این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات اوراسیای مرکزی، جلد ۱۰، شماره ۱، صفحات ۳۵-۵۲
عنوان فارسی زمینه‌های واگرایی در روابط ترکیه و ارمنستان
چکیده فارسی مقاله ارمنستان در سال 1991 و با فروپاشی اتحاد شوروی استقلال خود را به‌دست آورد. از سال 1993 تاکنون مرزهایش با ترکیه بسته بوده و جو بی‌اعتمادی میان دو کشور همچنان قوی است. به استثنای سال 2009 و در جریان امضای پیمان‌ها، تاکنون تلاشی از سوی آن‌ها در بازگشایی مرزها و عادی‌سازی روابط صورت نگرفته است. هرچند نارضایتی‌هایی از سوی ارامنه در سازمان‌ها و مجامع غربی به‌دلیل بسته‌شدن مرزها از سوی ترکیه وجود داشته است. باتوجه به اهمیت این موضوع، این نوشتار درپی پاسخگویی به این پرسش اساسی است که سرمنشأ واگرایی موجود در روابط ارمنستان و ترکیه کجا است؟ در پاسخ به آن، این فرضیه مطرح شده است که مناقشه قره­باغ را می‌توان عامل اصلی قطع روابط دو کشور همسایه دانست و در کنار آن می‌توان به ادعاهای ارضی ارامنه و مسئله نسل‌کشی اشاره کرد. این نوشتار ضمن بررسی اشغال قره‌باغ و تأثیر آن بر روابط ارمنستان و ترکیه به نقش ارامنه خارج از ارمنستان و مسئله ادعاهای ارامنه در قطع روابط دو کشور پرداخته است. از یک‌سو، ارامنه در رابطه با ترکیه، ادعاهای ارضی دارند و از سوی دیگر مدعی هستند که مورد نسل‌کشی واقع شده‌اند. مسئله‌ای که ترکیه آن را رد می‌کند. در بخش پایانی نوشتار، به تلاش نافرجام دو کشور در عادی‌سازی روابط و امضای پیمان‌ها اشاره شده است. این نوشتار نشان می‌دهد که با توجه به مسائل موجود در شرایط کنونی، امکان عادی‌سازی رابطه بین دو کشور وجود ندارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ارمنستان، ترکیه، دیاسپورا، قره‌باغ، نسل‌کشی،
عنوان انگلیسی The Fields of Divergence in Relations between Turkey and Armenia
چکیده انگلیسی مقاله With the collapse of the Soviet ::union::, the Armenian Republic gained its independence in 1991 and Turkey was one of the first countries that recognized Armenian independence after the collapse of the USSR. Since 1993, the Armenian borders with Turkey had been closed and the atmosphere of mistrust between the two countries remained strong. Only in 2009 the two countries tried to open their borders. Some Armenians have criticized the Turkish government for the closure of borders in some Western organizations and associations. Bearing in mind the importance of this issue, this study aims to answer this central question: What are the reasons for divergence in relations between Turkey and Armenia? The research hypothesis is that the tension between Azerbaijan and Armenia over Karabakh region is the main reason of divergence. Territorial claims of Armenians and the genocide issue can be the other obstacles in the normalization of relations between the two neighboring countries. This article reviews the occupation of Nagorno Karabakh impact on the relations between Armenia and Turkey. Then the role of Armenians outside of Armenia and the Armenian claims issue in bilateral relations have been discussed. At the end of the article, attempts for the normalization of relations between the two countries and signing of protocols are the objects of deliberation. This paper shows that in the current situation, there is no possibility of normalization of relations between the two countries.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Armenia, Diaspora, Genocide, Karabakh, Turkey
نویسندگان مقاله محمد علی بصیری | mohammad ali
دانشیار علوم سیاسی، دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)

مصطفی خیری |
دانشجوی دکتری روابط بین الملل، دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)

نشانی اینترنتی http://jcep.ut.ac.ir/article_62898_1872358d4b913023a235e63a355f265e.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1119/article-1119-428521.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات