این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۹، شماره ۱، صفحات ۳۵-۳۹
عنوان فارسی بررسی ایمنی و پیشرفت مراحل زایمانی آتروپین
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: با وجود استفاده شایع و گسترده از آتروپین به منظور بهبود افاسمان سرویکس و پیشرفت زایمان توسط برخی از پزشکان و ماماها، تحقیقات بسیار اندکی در این زمینه صورت گرفته است. از آنجا که استفاده از هر دارویی به خصوص در طی حاملگی و لیبر باید بر پایه اصول علمی استوار باشد، این مطالعه به منظور تعیین ایمنی و پیشرفت مراحل زایمانی آتروپین در زایشگاه شوشتر در سال 1382 انجام گرفت. روش کار: این پژوهش با روش کارآزمایی بالینی دو سو کور بر روی 100 نفر از زنان باردار شکم اول ترم، که دچار شروع دردهای خود به خودی زایمان شده بودند، انجام گردید. نمونه ها به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. به گروه آزمون 5/0 میلی گرم آتروپین به میزان 1 میلی لیتر، و به گروه شاهد 1 میلی لیتر نرمال سالین، در سرنگهای مشابه با کدهای از پیش تعیین شده، به صورت تک دوز و از راه ورید در شروع فاز فعال زایمان تزریق گردید. نمره بیشاب سرویکس 1 ساعت پس از تزریق، طول فاز فعال زایمان، طول مرحله دوم زایمان، میزان بروز تاکی کاردی و برادی کاردی ضربان قلب جنین 5/0 و 1 ساعت پس از تزریق و آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان ثبت گردید. سپس جهت آنالیز داده ها از آمار توصیفی، آزمون مجذور کای و آزمون T test استفاده شد. یافته ها: دو گروه از نظر سن مادر، سن حاملگی، دیلاتاسیون و افاسمان اولیه سرویکس در زمان تزریق و وزن نوزادان مشابه بوده و یا اختلاف آنها از نظر آماری معنی دار نبود. تغییر نمره بیشاب سرویکس 1 ساعت پس از تزریق، در گروه آزمون 7/3 و در گروه شاهد 4/2 سانتی متر بود (0001/0 p< ). طول فاز فعال زایمان در گروه آزمون 43±181 دقیقه و در گروه شاهد 67±230 دقیقه بود (0001/0 p< ). در خانم هایی که در زمان تزریق دیلاتاسیون 4 سانتی متر و افاسمان کمتر از 50 درصد داشتند، طول فاز فعال زایمان در گروه آزمون 31±209 دقیقه و در گروه شاهد 25±285 دقیقه بود (0001/0 p< ). در خانمهایی که در زمان تزریق دیلاتاسیون 4 سانتی متر و افاسمان بیشتر از 50درصد داشتند، طول فاز فعال زایمان در گروه آزمون 35±153 دقیقه و در گروه 45±174 دقیقه بود (2/0 p< ). میزان بروز تاکی کاردی و برادی کاردی ضربان قلب جنین 5/0 ساعت پس از تزریق، در گروه آزمون 3 برابر گروه شاهد بود (0001/0 p< )، و تغییرات به وجود آمده در ضربان قلب جنین به دنبال تزریق آتروپین به مادر، در 1 ساعت پس از تزریق کمتر شد (06/0 p< ). طول مرحله دوم زایمان در گروه آزمون 6±26 دقیقه و در گروه شاهد 7±44 دقیقه بود (0001/0 p< ). نمره آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان در دو گروه اختلاف معنی داری را از نظر آماری نشان نداد. نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد که آتروپین بتواند با تاثیر بر عضلات سرویکس در بهبود افاسمان موثر باشد و باعث پیشرفت زایمان گردد، اما قبل از آن مطالعات بالینی بیشتری با ابزار دقیق لازم است تا تاثیر و ایمنی استفاده از این دارو بر روی مادر و جنین به تائید برسد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آتروپین، پیشرفت زایمان، دیلاتاسیون و افاسمان سرویکس
عنوان انگلیسی Safety and Efficacy of Atropine on the Labor Progress
چکیده انگلیسی مقاله Background: Despite wide use of Atropine by midwives and physicians as an adjunct to labor, obstetric literature contains few references to this effect of the drug. This study was a double blind, randomized controlled trial of primigravidas in Iran to determine the safety and efficacy of Atropine on the labor progress. Materials and Methods: One hundred primigravidas in uncomplicated spontaneous labor, cervical dilation less than 4 cm and cervical effacement less than 50% were randomly assigned into two groups: the experiment group (N=50) receiving 0.5mg Atropine and the control group (N=50) receiving placebo, with predetermined codes, single dose injected at the beginning of the active phase of labor. The groups were compared for Bishop score of cervix after 1 h of injection, duration of active phase of labor, duration of second stage of labor, Fetal tachycardia and bradycardia 0.5 and 1 hours after injection, Apgar score and birth weight. The accepted level of significance was P< 0.05. Results: The two groups of women did not differ in maternal age, gestational age, initial cervical effacement and dilation and mean birth weight. The mean change in the Bishop score of cervix after 1 h of injection was significantly higher in those receiving hyoscine (3.7 vs. 2.4, P< 0.0001). Mean duration of the active phase was significantly shorter in case group (181 Min vs 229.7 Min, p< 0.0001). There was a significant difference between two groups in the duration of the second stage of labor (26.5 Min vs 44.2 Min, P< 0.0001). The fetal tachycardia and bradycardia occurred more frequently in patients in the Atropine group compared to the control group, after 0.5 hours of injection (14% vs 8%, P< 0.6). The mean first and fifth-minutes Apgar score were not significantly different. Conclusions: This small series suggests benefit in a single dose of Atropine for labor progress and represents the first attempt to evaluate the medication. However, more randomized clinical studies are needed to establish efficacy, safety, and optimal dose of Atropine for labor progress at term.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Atropine, Labor progress, Bishop score of cervix
نویسندگان مقاله مینا ایروانی | mina iravani
islamic azad university, dezful branch, dezful, iran
اهواز، بلوار گلستان، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، دانشکده پرستای و مامایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (Ahvaz jundishapur university of medical sciences)

حمیده بخردی نسب | hamide bekhradi nasab


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-155&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات