این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۷، شماره ۱، صفحات ۲۶-۳۰
عنوان فارسی مقایسه کربنوکسولون با سایمتیدین در درمان زخم معده موش صحرایی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: بیماری های دستگاه گوارش به ویژه زخم پپتیک از رایج ترین بیماری های عصر حاضر به شمار می‌آیند. این تحقیق به منظور مقایسه اثر درمانی کربنوکسولون با سایمتیدین در درمان زخم پپتیک ناشی از تجویز ایندومتاسین ( mg/kg 30) پس از 72ساعت گرسنگی در موش صحرایی صورت پذیرفت. مواد و روش‌ها: تحقیق به روش تجربی بر روی 225 سر موش صحرایی از نژاد N-MARI با متوسط وزن 225گرم انجام گرفت. موش‌ها پس از 72 ساعت گرسنگی به 5 گروه 45 تایی تقسیم شدند. گروه اول سوسپانسیون ایندومتاسین با دوز mg/kg 30, گروه دوم محلول سرم فیزیولوژی با دوز ml/kg 10, گروه سوم محلول 1% کربوکسی متیل سلولز با دوز ml/kg 10, گروه چهارم محلول سایمتیدین با دوز mg/kg 25 و گروه پنجم محلول کربنوکسولون با دوز mgkg 20 دریافت کردند. پس از ایجاد زخم به وسیله ایندومتاسین موشها در شرایط مشابه تحت تجویز خوراکی کربنوکسولون و سایمتیدین برای مدت یک هفته قرار گرفتند. پس از پایان دوره درمان, حیوانات را پس از بی‌هوشی کشته و معده آنها را خارج کردیم. زخمهای ایجاد شده به صورت ماکروسکوپی ارزیابی و اندکس زخم برای هر معده تعیین شد. سپس برای بررسی میکروسکپی نمونه‌های، روش پارافین بلاک اعمال شد و پس از رنگ‌آمیزی H&E لام‌ها مورد مطالعه میکروسکپی قرار گرفتند. یافته‌ها : ‌اندازه زخم در گروه کربنوکسولون 16./1 ± 73/6 و در گروه سایمتیدین72/1 ± 42/3 بود (05/0 P< ) درصد بهبودی برای سایمتیدین 71% و برای کربنوکوسولون 4% بود. نتیجه‌گیری: ‌ کربنوکسولون علیرغم موثر بودنش در درمان زخم معده، قدرت اثر کمتری نسبت به سایمتیدین دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کربنوکسولون، سایمتیدین، زخم معده، موش صحرایی
عنوان انگلیسی Comparison between carbenoxolone and cimetidine in the treatment of gastric ulcer disease in rat
چکیده انگلیسی مقاله Background : Peptic ulcer disease is a prevalent disease. Prior investigators have studied its etiologic factors and ways of better treatment and prevention during the recent decades. The present study was conducted to compare carbenoxolone and cimetidine in the treatment of indometacin-induced gastric ulcer disease in rat. Materials and methods : 225 N-Mari rats were selected with the mean weight of 225 gr. Following 72 hours of fasting, they have been assigned in 5 equal groups. Groups were received Indometacin with the dosage of 30mg/kg (group I), physiologic serum 10ml/kg (group II), carboxy methyl cellulose 1% 10ml/kg (group III), cimetidine with the dosage of 25mg/kg (group IV), and carbenoxolone with the dosage of 20mg/kg (group V). Having induced peptic ulcer by means of indometacin, rats were given carbenoxolone and cimetidine for another one week. Finally, rats were killed and their stomach was removed for macroscopic and microscopic analysis by means of H&E staining. Results : Ulcer size was 6.73±1.16 and 3.42±1.72 in the carbenoxolone and cimetidine groups, respectively (p< 0.05). Results have revealed that therapeutic effect of carbenoxolone is lesser than cimetidine, indeed, recovery rate of cimetidine and carbenoxolone were 71% and 44%, respectively. Conclusion : Carbenoxolone is effective in the treatment of gastric ulcer but its efficacy is less than cimetidine.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Carbenoxolone, Cimetidine, Peptic ulcer, rat
نویسندگان مقاله محمد طاهری مبارکه | mohammad taheri mobarakeh
department of histology, ahvaz university of medical sciences, ahwaz, iran
گروه بافت شناسی، دانشگاه علوم پزشکی اهواز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (Ahvaz jundishapur university of medical sciences)

اردشیر ارضی | ardeshir arzi


رویا پارسا | roya parsa


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-274&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات