tahereh research center, khoram st., isfahan, iran. tel 98 31 33373736
اصفهان، خیابان خرم، مرکز تحقیقات صدیقه طاهره س ، مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک تلفن 031-33373736
گیتا فقیهی | gita faghihi
department of dermatology, isfahan university of medical sciences, isfahan, iran.
گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)
سیدمحسن حسینی | seyed mohsen hosseini
department of epidemiology and biostatistics, school of public health, isfahan university of medical sciences, isfahan, iran.
گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)
فاطمه سخنوری | fateme sokhanvari
researcher, skin diseases and leishmaniasis research center, isfahan university of medical sciences, isfahan, iran.
محقق، مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)
نازلی انصاری | nazli ansari
researcher, skin diseases and leishmaniasis research center, isfahan university of medical sciences, isfahan, iran.
محقق، مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)
گیتی صادقیان | giti sadeghian
skin diseases and leishmaniasis research center, isfahan university of medical sciences, isfahan, iran.
مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)
نشانی اینترنتی
http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-5555&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/54/article-54-400582.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
مقاله اصیل
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات