این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۲۱، شماره ۱۲، صفحات ۱۱۴۹-۱۱۶۳

عنوان فارسی اثرات تجویز نوزادی تاموکسیفن و زیرالنون بر شاخصه‌های بافت ‌شناسی رحم در موش سوری
چکیده فارسی مقاله چکیده زمینه و هدف: رحم به عنوان عضو اصلی دستگاه تولید مثل به طور ویژه‌ای در معرض آسیب به وسیله ترکیب‌های محیطی و شبه هورمونی می‌باشد. مواجهه با ترکیب‌های آسیب‌رسان شبه استروژنی در طی دوره‌های بحرانی از تکوین به ویژه در دوره نوزادی می‌تواند اثرات زیان‌آوری را بر تولید مثل و باروری در مراحل بعدی زندگی داشته باشند. در این تحقیق، اثرات تیمار نوزادی استروژن قارچی زیرالنون و داروی آنتی‌استروژن تاموکسیفن بر برخی شاخصه‌های بافت ‌شناسی رحم در موش سوری ماده بررسی گردید.   روش بررسی: در این مطالعه تجربی 28 نوزاد موش سوری ماده از نژاد بالب سی به 4 گروه(هفت تایی) شامل سه گروه تیماری و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه‌های تیماری شامل گروه تیمار با تاموکسیفن(400 میکروگرم بر کیلوگرم روزانه)، گروه تیمار با زیرالنون (2 میکروگرم بر کیلوگرم روزانه) و گروه  تیمار­ با تاموکسیفن + زیرالنون بودند. نوزادان گروه کنترل بدون تیمار بودند. تیمار­ها به صورت روزانه از روز 1 تا 5 پس از تولد و به صورت تزریق زیر جلدی صورت گرفت. سپس در حدود 70 روز پس از تولد و در مرحله دی استروس موش‌ها عمیقاً بیهوش شده و رحم موش‌ها از بدن خارج گردید. به دنبال رنگ‌آمیزی، نمونه‌ها با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی گذاره  مورد بررسی بافتی قرار گرفتند. داده‌های آماری با استفاده از آزمون آماری آنوا تجزیه و تحلیل شدند.   یافته‌ها : در بین گروه‌های تیماری، وزن بدن در گروه تاموکسیفن به طور معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است(05/0p˂). وزن رحم در گروه زیرالنون(05/0p˂) و گروه تاموکسیفن+زیرالنون(01/0>p) به طور معنی داری افزایش یافت. ضخامت آندومتر در گروه تیمار با تاموکسیفن به طور معنی‌داری افزایش یافت(05/0p˂) و در گروه تیمار با زیرالنون به طور معنی‌داری کاهش یافت(05/0p˂). ضخامت میومتر در گروه تیمار با زیرالنون به طور معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل کاهش پیدا کرد(05/0p˂). مطالعه‌های میکروسکوپ الکترونی نشان داد که تعداد سلول‌های ساختار اپی‌تلیوم مجرای رحم گروه تیمار با تاموکسیفن در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است.   نتیجه‌گیری: تجویز نوزادی ترکیب‌های تاموکسیفن و زیرالنون منجر به بروز آسیب‌های بافتی در ساختار رحم می‌گردد. زیرالنون احتمالاً به دلیل ماهیت استروژنیک، موجب بروز اختلالات ساختاری به ویژه در میومتر رحم موش‌های نوزاد تیمار شده با این سم قارچی می‌شود. از طرف دیگر، تاموکسیفن نیز مثل یک آگونیست گیرنده‌های استروژنی موجب افزایش ضخامت اندومتر و تغییرات در رحم می‌شود.    
کلیدواژه‌های فارسی مقاله زیرالنون، تاموکسیفن، رحم، موش‌سوری، استروژن.

عنوان انگلیسی The Effects of Neonatal Administration of Tamoxifen and Zearalenone on the Features of Uterus Tissue in Mice
چکیده انگلیسی مقاله   Abstract Background and aim: The uterus as the major female reproductive organ is particularly vulnerable to environmental and hormonal like compounds. Exposure to estrogen like disrupting chemicals during critical periods of development especially in the neonatal period can have adverse effects on reproduction and fertility later in life. In the present study, the effects of neonatal exposure of mycoestrogen zearalenone and anti-estrogen tamoxifen on some histological characteristics of the uterus in female mice were investigated. Methods: 28 newborn female mice of BALB/c strain were divided into four groups of 7, three experimental and one control group. Treatment Groups included Tamoxifen (400 μg /kg /day) group, group treated with zearalenone (2 mg /kg /day) and group treated with tamoxifen                            + zearalenone. Control mice received no treatment. Daily treatments was started first day of life and continued up to 5 subcutaneously. Approximately, 70 days after birth in diestrous stage of estrous cycle, mice were deeply anesthetized and uterus was removed. Following histochemical staining, the samples were studied using light and transmission electron microcopies. Results: The result of this study indicated that among the treatment groups, body weight decreased significantly (P>0.05) in the group which received Tamoxifen compared with control group. Uterus weight increased significantly in Zearalenone group (P>0.05), Tamoxifen and Zearalenone group (P>0.01).  Endometrial thickness increased significantly (P>0.05) in group which received Tamoxifen and decreased significantly (P>0.05) in group which received Zearalenone. In addition, myometrial thickness decreased significantly (P>0.05) in group which received Zearalenone compared with control group. The study of electron microscopy showed that the number of cells of uterine luminal epithelial structure increased in the group treated with Tamoxifen compared with control group. Conclusion: The result of study indicated that neonatal administration of Tamoxifen and Zearalenone compounds cause histological lesions in uterus structure. Because of the estrogenic nature of zearalenone, the treated neonatal mice with this mycotoxin cause structural abnormalities especially in myometrial structure. On the other hand, Tamoxifen as an estrogenic agonist cause endometrial thickness increase and alterations in the uterus.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Zearalenone,Tamoxifen, Uterus, Mice, Estrogen

نویسندگان مقاله خدیجه صداقت | kh sedaghat kh
department of biology, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی،دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

رحمت اله پرندین | r parandin
department of biology, payame noor university, tehran, iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور، تهران،
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه پیام نور تهران (Payame noor university)

مرتضی بهنام رسولی | m behnam rassouli m
department of biology, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی،دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

ناصر مهدوی شهری | n mahdavi shahri
department of biology, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی،دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

معصومه خیرآبادی | m kheirabadi
department of biology, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی،دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

هاجره کلکلی | h kalkali
department of biology, ferdowsi university of mashhad, mashhad, iran
گروه زیست شناسی،دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-744-1&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/130/article-130-448506.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات