این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم زمین، جلد ۲۶، شماره ۱۰۴، صفحات ۱۷-۲۸

عنوان فارسی مدل دولومیتی شدن سازند سلطانیه در جنوب باختر زنجان
چکیده فارسی مقاله در این پژوهش، به منظور تعیین مدل دولومیتی شدن سازند سلطانیه، از یک رخنمون مناسب در 35 کیلومتری جنوب ­باختر شهر زنجان استفاده شده است. سازند سلطانیه در برش مورد مطالعه، 985 متر ستبرا دارد که به‎طور همشیب و مشخص روی شیل­ها و ماسه­سنگ­های سازند بایندر قرار گرفته است و در بالا نیز توسط شیل­ها و ماسه­سنگ­های سرخ رنگ سازند باروت پوشیده شده است. توزیع و گسترش دولومیت­های سازند سلطانیه، موازی با رده­بندی و لایه­های رسوبی و دارای گسترش جانبی قابل ملاحظه­ای است. درون لایه­های دولومیتی آثار جلبک­های سبز- آبی (استروماتولیت­ها) و همچنین گرهک و نوارهای چرت به فراوانی شناسایی شده است. بر پایه شواهد صحرایی، سنگ‎نگاری و ژئوشیمیایی (XRD و ICP-OES)، چهار نوع دولومیت، در سازند سلطانیه تشخیص داده شده است، که عبارتند از دولومیت­های ریزبلور یا دولومیکرایت، دولومیت­های متوسط‌بلور متراکم و نیمه‎شکل‌دار، دولومیت­های درشت‎بلور نیمه‌شکل­دار تا بی­شکل و در پایان سیمان دولومیتی پر کننده حفرات سنگ. در این دولومیت­ها، شواهدی از وجود بلورهای دولومیت زین­اسبی یا سدل دیده نشده است. نتایج این پژوهش بیانگر تشکیل این دولومیت­ها در یک محیط دیاژنزی دفنی کم­ژرفا تا به نسبت ژرف توسط سیال‎های دریایی با شوری متوسط (میانگین سدیم 325 پی­پی­ام)، در اثر تراوش آب دریای تبخیر شده به درون سکوی کربناته سازند سلطانیه در منطقه مورد مطالعه است. مقادیر پایین استرانسیم (میانگین 47 پی­پی­ام) و به نسبت بالاتر آهن (میانگین 3088 پی­پی­ام) و منگنز (میانگین 453 پی­پی­ام) در دولومیت­های درشت‌بلورتر، احتمالاً بیانگر افزایش اندازه بلورهای دولومیت و تبلور دوباره بلورهای دولومیت در طی تدفین است. مقادیر ناچیز باریم (میانگین 12 پی­پی­ام) و نبود دولومیت­های زین­اسبی درون توالی دولومیتی سازند سلطانیه نیز احتمالاً بیانگر دخالت نداشتن محلول­ها و سیال‎های گرمابی در طی فرایند دولومیتی شدن کربنات­های سازند سلطانیه در منطقه مورد مطالعه است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دولومیتی شدن، مدل تراوش، تبلور دوباره، سازند سلطانیه، زنجان،

عنوان انگلیسی Dolomitization model of the Soltanieh Formation in the south-west of Zanjan
چکیده انگلیسی مقاله In this study, to determine a dolomitization model for the Soltanieh Formation a suitable outcrop 35 km southwest of Zanjan city has been studied. The Soltanieh Formation with a total thickness of 985 m sharply laid on the shales and sandstones of the Bayandor Formation and was covered by shales and red-sandstones of the Barut Formation. Distribution and extension of the dolomite layers in the Soltanieh Formation, is parallel with the sedimentary layers and bedding and also has considerable lateral extension. Abundant relict of blue-green algae (stromatolites) and nodules and bands of cherts, have been recognized into the dolomitic layers of the Soltanieh Formation. Based on fieldwork, petrography and geochemistry evidences (ICP-OES and XRD), four different types of dolomite have been distinguished in Soltanieh Formation. These dolomites include: (1) fine crystalline dolomites or dolomicrite; (2) subhedral, dense and medium crystalline dolomite; (3) subhedral to anhedral coarse crystalline dolomite and finally (4) pore-filling dolomite cements. In the studied dolomites of Soltanieh Formation, saddle dolomite were not observed. The results of this research indicate that these dolomites have been formed in shallow to relatively deep diagenetic environments by moderately saline marine fluids (mean Na 435 ppm), via seepage reflux of evaporate seawater into the Soltanieh Formation platform in the study area. Low Sr values (mean 47 ppm) and relatively high Fe (mean 3088 ppm) and Mn values (mean 453 ppm) in coarse crystalline dolomites, likely indicate increase in dolomite crystal size and recrystallization process during the burial. The very low Ba concentration (mean 12 ppm) and the absence of saddle dolomite into the dolomitic sequences of the Soltanieh Formation, indicates ineffectiveness of hydrothermal fluids acting during dolomitization process of the Soltanieh Formation carbonates into the study area.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله افشین زهدی |
استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه زنجان (Zanjan university)

فرهاد عاصمی |
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران- ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه زنجان (Zanjan university)

علی لکی روحانی |
استادیار، گروه مهندسی عمران- ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه زنجان (Zanjan university)


نشانی اینترنتی http://www.gsjournal.ir/article_50164_9bf6be75b7b204f42e529d2f511fc6c3.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/960/article-960-435289.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات