این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات دامپزشکی، جلد ۷۲، شماره ۲، صفحات ۱۳۷-۱۴۵
عنوان فارسی بررسی سرواپیدمیولوژیک هلیکوباکتر پیلوری در افراد مرتبط و غیر مرتبط با سگ و گربه در اهواز (۱۳۹۴-۱۳۹۳)
چکیده فارسی مقاله زمینه مطالعه: هلیکوباکتر پیلوری یکی از شایع‌ترین عفونت‌های میکروبی در انسان است که با زخم معده و دوازدهه، التهاب و سرطان معده ارتباط دارد. هلیکوباکتر پیلوری از از طریق آب و غذا و راه‌ مدفوعی- دهانی و دهانی- دهانی منتقل ‌می‌شود و در معده و روده انسان و چند گونه حیوانی از جمله سگ و گربه کلونیزه می‌شود و بنابراین احتمال انتقال این عفونت از حیوانات به انسان نیز وجود دارد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی شیوع سرمی آلودگی به هلیکوباکتر پیلوری در افراد مرتبط و غیر مرتبط با سگ و گربه در اهواز و همچنین ارتباط آن با فاکتورهای میزبانی و محیطی بود. روش کار: نمونه‌های سرمی از 356 نفر، شامل 147 نفر افراد مرتبط و 209 نفر افراد غیر مرتبط با سگ و گربه جمع‌آوری گردید و به روش الیزا مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: شیوع سرمی ظاهری و واقعی هلیکوباکتر پیلوری در افراد تحت بررسی به ترتیب 4/58% ( فاصله اطمینان 95%: 5/63-3/53 د٪) و 53/44 ٪ (فاصله اطمینان95%: 73/49-33/39 ٪) بود. شیوع ظاهری در افراد در تماس با سگ و گربه 1/72% ( فاصله اطمینان 95%: 4/79-8/64 ٪) و در افراد بدون تماس 8/48% ( فاصله اطمینان 95% 6/55-42 ٪) بود (001/0>p). شانس آلودگی در افراد در تماس با سگ و گربه 71/2 برابر افراد بدون تماس (فاصله اطمینان 95%: 26/4- 73/1 ) بود (001/0>p). این بررسی نشان داد که تماس با سگ و گربه، تحصیلات، سابقه زخم معده و اختلالات گوارشی و وضعیت تأهل ارتباط معنی‌داری با آلودگی دارد. نتیجه‌گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داد که تماس با سگ و گربه فاکتور خطر برای آلودگی انسان به هلیکوباکتر پیلوری می‌باشد و باید اقدامات کنترلی و پیشگیرانه مد نظر سیاست‌گذاران بهداشتی قرار گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هلیکوباکتر پیلوری، شیوع سرمی، سگ، گربه، زئونوز،
عنوان انگلیسی Seroepidemiological study of Helicobacter pylori in related and non-related people with dogs and cats in Ahvaz (2014-2015)
چکیده انگلیسی مقاله BACKGROUND: Helicobacter pylori is one of the most common bacterial infections in humans that is associated with Gastric and duodenal ulcers, gastritis and gastric cancer. Helicobacter pylori is transmitted through food and water and fecal-oral and oral-oral routes and colonized in the stomach and intestines of humans and several animal species including dogs and cats, and therefore the possibility of transmission of infection from animals to humans exists. OBJECTIVES: The aim of this study was to determine the seroprevalence of Helicobacter pylori infection in humans, related and unrelated to dogs and cats in Ahvaz, as well as its relationship with host and environmental factors. METHODS: Serum samples were collected from 356 volunteers, including 147 related and 209 unrelated individuals with dogs and cats and evaluated by ELISA. RESULTS: Apparent and real seroprevalence of Helicobacter pylori infection were 58.4% (95% CI: 53.3 – 63.3 percent) and 44.53% (95% CI: 39.33 – 49.73 percent), respectively. The apparent prevalence in related and unrelated individuals with the dogs and cats were 72.1% (95% CI: 64.8-79.4 percent) and 48.8% (95% CI: 42-55.6 percent), respectively (p< 0.001). The risk of infection in related individuals compared with unrelated was 2.71 (95% CI: 1.73 – 4.26) (p< 0.001). This study showed that exposure to cats and dogs, education, history of gastric ulcers and gastrointestinal disorders and marital status are significantly correlated with infection. CONCLUSIONS: The present study showed that contact with dogs and cats can be a risk factor for Helicobacter pylori infection in humans and preventive and control measures should be considered by health authorities.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Helicobacter pylori, seroprevalence, dog, CAT, zoonosis
نویسندگان مقاله فاطمه اشرف مدرس | ashraf modarres
دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید چمران (Shahid chamran university)

مهدی پورمهدی بروجنی | pourmehdi borojeni
گروه بهداشت و مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید چمران (Shahid chamran university)

رضا آویزه | avizeh r
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی انشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

داریوش غریبی |
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید چمران (Shahid chamran university)

سید جلال هاشمی | seyed jalal
گروه داخلی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (Ahvaz jundishapur university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jvr.ut.ac.ir/article_62598_3818978f71c6dfe4232811d1a44c7d54.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/699/article-699-423649.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات