این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۱-۱۰
عنوان فارسی مقایسه اثر راه رفتن و دویدن به جلو با راه رفتن و دویدن به عقب بر روی عملکرد اندام تحتانی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: هدف نهایی از توانبخشی ضایعه های ورزشی بازگشت هرچه سریعتر و بی خطر ورزشکار به سطح عملکردی قبل از ضایعه می باشد، در صورتی که برنامه درمانی فقط به افزایش قدرت، تحمل و دامنه حرکت محدود شود و به عواملی چون تعادل، چابکی، حس عمقی، هماهنگی عصبی-عضلانی تاکید نگردد، خطر آسیب مجدد و کاهش توانایی های حرکتی افزایش می یابد. تاثیر راه رفتن و دویدن به عنوان عملکرد اصلی اندام تحتانی جهت نیل به چنین اهدافی در نظر گرفته شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی (Clinical trial) از نوع مقایسه قبل و بعد از انجام تمرین ها با استفاده از 6 آزمایش عملکردی پرش طول، پرش ارتفاع، توان بی هوازی، تعادل استاتیک، زمان طی مسافت 26 متری و زمان طی مسافت 6 متری به صورت لی لی محاسبه گردید. افراد در دو گروه 15 نفری قرار گرفته و کلیه افراد سه بار در هفته، هر جلسه 15 دقیقه به مدت 6 هفته دویدن به جلو یا عقب را انجام می دادند و در پایان هر هفته یک سری از آزمایش ها تکرار می گردیدند. به منظور پیگیری نتایج حاصل بعد از 8 هفته دوباره کلیه آزمایش ها تکرار گردید. یافته ها: تحقیق بر روی 30 دختر سالم در دو گروه 15 نفری که از لحاظ سن و جنس کاملا مشابه بودند انجام گرفت. در گروهی که به جلو دویده یا راه رفته بودند آزمایش پرش طول 0.46 درصد (P>0.003)، آزمایش زمان طی مسافت 6 متری به صورت لی لی 10.52 درصد (P>0.005)، آزمایش پرش ارتفاع 9.95% (P>0.005)، آزمایش توان بی هوازی 4.58 درصد (P>0.005)، آزمایش تعادل استاتیک 59.26% (P>0.003)، آزمایش زمان طی مسافت 26 متری 2.19% (P>0.001) بهبودی داشتند. در گروهی که به عقب دویده یا راه رفته بودند آزمایش پرش طول 4.5 درصد (P>0.003)، آزمایش زمان طی مسافت 6 متری به صورت لی لی 23.89 درصد (P< 0.005)، آزمایش پرش ارتفاع 2.98 درصد (P>0.005)، آزمایش توان بی هوازی 0.53 درصد (P>0.005)، آزمایش تعادل استاتیک 68.33 درصد (P>0.003)، آزمایش زمان طی مسافت 26 متری 6.88 درصد (P< 0.001) بهبودی داشتند. نتیجه گیری: زمانی که هدف از برنامه توانبخشی بهبود قدرت، سرعت، چابکی، تعادل استاتیک و توان هوازی می باشد، راه رفتن و دویدن به عقب توصیه می شود و زمانی که هدف افزایش پرش ارتفاع یا توان بی هوازی می باشد، تمرین های راه رفتن و دویدن به جلو توصیه می گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparative study of forward walking and running with backward walking and running on lower limbs function
چکیده انگلیسی مقاله History and Objectives: The ultimate objective of rehabilitation in sport injury is the rapid and safe return of the individual to his pre-injury status. If the therapeutic plan is oriented only to increase strength, tolerance and range of motion and such factors as balance, agility, deep sensation and neuromuscular coordination are not stressed the risk of repeated injury will increase. In this study the effect of walking and running as the main function of lower limbs are considered. Materials and Methods: This study has been carried out as a clinical trial using six functional performance tests of single leg hop distance test, vertical jump, anaerobic power test, modified Romberg test, shuttle run and single leg hop for time before and after exercise in two groups of 15 healthy girls matched for age. All the girls had three sessions of 15 minutes running forward and background each week for six consecutive weeks. At the end of each week, some of the tests were performed and finally after eight weeks, all the tests were repeated again. Results: In the group walking or running forward, vertical test revealed 0.46% (P>0.003), single leg hop for time 10.52% (P>0.005), vertical jump 9.95% (P>0.005), anaerobic power 4.58% (P>0.005), modified Romberg test 59.26% (P>0.003) and shuttle run test 2.19% (P>0.001) improvement and for those with backward walking or running, single leg hop distance test revealed 4.5% (P>0.003), single leg hop for time 23.89% (P< 0.005), vertical jump 2.98% (P>0.005), anaerobic power test 0.53% (P>0.005), modified Romberg test 68.33% (P>0.003) and shuttle run test 6.88% (P< 0.001) improvement. Conclusion: In rehabilitation planning, when improvement of strength, velocity, agility, static balance and aerobic power is considered, walking and running backwards and when increase in vertical jump, or aerobic power is the aim, walking and running forward is recommended.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله زهره فخاریان | zohre fakharian


اسماعیل ابراهیمی | esmaeil ebrahimi
faculty of rehabilitation, iran university of medical sciences, tehran, iran
دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکده علوم توانبخشی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی ایران (Iran university of medical sciences)

محمدجعفر شاطرزاده | mohamamd jafar shaterzadeh


مهیار صلواتی | mahyar salavati


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-436&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات