این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش‌های آسیب‌ شناسی زیستی، جلد ۱۹، شماره ۴، صفحات ۲۷-۳۹
عنوان فارسی ساخت سازه پلاسمیدی بیان‌کننده ژن mda-۷ تغییر یافته به‌وسیلۀ توالی iNGR و ارزیابی آن برای القای مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده در رده سلول سرطانی کبد
چکیده فارسی مقاله هدف: ژن mda-7/IL-24 یک ژن سرکوب‌گر تومور است. پپتید iNGR با گرایش به اینتگرین‌های سطح سلول سرطانی در هدفمندسازی عوامل درمانی علیه سلول‌های توموری به‌کار گرفته شده است. هدف این مطالعه ساخت ژن mda-7/IL-24 متصل به پپتید iNGR و مقایسه فعالیت آن با ژن طبیعی است. مواد و روش‌ها: در ابتدا، mda-7 با استفاده از روش PCR تکثیر یافت. آغازگر برگشت حاوی توالی پپتید iNGR بود تا این توالی در انتهای ژن mda-7 ایجاد شود. توالی ژن تغییر یافته mda7/iNGR و mda7 (کنترل) در ناقل بیانی یوکاریوتی pCDNA3.1 دودمان‌سازی شدند. با استفاده از روش‌های هضم آنزیمی، colony-PCR و توالی‌یابی درستی دودمان‌سازی، یکپارچگی ناقل‌ها و توالی آن‌ها ارزیابی شد. با استفاده از لیپوفکتامین سازه‌ها در سلول‌های Ad-293 ترانسفکت و توانایی آن‌ها برای بیان پروتئین نوترکیب با استفاده از آزمایش الایزا ارزیابی شد. در ادامه، این سازه‌ها به سلول‌های HepG2 ترانسفکت و بعد از استخراج mRNA با استفاده از روش Real time PCR بیان ژن‌های پیش آپوپتوزی Gadd153 و Bax اندازه‌گیری شد. با رنگ‌آمیزی Anexin/PI و فلوسیتومتری میزان مرگ برنامه‌ریزی شده در سلول HepG2 ارزیابی شد. نتایج: نتایج، درستی و یکپارچگی سازه‌ها را نشان داد. بیان مناسب و ترشح محصول mda-7. iNGR با کنترل آن یعنی mda-7 در سوپ رویی قابل مقایسه بود. نتایج زنده مانی نشان‌گر عدم مفید بودن این تغییر بر پروتئین mda-7 بوده است. بررسی مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده با سنجش بیان ژن و فلوسیتومتری نیز نشان داد که اتصال iNGR به mda-7 بر خاصیت مرگ‌زایی آن تأثیر کاهنده داشته ولی در مقایسه با گروه کنترل منفی همچنان مرگ‌زایی معنی‌داری دارد (01/0>P). نتیجه‌گیری: ناقل بیانی pCDNA/Mda-7.iNGR پروتئین mda-7 متصل به iNGR را به‌طور مناسب بیان کرد ولی بر خاصیت مرگ‌زایی طبیعی پروتئین تأثیر بهینه‌ای نداشت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله mda-7، iNGR، مرگ سلولی، ژن درمانی تومور،
عنوان انگلیسی Construction of a Plasmid Expressing MDA-7 Gene Modified by an iNGR Sequence and Its Evaluation for Apoptosis Induction in a Hepatocellular Cancer Cell Line
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Melanoma differentiation association gene-7 (MDA-7)/IL24 is a tumor suppressor gene. The iNGR peptide sequence, with excellent tropism to surface integrins has been employed for targeting of therapeutic molecules toward tumor cells. The purpose of our study was to construct a plasmid expressing modified MDA-7 fused with an iNGR peptide for better targeting to tumor cells. Methods: At first, we amplified the MDA-7 sequence by PCR, while the reverse primer contained the iNGR peptide sequence to add it to the end of a new MDA-7 gene. The resultant MDA7-iNGR and MDA-7 were cloned into a pCDNA3.1 eukaryotic expression vector. The accuracy of cloning methods, integrity of the plasmids, and sequence were sequentially evaluated by digestions, colony-PCR, and sequencing. The expressions of the plasmid constructs were assayed by ELISA following their transfection into Ad-293 cells. Next, the plasmids were transfected into Hep-G2 cells and their mRNA were converted to cDNA. We assessed the gene expression levels of Gadd153 and Bax. As the final step, apoptosis induction of Hep-G2 cells following transfection was evaluated by the help of PI/Annexin V staining according to flow cytometry. Results: The results showed the integrity of construct backbone in addition to reading frame of the MDA-7-iNGR sequence. A suitable expression/secretion of modified the MDA-7.iNGR protein was detected by ELISA assay of the culture supernatant when compared to the control construct that expressed unmodified MDA-7. The viabilty test demonstrated no benefit for this kind of modification of the MDA-7 protein. Real-time PCR and flow cytometry analyses revealed that the addition of iNGR to MDA-7 caused a decrease in its apoptotic effect on hepatic tumor cells compared to the normal protein. The modified protein had significant apoptosis induction compared to the negative control group (P< 0.01). Conclusion:Although the new pCDNA/MDA-7.iNGR plasmid expressed iNGR-fused MDA-7 protein efficiently, it could not improve the natural apoptosis property of normal MDA-7.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله mda-7, iNGR peptide, Apoptosis, Tumor gene therapy
نویسندگان مقاله احسان زارع |
بخش بیوتکنولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اراک (Arak university of medical sciences)

سید ابراهیم حسینی | seyed ebrahim
مرکز تحقیقات کبد و گوارش، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اراک (Arak university of medical sciences)

قاسم مصیبی |
بخش بیوتکنولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)

مجید صادقی زاده |
بخش ژنتیک ،دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اراک (Arak university of medical sciences)

طیبه هاشم پور |
مرکز تحقیقات عفونی استاد البرزی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ، شیراز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

سید یونس حسینی | seyed younes
مرکز تحقیقات کبد و گوارش، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)

بهزاد خوانساری نژاد |
بخش میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شیراز (Shiraz university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://mjms.modares.ac.ir/article_16827_c93a9e0952a78cb7d36026edf0171c11.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/159/article-159-428075.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات