این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نثر پژوهی ادب فارسی، جلد ۲۰، شماره ۴۱، صفحات ۳۰۹-۳۲۹
عنوان فارسی صرف مجدّد تک صیغه‌های دوره میانه در دوره نو (یک تحوّل تاریخی زبان فارسی)
چکیده فارسی مقاله  در زبان فارسی، فرایندی وجود دارد که درآن تک‌صیغه‌های دوره میانه دیگر به عنوان صیغه فعل شناخته نمی‌شوند، بلکه به عنوان عنصری بسیط، نه مشتق، در دستگاه فعلی پذیرفته و دوباره صرف می‌شوند. دلیل فرایند مذکور این است که با از بین رفتن برخی امکانات فعلی زبان فارسی، مانند شناسه‌های فعلی، صیغه‌های مختلفی که با استفاده از آن امکانات ساخته شده‌اند و هنوز در زبان باقی مانده‌اند به صورت لغات بسیط و قالبی درمی‌آیند. زیرا امکاناتی که آن صیغه‌ها بر آن اساس ساخته شده‌اند، ناشناخته‌اند. از سوی دیگر تحت تأثیر قاعده قیاس نیز صیغه‌های بی‌قاعده، به تدریج به سوی قاعده‌مند شدن پیش می‌روند. این فرایند تاریخی را می‌توان در دو سطح مشاهده کرد: 1/ سطح واژگانی ؛ 2/ سطح ساختی. در سطح واژگانی دو تک‌صیغه سوم شخص مفرد و فعل امر مفرد از مصدر «بودن» در دوره نو ماده پنداشته و مجدداً صرف شده‌اند: 1/ هست؛ 2/ باش. در سطح ساختی دو ساختمان فعلی به صورت کلی، نه از مصدری خاص، مجدداً صرف شده‌اند: 1/ صیغه سوم‌شخص مفرد فعل التزامی (فعل دعا)؛ 2/ فعل تمنایی.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله فارسی (نو و میانه)، فعل، ماده، صیغگان، قیاس،
عنوان انگلیسی Re-Conjugation of Single Paradigms of Middle Period in the Modern Period (A Historical Evolution in Persian Language)
چکیده انگلیسی مقاله There is a process in Persian language in which Middle period's single paradigm are not recognized as a paradigm, but are accepted as a simple element, and not derived, in the verbal system and are re-conjugated. The reason is that with the loss of some verbal features in Persian such as verb determinates, several paradigms constructed by using those features, and still existing in language, have turned into simple and fixed words; the features constructing those paradigms are also unknown. On the other hand, affected by the analogy rule, irregular paradigms gradually move toward regulation. This historical process can be observed at two levels: 1. Lexical- Morphological level, 2. Morphological level. In Lexical-Morphological level two third person singular single paradigms, and the imperative verb of "to be" (būdan) have been considered as stems and re-conjugated in the new period: 1. hast, 2. bāš. In Morphological level, two verbal constructions, in general, and not from a specific infinitive, have been re-conjugated: 1. third person singular of the implicit verb; 2. optative verb. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Middle and New Persian, Verb, Stem, Paradigm, Analogy
نویسندگان مقاله حامد نوروزی |
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بیرجند (Birjand university)

غلامحسین غلامحسین زاده | gholam hosein zadeh
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

نشانی اینترنتی http://jll.uk.ac.ir/article_1739_a88d6948aa64d344e8449e8e34add55a.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/578/article-578-433058.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات