این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اطلاعات جغرافیایی (سپهر)، جلد ۱۵، شماره ۵۹، صفحات ۴۵-۵۰
عنوان فارسی تحولات کالبدی روستای الوند (با توجه به ایجاد شهرصنعتی البرز)
چکیده فارسی مقاله  در سالهای پس از پایان جنگ جهانی دوم، نقل و انتقالات نیروی انسانی و تحولات ناشی از آن منجر به ظهور پدیده‌ ای به نام توسعه گردید. که به ویژه برای کشورهای جهان سوم و مخصوصا کشورهای تازه استقلال یافته به صورت شعاری نو درآمد. در بین سالهای 1950 تا 1960 اغلب توسعه را به عنوان یک پدیده اقتصادی می‌ دانستند. اساس این طرز تفکر از تئوری رشد اقتصادی سرچشمه گرفته بود. این تئوری، رشد یک کشور را در توسعه اقتصادی می‌ داند و معتقد است که با بالارفتن رشد ناخالص ملی(GNP) شرایط توزیع عادلانه توسعه بوجود می‌ آید و جریان رشد به صورت موج درآب (Trickle-down) گسترش پیدا می ‌کند و به نقاط محروم سرایت می‌ کند. تئوری رشد اقتصادی، بالابردن ظرفیت تولیدی را در تمرکز سرمایه‌ ها و مخصوصا قرارگرفتن مراکز تولیدی در کنار شهرهای بزرگ می ‌دانست. با توجه به این نظریه اغلب کشورهای درحال توسعه برای بالابردن ظرفیت تولیدی خود به سمت صنعتی کردن کشور و فعالیتهای سرمایه بر (Capital Investement) روی آوردند. داشتن تولیدات بیشتر و بالابردن درآمد به عنوان بالاترین عامل توسعه درنظر گرفته شد. بسیاری از کشورهای درحال توسعه، توسعه اقتصادی را در صنعتی کردن جامعه می ‌دانستند. مخصوصا صنعتی که مواد اولیه آن از خارج وارد می‌ گردید. در ایران بعد از انقلاب مشروطیت، بحث توسعه به مفهوم جدید آن مطرح گردید. ورود یا به عبارتی هجوم شتاب زده و سریع سرمایه داری به کشورمان از بازتاب های عمده تقلید دولتمردان (خصوصا در دوران پهلوی اول و دوم) از نظام سرمایه داری غرب به منظور توسعه کشور بود. حکومت وقت سعی می‌ نمود تفکرات مدرنیسم را در تمامی ابعاد اجتماعی- اقتصادی و سیاسی در کشور پیاده کند و بدون توجه به تاریخ طولانی و زیرساخت هایی که موجب تحولات اقتصادی و اجتماعی کشورهای اروپایی شده بود با تصمیمات و اقدامات شتابزده تمام هّمِ خود را صرف این امر نموده بود که در یک مقطع زمانی کوتاه از تمامی دستاوردهای انقلاب صنعتی استفاده کند. به همین منظور بعد از سال 1300 ه.ش نقاط خاصی در کشور انتخاب و تمامی سناریوهای توسعه و تغییر و تحولات موردنظر در این مناطق به مورد اجرا گذاشته شد. بدین معنی که صنایع، کارخانجات، پادگانهای نظامی، ادارات و سازمانهای دولتی، نهادهای جدید اجتماعی، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی و... در این کانونهای برگزیده، احداث شدند که البته راه های ارتباطی و خطوط راه آهن این کانون های برگزیده را به هم ارتباط می‌ دادند. وجود چنین توسعه‌ ای به دلیل تمرکز شدید و عدم تعادل در سطح مناطق کشور سبب گردید تا تمام امکانات و قدرت در یک یا چند منطقه تمرکز یابد و سایر مناطق به صورت حاشیه‌ ای عمل نماید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سیستم اطلاعات جغرافیایی- طراحی راه آهن- ایمنی،
عنوان انگلیسی Physical Developments of Alvand Village (Considering the Establishment of the Industrial City of Alborz)
چکیده انگلیسی مقاله In the years after the end of World War II, the transfer of human resources and the resulting developments led to the emergence of a phenomenon called "Developement", which become a slogan especially for the Third World and in particular the newly independent states. Between the 1950s and 1960s, development was often considered as an economic phenomenon. The basis of this mentality was the theory of economic growth. This theory considers the growth of a country in terms of economic development, and believes that with the increase of GNP, the conditions for the equitable distribution of development arise, and the growth process develops in the form of “Trickle-down” and spreads to deprived areas. The theory of economic growth attributed the increase of production capacity to the concentration of capital and, in particular, locating production centers in the vicinity of large cities. According to this theory, most developing countries began to concentrate on industrialization and capital investment to raise their production capacity. Having more products and raising revenues were considered as the highest factors in development. Many developing countries considered economic development to be possible only through industrialization, especially an industry whose raw materials were imported from abroad. In Iran, the development was introduced in its new meaning after the Constitutional Revolution. The entry or, in other words, the accelerated and rapid influx of capitalism into our country was a major reflection of the the statesmen’s (especially during the ascendancy of first and second Pahlavi monarchs) imitation of the capitalist system of the West in order to develop the country. The government tried to implement the ideas of modernism in all socioeconomic and political dimensions in the country, and, without paying attention to the long history and infrastructures that caused the economic and social changes of European countries, they concentrated all their attention and determination on this matter through hasty decisions and actions. In the same way, after 1921 certain points in the country were selected and all the envisaged scenarios of development and changes were implemented in these areas. This means that industries, factories, military garrisons, government departments and organizations, new social institutions, universities and higher education centers, etc. were established in these selected centers, which, of course, were connected together by roads and railway lines. The existence of such a development led to the intense concentration of all facilities and power in one or a few regions and imbalance in the regions of the country, so that the other areas to were marginalized.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سیما بوذری |
دانشجوى دکترى جغرافیا و برنامه ریزى روستایى دانشگاه شهید بهشتى ، عضو هیئت علمى مؤسسه پژوهش و برنامه ریزى آموزش عالى

نشانی اینترنتی
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات