این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۳، شماره ۱، صفحات ۴۶-۵۱
عنوان فارسی تاثیر دروپریدول و متوکلوپرامید در جلوگیری از استفراغ بعد از عمل
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: با توجه به خطرات استفراغ بعد از عمل و نیز گزارش های متفاوت در زمینه پیشگیری دارویی از این عارضه، در این تحقیق تاثیر تزریق وریدی دو داروی دروپریدول و متوکلوپرامید برای جلوگیری از استفراغ بعد از عمل مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت تجربی (Experimental) و دوسوکور بر روی 430 نفر که تحت جراحی های شکمی بودند، صورت پذیرفت و تاثیر این دو گروه داروها با گروه شاهد آن ها در پیشگیری از استفراغ بعد از عمل تعیین گردید. خطر نسبی و منتسب عدم دریافت دروپریدول و متوکلوپرامید محاسبه گردید و با آزمون X² قضاوت آماری شد. یافته ها: 50.5% از نمونه را زنان و 49.5% را مردان تشکیل می دادند. 120 نفر متوکلوپرامید، 165 نفر دروپریدول دریافت کرده و 145 نفر نیز دارویی دریافت نکردند. درصد بروز استفراغ در گروه های سه گانه فوق، به ترتیب 10، 3 و 29 درصد بود (P< 0.0005). خطر بروز تهوع و استفراغ در عدم دریافت دروپریدول 6.7 برابر و خطر انتساب عدم دریافت آن 17% و عدم دریافت دروپریدول در مقام مقایسه با متوکلوپرامید به ترتیب 3.3 برابر و 7% است. نتیجه گیری: کاربرد پیشگیرانه داروهای ضد استفراغ بویژه دروپریدول می تواند تاثیر قابل ملاحظه معنی داری در جلوگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل داشته باشد. توصیه می گردد با استفاده از تزریق عضلانی داروها نیز مطالعه تکرار شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تهوع و استفراغ، متوکلوپرامید، دروپریدول
عنوان انگلیسی Effect of Dropyridol and Metoclopramide in prevention of vomiting after surgery
چکیده انگلیسی مقاله History and Objectives: Due to dangers of vomiting after surgical operation and due to different reports on the therapeutic treatment, the present study will determine the effect of veinal injection of 2 therapies, Dropyridol and Metoclopramide on prevention of vomiting after surgery. Materials and Methods: A double blind experimental study was performed on 430 individuals undergoing abdominal surgery. The effect of these 2 therapies compared to their perspective control group in prevention of vomiting was determined. Their relative risk and the effect of Dropyridol and Metoclopramide was determined and Chi-square test was performed. Results: 50.5% of cases were female and the rest were male. Dropyridol was received by 165 patients and 120 patients received Metoclopramide and 145 patients did not received any therapy. The rate vomiting in the 3 groups were 3, 10 and 29 percent respectively (P< 0.0005). The rate of nausea and vomiting without Dropyridol 6.7 times the risk was 17% and the rate of vomiting without Metoclopramide was 3.3 times and risk was 7%. Conclusion: The usefulness of anti-vomiting drugs especially Dropyridol and can have significant effect on the prevention of nausea and vomiting after surgical operation. It is suggested that intramuscular injection of such therapies should be studied.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله صمد نوری زاد | samad nouri zadeh
department of anaesthesiology, kashan university of medical sciences, kashan, iran
دانشگاه علوم پزشکی کاشان، گروه بیهوشی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

محسن ادیب حاج باقری | mohsen adib hajbagheri


علیرضا یزدانی | ali reza yazdani


احمد ارشادی | ahmad ershadi


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-520&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات