این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم زیستی ورزشی، جلد ۹، شماره ۱، صفحات ۹۳-۱۰۸
عنوان فارسی تأثیر ده هفته تمرین تناوبی هوازی بر وضعیت آنتی‌اکسیدانی و اکسیدانی در بیماران دیابتی نوع دو
چکیده فارسی مقاله پژوهش حاضر با هدف تأثیرپذیری وضعیت استرس اکسایشی ناشی از تمرینات تناوبی هوازی در بیماران دیابتی نوع دو طراحی و اجرا شد. 24 بیمار دیابتی نوع دو که تحت درمان دارویی بودند، با میانگین سنی 50/6 ± 29/50 سال و شاخص تودۀ بدنی 67/0 ± 21/27 کیلوگرم بر متر مربع در دو گروه تمرینی و کنترل قرار گرفتند. برنامۀ تمرینی به مدت ده هفته، سه جلسه در هفته و به مدت 40 دقیقه با شدت 80 درصد حداکثر تواتر قلبی (HRmax) اجرا شد. شاخص­های آنتی‌اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، شاخص اکسیدانی مالون دی آلدئید و نیتریت/نیترات (NOx) اندازه­گیری شد. داده­ها با روش آماری آنوای دوطرفه بررسی شد. نتایج نشان داد تمرین تناوبی هوازی موجب افزایش معنادار نیتریت/ نیترات (004/0P=)، GPX (001/0P=) و کاهش معنادار MDA (029/0P=) شد. درحالی­که تأثیر معناداری بر SOD (063/0P=) نداشت. علاوه‌بر این، به بهبود ظرفیت آمادگی هوازی (005/0P=) منجر شد، اما شاخص‌های متابولیکی تأثیر معناداری ناشی از تمرین تناوبی هوازی نشان ندادند. ازاین‌رو می‌توان نتیجه گرفت تمرینات تناوبی هوازی از راه کاهش اکسیدان­ها و افزایش آنتی‌اکسیدان‌ها موجب افزایش فعالیت زیستی NO شده است. همچنین تناوب­های تمرین ورزشی با افزایش آنتی‌اکسیدان‌ها و تنش برشی موجب بهبود وضعیت اکسایشی و عملکرد اندوتلیال می­شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استرس اکسایشی، تمرین تناوبی، دیابت نوع دو، عملکرد اندوتلیال،
عنوان انگلیسی The Effect of 10 Weeks of Aerobic Interval Training on Antioxidant and Oxidation Status in Type 2 Diabetic Patients
چکیده انگلیسی مقاله The aim of this study was to investigate the effectiveness of oxidative stress status resulted from aerobic interval training in type 2 diabetic patients. 24 type 2 diabetic patients under medical treatment (mean age 50.29 ± 6.50 years and BMI 27.21 ± 0.67 kg/m2) were divided into training and control groups. The training program was conducted for 10 weeks, 3 sessions per week and 40 min. with 80% HRmax. Antioxidant indices [superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPX)], oxidant index [malondialdehyde (MDA)] and nitrite/nitrate (NOx) were measured. Data were analyzed by two-way ANOVA. Results showed that aerobic interval training significantly increased NOx (P=0.004) and GPX (P=0.001) while it significantly decreased MDA (P=0.029). This training had no significant effect on SOD (P=0.063). In addition, interval training improved aerobic fitness capacity (P=0.005), but metabolic parameters showed no significant effects resulting from aerobic interval training. Aerobic interval training increased NO bioavailability through a decrease in oxidants and an increase in antioxidants. Also, intervals of exercise training improved the oxidation status and endothelial function through an increase in antioxidants and shear stress.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله عباسعلی گایینی |
استاد، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

علیرضا قارداشی افوسی | ghardashi afousi
دانشجوی دکتری، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://jsb.ut.ac.ir/article_61914_1255d2fff6f1b89e2e74aaea5c597199.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/961/article-961-404314.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات