این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۷، شماره ۱۴، صفحات ۷۱-۸۵
عنوان فارسی درهم تنیدگی فولدهای فضایی و جسمانی در سینمای باروک
چکیده فارسی مقاله از آنجا که در رویکردهای معاصر، جنبه های لامسه ای دریافت فیلم کانون توجه اند، نمی توان ظرفیت های هنر باروک در فضاسازی سینمایی را نادیده گرفت. سینمای مبتنی بر هنر باروک، به جای تضمین سلطه و برتری اپتیکی سوژه/ناظر بر تصاویر، قلمرویی را شکل می دهد و تماشاگر را به رها شدن در فضای فیلم و همزیستی با بدن های فیلمی دعوت می کند. این پژوهش نظری که با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است، می کوشد با بهره گیری از آرای متفکرانی چون فریدریش نیچه، موریس مرلوپونتی و ژیل دلوز، این نکته را آشکار سازد که در تجربه ی سینمای باروکی، تماشاگر نمی تواند جدا و مستقل از شخصیت ها و فضاها به نظاره بنشیند، بلکه فولدهای فضایی تصاویر، مخاطب را به درون لابیرنت های جسمانی/حسی فیلم می کشانند. به واسطه ی فولد شدن فضای درونی تماشاگر با جهان فیلم، نوعی رابطه ی درهم تنیدگی شکل می گیرد که در آن هر کنش یک طرف، واکنش طرف مقابل را در پی خواهد داشت. در تعامل مخاطب و جهان فیلم، مخاطب احساساتش را به فضای فیلم و شخصیت ها می بخشد و فیلم نیز فضای حسانی خود را در کالبد تماشاگر منتشر می کند. از این رو تجربه ی تماشای فیلم را می توان فرایند تعامل پویای این «فولدهای درهم تافته» قلمداد کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Intertwining of Spatial and Corporeal Folds in Baroque Cinema
چکیده انگلیسی مقاله Considering the great attention contemporary film theories devote to the corporeal dimensions and tactile aspects of watching movies, the potential of baroque art to construct the cinematic space cannot be ignored. Based on the baroque art, cinema rather than ensuring a superior position and an optical domination of subject/observer over images creates a territory in which the audiences are invited to immerse themselves in the film’s space and are allowed to coexist with filmic bodies. In this kind of viewing, the observers cannot look at characters and spaces separately, and the spatial folds would draw them into corporeal/sensual labyrinths of the film. Due to the fold relationship between the spectator’s inner space and filmic space, a sort of intertwining link is emerged. Therefore, any action from one side is followed by a reaction from the other side. The physical movements of the characters and the dynamic relationship between space and body in the baroque cinema, interacting with the audience’s sensory responses, can arouse an internal emotion in the viewer. Merleau-Ponty’s phenomenological perspective and the concept of “intertwining”, along with Deleuze’s philosophy and the notion of “Fold”, can help us analyze the experiences of watching baroque cinema. We argue that cinematic experience might be considered as the process of the dynamic interaction between these “intertwining folds”. In the interactive process of these folds, the bipartite act of internalizing and exteriorizing takes place. In the internalizing process, the filmic spatial territories )merged with sensual/corporeal territories of the characters( penetrate through the observer’s inner space. In the exteriorizing process, the viewer projects his own spatial perceptions )affected by memories, desires, and dreams( onto the world of the film. Through this exchange, the audiences give their emotions to the characters and accordingly the film finds its emotional space through the spectator’s body. In contrast to the voyeuristic and panoptic control of optical pattern, baroque cinematic experience could be considered as a state of “assimilation into the cinematic collective sensuality” while submerging “oneself” in the sensuality of cinematic geography in a state of Dionysian ecstasy. The members of the audience that are engaged with the chaos of cinematic sensual-spatial energies, experience a kind of sensory-corporeal expansion in connection with the bodies and spaces which are extended through gestalt geography. Being attracted and absorbed, a viewer who has been immersed in chaotic energies of bodily movements and sensual flux, experiences a manner of spatial displacement, a sense of inability to coordinate navigation, the spatial exploration beyond the boundaries of “selfness” and “subjectivity”. The centralized space of subjectivity is shattered and the subject thus is dispersed throughout the sensuality of cinema’s fluid geography. Experience of baroque cinema seems like freedom from the limits of individualists “self” that is disjointed from others in order to experience a sense of connection with “others”, and to form a continuum of togetherness. Chaotic and intensive sensual cinematic geography, dissolves territories of “individual subjectivity” in the space of “collective sensuality”, and creates a sense of inter-subjective coherence.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد باقر قهرمانی | mohammad bagher
دانشیار دانشکد ه ی هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

مرضیه پیراوی ونک | piravi vanak
دانشیار دانشکده ی هنرها و ادیان، دانشگاه هنر اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه هنر اصفهان (Art university of isfahan)

حامد مظاهریان |
دانشیار دانشکده ی معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

علیرضا صیاد |
دکتری پژوهش هنر، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه هنر اصفهان (Art university of isfahan)

نشانی اینترنتی http://dam.journal.art.ac.ir/article_522_44f09e20e3ed715001d6a4082b5fa4f8.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1284/article-1284-425090.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات