این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۲، شماره ۳، صفحات ۳۴-۴۲
عنوان فارسی نقش سن در پاسخ به درمان مبتلایان به حمله حاد آسم
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری آسم و کاهش پاسخ سیستم آدرنرژیک در قلب با افزایش سن و تناقض های موجود در مورد نقش سن در پاسخ به درمان در سیستم آدرنرژیک ریه و به منظور پاسخ به این فرضیه علمی که آیا سن در پاسخ به درمان مبتلایان به آسم نقش داد یا خیر، این تحقیق در مراجعین با حمله حاد آسم طی سال 1376 انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به روش هم گروهی (Cohort) بر روی 62 بیمار در دو گروه سنی افراد کمتر از 35 سال (به تعداد 22 نفر) به عنوان گروه شاهد و افراد بالای 35 سال سن به تعداد 40 نفر به عنوان گروه مورد صورت پذیرفت. تشخیص بیماری براساس شاخص های ATS مشخص و کلیه بیماران به مدت یک هفته تحت درمان با سه داروی اسپری سالبوتومول، کپسول کرومولین سدیم و پردنیزون خوراکی قرار گرفتند. پاسخ به درمان به آزمایش های عملکرد ریوی قبل از شروع و یک هفته بعد از درمان به عمل آمد. یافته ها: FEV1 از 0.5±1.5 و 0.3±1.1 لیتر قبل از درمان به ترتیب به 0.5±2.4 و 0.4±1.7 لیتر بعد از درمان (P< 0.001) تغییر پیدا کرد. در 77% از بیماران آسمی جوان، 80% بیماران مسن، میزان افزایش FEV1 بیشتر از 15% بود. خطر نسبی و منتسب به ترتیب 1-0.03، 0.96، میانگین میزان تغییر FEV1 از مقدار پایه در بیماران جوان و مسن به ترتیب 56.1±78.2 و 46.8±71.6 درصد (P=0.62) و در مردان و زنان آسمی جوان و مسن به تفکیک برابر 43±69.8 و 45.8±65.4 درصد (P=0.78) و 78.4±96.3 و 48±78.3 درصد بود (P=0.44). میانگین حداکثر میزان بهبودی FEV1 در بیماران آسمی جوان و مسن به ترتیب 25.6±57.3 و 22±46.3 درصد (P=0.08) و در مردان و زنان آسمی جوان و مسن به تفکیک برابر 28±56.4 و 15.8±37.1 درصد (P< 0.05) و 21.5±59.3 و 23.9±54.6 درصد می باشد (P=0.65). نتیجه گیری: پاسخ به درمان در هر دو گروه سنی جوان و مسن بیماران با حمله حاد آسم قابل ملاحظه بوده و به جز در مردان آسمی جوان که حداکثر میزان بهبودی FEV1 به طور قابل ملاحظه ای نسبت به بیماران مسن افزایش دارد، حداکثر میزان بهبودی FEV1 در سایر بیماران و همچنین میزان تغییر FEV1 متعاقب درمان بین دو گروه از بیماران تغییر قابل ملاحظه ای ندارد و سن نقش قابل توجهی در ارزیابی پاسخ به درمان در حمله حاد بازی نمی کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آسم حاد، اثر سن، پاسخ برنکودیلاتوری
عنوان انگلیسی Treatment of acute Asthmatic attach: An age dependent response
چکیده انگلیسی مقاله History and Objectives: Due to prevalence of asthma and due to the reduction of systemic adrenergic response of heart with increasing age and current discrepancies on the effect of age on response to treatment in pulmonary adrenergic system and in order to address the issue whether age will effect treatment of patients suffering asthma, the present study was prepared on patients referred with acute asthma attack in 1998. Materials and Methods: A cohort study on 62 patients who were divided into control (Under the age of 35 22 cases) and experimental (Over the age of 35 40 cases) was conducted. Diagnosis was based on ATS characterization and all patients were treated for one week with 3 medications, salbutamol spray, sodium cromolyn capsule and oral prednisone. Response to treatment was determined by pulmonary function tests. Results: FEV1 was changed from 1.5±0.5 liters and 1.1±0.3 liters before treatment to 2.4±0.5 liters and 1.7±0.4 liters after treatment (P< 0.001). In 77% of young asthmatic patients and in 80% of older asthmatic patients FEV1 was higher than 15%. Relative and designated risk were 0.96 and 1.03 respectively mean FEV1 variation from basal levels in young and older patients were 78.2±56.1 and 71.6±46.8 percent respectively (P< 0.62) and among male and female patients of young and old age was 69.8±43 and 71.6±46.8 percent (P=0.62) and 96.3±78.4 and 78.3±48 percent (P=0.44) respectively. Mean of maximum improvement of FEV1 among young and old asthmatic patients was 57.3±25.6 and 46.3±22 percent respectively (P=0.08) and among male and female patients of young and old age was 56.4±28 and 37.1±15.8 percent (P< 0.05) and 59.3±21.5 and 54.6±23.9 percent (P=0.65) respectively. Conclusion: Response to treatment was significant both in young and old age groups suffering from acute asthmatic attack. Except among young male patients where FEV1 was increased compared to older patients, maximum rate of improvement of FEV1 among other patients and rate of changes of FEV1 between
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله ابراهیم رضی | ebrahim razi
department of internal medicine, kashan university of medical sciences, kashan, iran
دانشگاه علوم پزشکی کاشان، گروه داخلی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

سید غلامعباس موسوی | sayed gholam abbas mousavi


سید علی مسعود | sayed ali masoud


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-547&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات