این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۰، شماره ۲، صفحات ۷-۱۱
عنوان فارسی مقایسه تأثیرتجویز اکسیتوسین به تنهایی و تجویز توأم اکسی توسین ـ پروپرانولول بر سیر زایمان ـ یک مطالعه تصادفی دوسوکور
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر اکسی‌توسین به تنهایی و همراه با پروپرانولول بر روی القاء و سیر زایمان و میزان سزارین می‌باشد. مواد و رو ش ها: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور شاهددار بر روی 150 زن حامله نولی‌پار با سن حاملگی 41-39 هفته تمام و بیشاپ اسکور مساوی یا کمتر از 5، یک قلو و سفالیک صورت گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول (گروه اکسی‌توسین = 75 نفر) اکسی‌توسین را به میزان 2 هزارم واحد در دقیقه برای بیمار شروع کرده و سپس هر 15 دقیقه 2 هزارم واحد در دقیقه افزوده می‌شد تا زمانی که انقباضات مطلوب ایجاد می‌شد و سپس در همین میزان به مدت 8 ساعت ادامه می‌یافت که در صورت ورود بیمار به فاز فعال زایمان، عمل القاء تا زایمان بیمار ادامه می‌یافت. در غیر این صورت، بیمار به بخش منتقل شده و روز بعد پروتکل فوق در مورد بیمار اجرا می‌شد. با این تفاوت که در صورت عدم ورود به فاز فعال پس از 8 ساعت القاء، بیمار سزارین می‌گردید. در گروه دوم (گروه پروپرانولول= 75 نفر) قبل از شروع القاء به روش فوق mg 2 پروپرانولول به صورت داخل وریدی و آهسته به بیمار تزریق شده و سپس القاء با اکسی تو سین به صورت فوق انجام می‌گردید. در صورتی که بیمار به روز دوم القاء می‌رسید، مجدداً قبل از تزریق اکسی‌توسین، mg 2 پروپرانولول داخل وریدی تزریق می شد. نتایج: بیماران دو گروه از نظر سن مادر، سن حاملگی، بیشاپ اسکور اولیه و وزن نوزادان با یکدیگر تفاوت معنی‌دار نداشتند. تعداد افرادی که در روز اول القاء زایمان کردند بین دو گروه تفاوت معنی‌دار نداشت (54 نفر در گروه اکسی‌توسین (72%) و 62 نفر درگروه پروپرانولول (6/82%). از میان متغیرهای بررسی شده میانگین مدت زمان رسیدن به انقباضات مطلوب در هر دو روز اول و دوم در گروه پروپرانولول به طور معنی‌داری کوتاه‌تر از گروه اکسی‌توسین بود (87/0 ± 59/2 ساعت در مقابل 2 ± 7/3 ساعت)، (000/0= p ) برای روز اول و در روز دوم 1 ± 8/1 ساعت در مقابل 89/0 ± 9/3 ساعت، (002/0 p< ). میانگین فاصله زمانی شروع اینداکشن تا دیلاتاسیون 4-3 ساعت در گروه پروپرانولول در روز اول به طور معنی‌داری کمتر از گروه اکسی‌توسین بود. (6/1 ± 6/3 درمقابل 4/2 ± 6/5 ساعت)، (000/0 p< ). میانگین طول مدت زمان شروع اینداکشن تا زایمان در روز اول در گروه پروپرانولول کمتر از گروه اکسی‌توسین بود. (5/2 ± 67/7 ساعت در مقابل 1/4 ± 18/10ساعت)، ( 000/0 = p ). دوز اکسی‌توسین مورد نیاز در روز اول در گروه اکسی تو سین بیشتر از گروه پروپرانولول بود (8209 ± 8/14372 میلی یونیت در مقابل 4013 ± 11362 میلی‌یونیت)، (005/0 p< ). نتیجه گیر ی: مصرف پروپرانولول می‌تواند پاسخ به اینداکشن را سریع تر ، طول مدت لیبر را کوتا ه تر و نیز میزان اکسی‌توسین مصرفی را کمتر کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی A comparison between the effect of oxytocin only and oxytocin plus propranolol on the labor: A double blind randomized trial
چکیده انگلیسی مقاله Background: The purpose of the present study is the comparison between the effect of oxytocin alone or in combination with propranolol on the labor. Materials & Methods : A double blind randomized controlled trial was performed on 150 nuliparas with gestational age of 39-41 weeks of pregnancy and Bishop score of ≤5, singleton, and cephalic presentation. The patients were randomly assigned in two groups. In the first group (oxytocin group=75), oxytocin was started at the rate of 2 mIu/ml and increased to a dose of 2 mIu/ml every 15 minutes until desired contractions were obtained Then it was continued at this rate for 8 hours. If the patients entered the active phase of labor, induction would be continued until delivery otherwise, the induction would be discontinued and patients would be transferred to the pre-labor ward, and on the next day, the protocol was performed again, unless patients were entered the active phase and deliver, cesarean would be performed. In the second group (propranolol group=75 cases), before the beginning of oxytoicn, 2mg propranolol was slowly injected intravenously then the oxytocin was initiated similar to the previous group and, in the second day of induction, before beginning of oxytocin, a 2mg propranolol was injected intravenously again and inductions were performed completely like the other group. Results: There were no statistically significant difference between the two groups according to maternal and gestational age, primary Bishop score and neonatal birth weight. The number of patients who delivered at the first day did not show statistically significant difference between the two groups. [54 (72%) patients in Oxytocin group vs 62(82.6%) patients in propranolol group]. The mean duration for obtaining good contractions was shorter in propranolol group in the both first and second day of induction (2.59±0.87 h vs 3.7±2 h, p=0.000 for the first day and 1.8±1 h vs 3.9±0.89 h, p< 0.002 for the second day). The mean interval between the beginning of induction until the beginning of active phase (3-4 cm dilatation of cervix) at the first day of induction was significantly shorter in propranolol group (3.6±1.6 h vs 5.6±2.4 h, p=0.000). The mean interval between the beginning of induction until delivery at the first day of induction was significantly shorter in propranolol group (7.67±2.5 h vs 10.18±4.1 h, p=0.000). The amount of necessary oxytocin for the first day of induction was less in propranolol group (14372.8±8209 mIu vs 11362±4013 mIu, p< 0.005). The other variables did not show statistically significant difference between the two groups according to the neonatal Apgar scores of minute 1 and 5. The cesarean rate in oxytocin only group was 9 cases (12%) and in propranolol group was 7 cases (9.2%), without any significant difference. Conclusion: Propranolol may shorten the induction duration and labor and reduce the amount of necessary oxytocin.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Propranolol, Labor Induced, Bishop score, Oxytocin, Cesarean
نویسندگان مقاله مریم کاشانیان | maryam kashanian
department of obstetrics amp;amp; gynecology, akbarabadi teaching hospital, tehran, iran
خیابان مولوی، چهارراه مولوی، بیمارستان شهید اکبرآبادی، گروه زنان و مامایی

زهرا زرین | zahra zarrin


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-88&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات