این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
هنرهای تجسمی، جلد ۲۲، شماره ۲، صفحات ۱-۱۸
عنوان فارسی رقم مسجع: علل و رویکرد مذهبی- اجتماعی آن
چکیده فارسی مقاله این مقاله مبتنی بر این فرضیه است که ظهور رقم مسجع در نقاشی اواخر دورۀ صفوی، افشاریه، زندیه و اوایل قاجار، بنا به مصالح مذهبی و لزوم اجتماعی و اقتصادی بوده است. از مکتب اصفهان به بعد که نقاشی تا حدودی از حصار دربار بیرون آمد، در جامعۀ اصفهان بسط و گسترش یافت و با زندگانی روزمرۀ مردم گره خورد، نقاشان با معضل مقبولیت آن در بین عامه مردم مواجه شدند؛ چون نقاشی از دورۀ اسلامی بنا به مسائل کلامی و مذهبی همچنان در هاله‌ای از حرمت قرار گرفته بود و گرچه گذشت ایام، این دیدگاه را تا حدودی تلطیف کرده بود، پیکرنگاری نزد گروه‌هایی از جامعه همچنان در معرض بی‌مهری قرار داشت. نقاشان برای حل این معضل به رقم‌هایی روی آوردند که مفهوم دوپهلو داشت: یکی مفهوم مذهبی و دیگری حرفه‌ای. شیوۀ فرنگی‌سازی هم که از نیمه‌های سدۀ دهم هجری در نقاشی ایران شروع شده بود، به کمک نقاشان آمد و آنها با گنجاندن پیکره‌های فرنگی، مناظر و مزایای اروپایی در آثار خود، درواقع به نوعی فرافکنی مفهومی پرداختند و تاحدودی توانستند معضل حرمت در نقاشی‌های پیکرنگارانه را حل کنند. در این مقاله با روش استقرایی و فرایند وصف و ارزیابی و تحلیل، علل و عوامل موضوع تتبع می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ترقیمه، رقم مسجع، علی اشرف، یا صادق‌الوعد، یا صاحب‌الزمان،
عنوان انگلیسی Rhymed Signature (it ,s Religious and Social Significance)
چکیده انگلیسی مقاله One of the most significant factor in Safavid,s painting is the Europeanizing style( Farangi Sazi). All the artists in later Safavid and Afsharid and Zand periods employed European techniques and in some cases they have viewed their European sources and copied or adapted European prototypes. However, they also painted portraits of Persian, such as that of a prince and a lady. Even at the more commercial end of the market and religious problems, the artists followed the Europeanizing trend. The significant development in the area of painting during the second half of the eleventh century H. was the explanded repertoire of lacquer objects. Europeanizing painters produced lacquer penboxes and mirror-covers and caskets and bindings. In these objects individual subjects such as flowers and birds combined with floral decoration on one surface and related motifs on the sides and interior. The Safavid,s had effectively lost power in 1135 H. Nadir by 1150 H. had so successfully re-established control over Iran. Forms and Formulas already developed in the Safavid period especialy by the eclectic painters and their families and followers are the principal manifestation in painting after period. In the absence of orders to the contrary, artists worked to the variant medium. This surley accounts for quantities of painted and lacquered papier mache of the period, the bookbindings mirrorcases, caskets, boxes, but especialy pen boxes. On these Objects, themes and compositions from Safavid period were used and copied in numerable times. In 1148 H. a lacquered binding decorated with flowers was commissioned by Muhammad Mehdi-khan Astarabadi, private secretry and historian of Nadir shah. This Muraqa ,(album) are work of four painters and artists.These Artists were: Ali Ashraf, Muhammad Hadi, Muhammad Baqir and Muhammad Sadiq. This album was finaly completed in the Zand period. Rhymed signature presents distinctive charactictics of this Muraqa,(album). All artists in Afshar and Zand periods had multiple signatures. Familial and apprenticeship or student_teacher relationships inferred from the numerous artists, signatures. The signatures also provide some biographical facts not available in the art books. Additional information can be gathered from these signatures. This method descends to artistic life in social and religious sphere. And this method provides us with the basic style of artists had been transmitted from one generation to another. The use of rhymed signature, introduced during the Safavid period, remained current until the mid-nineteenth century. Sadiq, s works are signed, in a compact Naskh script, with his proper name Muhammad Sadiq, or with formula »Ya Sadiq al-va,d« (O thou who are true) refering to Jafar, Sadiq, the six Imam. This inscription exhibits the same form and style of signature found in Sadiq, s works. We know that Muhammad Sadiq was deciple of Ali Ashraf, and his rhymed signature:» Sadiq A lotf-i Ali Ashraf bood« signify this deciple relationship with religious significance. Another example of these signature was » Ya Sahib al-Zaman« (o lord of time), may be by Aqa Zaman another painter of Karim Khan Zand period. Understanding and transmission mechanismof these signature is a point that in this Article discuss.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله یعقوب آژند |
استاد دانشکدۀ هنرهای تجسمی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://jfava.ut.ac.ir/article_62395_477f63c58a9bbe917348462ed571a23e.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1303/article-1303-418642.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات