این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
آرشیو توانبخشی، جلد ۱۸، شماره ۳، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی اثر فعالیت شناختی بر تعادل راه‌رفتن در افراد مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا
چکیده فارسی مقاله هدف گروهی از افراد مبتلا به بی‌ثباتی مزمن مچ پا، با وجود اینکه علائمی از سستی لیگامان‌های خارجی مفصل را نشان نمی‌دهند، از کاهش عملکرد و خالی‌شدن مفصل مچ پا به‌ویژه حین انجام فعالیت‌های دینامیک رنج می‌برند که از آن با عنوان بی‌ثباتی عملکردی مچ پا یاد می‌شود. سازماندهی اطلاعات دریافتی از سیستم‌های حسی و به دنبال آن تولید پاسخ‌های حرکتی مناسب و نیز تعدیل استراتژی‌های مورد نیاز برای تطبیق موقعیت بدن نسبت به شرایط محیطی، نیازمند فعالیت سیستم‌های شناختی و توجه است. مطالعات اندکی به بررسی تأثیر فعالیت شناختی بر کنترل پوسچرال افراد مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا پرداخته‌اند. این مطالعات قابل تعمیم به شرایط دینامیک راه‌رفتن به عنوان یکی از مهم‌ترین و پراستفاده‌ترین فعالیت‌های روزانه نیست. اعمال تکلیف شناختی می‌تواند باعث ایجاد تغییراتی در روند راه‌رفتن و تعادل شود که ممکن است احتمال خالی‌شدن مفصل مچ پا را افزایش دهد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر فعالیت شناختی بر تعادل حین راه‌رفتن در افراد مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا انجام شده است. روش بررسی به منظور انجام این پژوهش 12 فرد آماده از نظر جسمانی که به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا مبتلا بودند و 12 فرد سالم انتخاب شدند. برای هر فرد سه مرحله ارزیابی انجام شد که عبارت بود از: راه‌رفتن با سرعت عادی و راه‌رفتن همراه با اعمال تکلیف شناختی و اعمال تکلیف شناختی در وضعیت نشسته. برای انجام تکلیف شناختی از افراد خواسته شد هم‌زمان با راه‌رفتن از رقمی که به صورت تصادفی اعلام می‌شود (اعداد بین 200 تا 250؛ ارقامی که به 0 یا 7 ختم می‌شوند حذف شدند)، 7 تا 7 تا به عقب برگردند. داده‌ها با استفاده از هفت دوربین مادون قرمز ثبت و با نرم‌افزار Visual-3D محاسبه شد. متغیرهای سرعت راه‌رفتن، زمان و طول قدم، زمان فاز استانس و سوئینگ محاسبه شد. برای مقایسه متغیرها قبل و بعد از تحمیل تکلیف شناختی از آزمون پارامتریک تی زوج و برای مقایسه نتایج بین گروه مبتلا و کنترل از آزمون تی مستقل استفاده شد. تغییرپذیری زمان قدم با استفاده از ضریب همبستگی درون‌گروهی محاسبه شد. یافته‌ها افراد مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا در سرعت قدم کاهش معنادار و در زمان فاز استانس و سوئینگ و زمان قدم طی اعمال تکلیف شناختی نسبت به شرایط بدون اعمال تکلیف شناختی افزایش معناداری نشان دادند (05/0P<). افراد مبتلا، تغییرپذیری بیشتری را در هر دو حالت راه‌رفتن و در متغیر زمان قدم نسبت به گروه سالم نشان دادند. نتیجه‌گیری با توجه به نتایج به‌دست‌آمده مشخص شد افراد مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا در وضعیت تکلیف دوگانه زمان بیشتری را در فاز سوئینگ سپری می‌کنند و در هر دو حالت تکلیف یگانه و تکلیف دوگانه نسبت به افراد سالم ثبات دینامیک کمتری دارند. استراتژی حرکتی متفاوت افراد مبتلا به بی‌ثباتی عملکردی مچ پا در شرایط تکلیف دوگانه نسبت به افراد سالم می‌تواند خطر پیچ‌خوردگی مجدد را افزایش دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پیچ‌خوردگی مچ پا، تعادل دینامیک، توجه، راه‌رفتن، شناخت

عنوان انگلیسی Effect of Cognitive Task on Gait Balance in People With Functional Ankle Instability
چکیده انگلیسی مقاله Objective Some individuals with Chronic Ankle Instability (CAI) termed as functional ankle instability (FAI) suffer from repetitive ankle giving way and feeling of ankle joint instability during dynamic activities like walking. Walking, as a postural task, requires some central attention to integrate sensory inputs, estimate, and plan and produce proper motor outputs. Attention demanding cognitive task has the ability to influence walking control and may increase the risk of giving way and ankle sprain. The purpose of this study was to investigate the effect of dual-tasking on dynamic balance in people with FAI. Materials & Methods Twelve physically active with clinically diagnosed FAI and 12 matched controls completed trials of normal walking in isolation or with a concurrent cognitive task, which is repeatedly subtracting seven from a randomly selected number (between 200 and 250) and the same cognitive task while sitting. Spatiotemporal parameters (measured by a seven-camera motion capture system) were calculated by visual3D during gait cycles. Gait velocity, step time, step length, stance time, and swing time were calculated. Independent t-test was used to compare the data for FAI and control groups, and comparisons between the single and dual task conditions were made using the paired t-test. Step time variability was calculated using Intraclass Correlation (ICC). Results The results indicated that step velocity was decreased and that stance, swing, and step time were increased significantly during dual task walking in FAI people (P< 0.05). FAI people demonstrated greater step time variability during single and dual tasks compared to the control group. Conclusion The athletes with FAI demonstrated different movement strategies during the dual-task condition compared to control group. Cognitive load may increase the risk of ankle instability in individuals with FAI. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Ankle sprain, Attention, Cognition, Dynamic balance, Gait

نویسندگان مقاله سعید فرقانی | saeed forghany
saeed_forghany@yahoo.co.uk


صنم توکلی اسکویی | sanam tavakoli oskoei
department of physical therapy, school of rehabilitation sciences, isfahan university of medical sciences, isfahan, iran.
اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، دانشکده علوم توانبخشی، گروه فیزیوتراپی.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)


نشانی اینترنتی http://rehabilitationj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2255-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیوتراپی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات