این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۸۳-۹۰
عنوان فارسی قدرت علایم بالینی و آزمایشگاهی در تشخیص آپاندیسیت در بیمارستان امام حسین (ع) تهران طی سال های ۷۸-۱۳۷۵
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: موقعیت متغیر زائده آپاندیس و تنوع علایم بالینی، تشخیص آپاندیسیت را مشکل می کند به طوری که علیرغم روش های تشخیصی جدید مانند سونوگرافی، CT scan و لاپاراسکوپی هنوز 36% خطای تشخیص وجود دارد. این مطالعه به منظور کاهش خطای تشخیصی با تکیه بر علایم بالینی و لکوسیتوز در بیمارستان امام حسین (ع) طی سال های 78-1375 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی بر روی 914 نفر مبتلا به آپاندیسیت براساس معیارهای بالینی و شمارش WBC صورت پذیرفت. قدرت تشخیصی درد شکم، ماهیت درد، شیفت درد، بی اشتهایی، استفراغ، تب، تاکیکاردی، تندرنس، لکوسیتوز و شیفت چپ WBC با توجه به کاربرد عملی PPV و NPV تعیین و با آزمون Chi-square اختلاف این علایم مورد قضاوت آماری قرار گرفتند. یافته ها: از 914 فرد مورد بررسی، 61% مرد و 39% زن با سن 12.4±24.7 سال و محدوده سنی 75-2 سال بودند. پاتولوژی، 700 مورد را آپاندیسیت مثبت (مورد) و 214 مورد را منفی (شاهد) گزارش کرد. حداکثر قدرت تشخیص مربوط به شیفت چپ WBC و پس از آن لکوسیتوز و سپس شیفت درد بود به طوری که PPV شیفت چپ WBC هشتاد و پنج درصد باشد. به تعبیری دیگر، این علامت 15% خطای تشخیصی به همراه دارد. بدیهی است سایر علایم قدرت کمتری داشتند. به همین دلیل قدرت مجموعه علایم بالینی تعیین شد و نشان داد که مجموعه شیفت درد، بی اشتهایی و لکوسیتوز با PPV=92.4 و NPV=36 قدرتمندترین مجموعه علایم بوده و خطای تشخیص 7.6% یعنی نصف می گردد. نتیجه گیری: تحقیق نشان داد که هیچ یک از علایم به تنهایی قادر به تشخیص صحیح آپاندیسیت نبوده و میزان خطای تشخیص بالا خواهد بود اما مجموعه علایم بالینی قدرت تشخیصی بالاتری داشته و میزان آپاندکتومی منفی به نصف خواهد رسید. این مطالعه نشان داد که با تکیه بر علایم بالینی می توان میزان خطای تشخیصی را کاهش داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Diagnostic value of clinical symptoms/signs and leukocytosis in Appendicitis at Imam Hossein University Hospital, 1997-99
چکیده انگلیسی مقاله History and Objectives: The inaccuracy of available diagnostic methods leads to an unacceptable high negative appendectomy and perforation rate. Our objective was to determine the value of clinical symptoms/signs and WBC differential count in the diagnosis of appendicitis in order to improve the accuracy of clinical diagnosis. Materials and Methods: In a clinical trial study, 914 consecutive patients with a clinical diagnosis of appendicitis, the value of abdominal pain and tenderness, pain shift, anorexia, vomiting, fever, tachycardia, leukocytosis and neutrophilly determined on the basis of PPV and NPV then analyzed by Chi-square test. Results: From total of 914 patients evaluated, 61% were males and 39% females. The mean age was 24.7±12.4 years. Pathology revealed 700 positive appendicitis (Cases) and 214 negative appendectomy (Control). The most accurate diagnostic factors were neutrophilly leukocytosis and pain shift. Neutrophilly had a PPV=85 which means 15% diagnostic failure. In had NPV=38 which means 62% of patients who have not neutrophilly will have positive appendicitis (P< 0.0005), so this factor has a poor diagnostic value. Obviously other clinical and laboratory factors will have lower accuracy than neutrophilly, thus none will have any diagnostic value by themselves alone. For this reason, diagnostic values of more common symptoms were examined in combination for diagnosis of appendicitis. The most common and accurate factors were the combination of pain shift, anorexia, vomiting, leukocytosis and neutrophilly with PPV=92.4 and NPV=36, which means only a 7.6% diagnostic failure. Conclusion: None of the clinical criteria and leukocytosis alone could have diagnostic power to predict appendicitis, however, the combination of several factors have more accurate predictive value and reduce the false appendectomy rate. The study revealed that with more attention to clinical symptoms, signs, leukocytosis and neutrophilly can improve clinical diagnosis and result in lower negative appendectomy and perforation rate significantly (P< 0.0005).
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حسین بنازاده | hossein banazadeh
department of surgery, ahwaz university of medical sciences, ahwaz, iran
دانشگاه علوم پزشکی اهواز، گروه جراحی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (Ahvaz jundishapur university of medical sciences)

حمید دغاغله | hamid daghaghalhe


شاپور مومیوند | shapour momivand


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-447&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات