این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاست، جلد ۴۷، شماره ۲، صفحات ۴۱۱-۴۳۰
عنوان فارسی دیاسپورای کُرد و نقش منافع ژئوپلیتیک در تحول راهبرد ترکیه نسبت به کردهای عراق و سوریه (۱۳۹۵-۱۳۸۲)
چکیده فارسی مقاله مسئلۀ پراکندگی اقوام کُرد، مرکز ثقل سیاست خارجی خاورمیانه­ای ترکیه از دهۀ 1920 به بعد بوده و دولت ترکیه با برخورد چندگانه با مسئلۀ کردهای ترکیه، عراق و سوریه، راهبردهای متعددی را تجربه کرده است. تا پیش از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، سیاست دولت ترکیه در قبال کردهای داخل مرزهایش، مبتنی بر انکار و امحا بود و نسبت به کردهای عراق و سوریه، نگرشی امنیتی داشت. از این زمان، شاهد چرخشی در راهبرد و شیوۀ نگرش مقامات ترکیه به سمت پذیرش واقعیت کردهای داخلی از جمله حرکت به‌سوی اعطای آزادی، حقوق اجتماعی و سیاسی هستیم. در مورد کردهای آن سوی مرزها، رفتار ترکیه دوگانه است. در خصوص کردستان عراق، دولت ترکیه در پی ایجاد روابط راهبردی با حکومت اقلیم کردستان بوده و در مقابل کردهای سوریه سیاستی امنیتی اتخاذ کرده است. شرایط سیاسی- اقتصادی داخلی و ملاحظات راهبردیِ این کشور در راستای ایجاد هژمونی منطقه­ای، مقامات ترکیه را به‌طور چاره‌ناپذیری در مسیر تحول راهبرد نسبت به مسئلۀ کرد قرار داده است. با توجه به این مهم، پژوهش حاضر در پی آن است تا برای پرسش ذیل، پاسخ مناسبی بیابد: در دوران حکومت حزب عدالت و توسعه، راهبرد ترکیه نسبت به کردهای شمال عراق و سوریه چه تحولی یافته است؟ برای پاسخ به پرسش یادشده، این پژوهش، فرضیۀ حاضر را به سنجش می­گذارد: در دوران حکومت حزب عدالت و توسعه، به‌دلیل مجموعه­ای از ملاحظات امنیتی و اقتصادی داخلی، دولت ترکیه راهبرد همکاری استراتژیک با اقلیم کردستان عراق را با هدف به حاشیه راندن جنبش کردهای سوریه و جذب کردهای ترکیه اتخاذ کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ترکیه، راهبرد، سوریه، عراق، کُرد،
عنوان انگلیسی دیاسپورای کُرد و نقش منافع ژئوپلیتیک در تحول راهبرد ترکیه نسبت به کُردهای عراق و سوریه
چکیده انگلیسی مقاله مسئله‌ی پراکندگی اقوام کُرد، مرکز ثقل سیاست خارجی خاورمیانه‌ای ترکیه از دهه 1920 به بعد بوده و دولت ترکیه با برخورد چندگانه نسبت به مسئله‌ی کُردهای ترکیه، عراق و سوریه، راهبردهای متعددی را تجربه نموده است. تا قبل از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، سیاست دولت ترکیه در قبال کُردهای داخل مرزهایش، مبتنی بر انکار و امحا بود و نسبت به کُردهای عراق و سوریه، نگرشی امنیتی داشت. از این زمان، شاهد چرخشی در راهبرد و شیوه‌ی نگرش مقامات ترکیه به سمت پذیرش واقعیت کُردهای داخلی از جمله حرکت به سوی اعطای آزادی، حقوق اجتماعی و سیاسی هستیم. در مورد کُردهای آن سوی مرزها، رفتار ترکیه دوگانه است. در رابطه با کردستان عراق، دولت ترکیه درپی ایجاد روابط راهبردی با حکومت اقلیم کردستان بوده و در مقابل کُردهای سوریه سیاستی امنیتی اتخاذ کرده است. شرایط سیاسی- اقتصادی داخلی و ملاحظات راهبردیِ این کشور در راستای ایجاد هژمونی منطقه‌ای، مقامات ترکیه را بطور چاره ناپذیری درمسیر تحول راهبرد نسبت به مسئله کُرد قرار داده است. با توجه به این مهم، پژوهش حاضر درپی آن است تا برای پرسش ذیل، پاسخ مناسبی بیابد: در دوران حکومت حزب عدالت و توسعه، راهبرد ترکیه نسبت به کُردهای شمال عراق و سوریه چه تحولی یافته است؟ برای پاسخ به پرسش یادشده، این پژوهش، فرضیه حاضر را به سنجش می‌گذارد: در دوران حکومت حزب عدالت و توسعه، به دلیل مجموعه‌ای از ملاحظات امنیتی و اقتصادی داخلی، دولت ترکیه راهبرد همکاری استراتژیک با اقلیم کردستان عراق را با هدف به حاشیه راندن جنبش کُردهای سوریه وجذب کُردهای ترکیه اتخاذ نمود.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله کُرد, سوریه, عراق, ترکیه, راهبرد
نویسندگان مقاله سید شمس الدین صادقی | seyyed shamsadin
استادیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه رازی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه رازی (Razi university)

احمد رحیمی |
دانش آموختۀ کارشناسی ارشد دانشگاه رازی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه رازی (Razi university)

نشانی اینترنتی http://jpq.ut.ac.ir/article_61763_cccacd4955b62b783d9e687822f67d1c.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/916/article-916-401511.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات