این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱، شماره ۱، صفحات ۱-۶
عنوان فارسی بررسی اثرات متوکلوپرامید در بیماران سوء هاضمه بدون زخم
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: با توجه به شیوع زیاد بیماری سو هاضمه بدون زخم و تناقضات درمانی طبق آمارهای موجود و با توجه به مصرف بی رویه دارو، تامین هزینه های زیاد و به منظور تعیین اثرات متوکلوپرامید در بیماران مبتلا به سوهاضمه بدون زخم این تحقیق در درمانگاه داخلی بیمارستان شهید بهشتی کاشان سال 75-1374 انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق به روش تجربی و دوسوکور با مراجعه مستمر انجام گرفت و بیمارانی که حداقل یکی از علایم، نفخ، پیش سوزه، تهوع، استفراغ، برگرداندن غذا به دهان، بوی بد دهان، احساس پری شکم، بادگلو و آروغ زدن را حداقل به مدت سه ماه داشتند پس از معاینات بالینی و آزمایشات diff و CBC و آزمایش K و Na و ESR و AL.ph و SGPT و SGOT و Ca و P و FBS و Cr و BUN، مدفوع در سه نوبت، TSH و T3 RIA و T4 RIA، سونوگرافی شکم، الکتروکاردیوگرافی جهت رد بیماری های زمینه ای، آندوسکوپی برای رد بیماری های ارگانیک گوارشی و به شرط عدم مصرف دارو حداقل به مدت دو هفته بیماران مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم و در یک گروه متوکلوپرامید با دوز 10 میلی گرم هر 6 ساعت و به مدت دو هفته و گروه شاهد دارونمای آن به همان شکل تجویز و تاثیر دارو با علایم بالینی بررسی آماری گردید. یافته ها: از 70 نفر بیمار مورد بررسی 37 نفر مرد و 33 نفر زن بودند. سن گروه شاهد 9.1±29.1 و مورد 8.1±30.1 بود و گروه ها از این لحاظ اختلاف معنی دار نداشته اند. یافته بهبودی کامل و نسبی در گروه شاهد 82.9% و در گروه مورد 100% بود. در مجموع در گروه دارونما بهبودی کامل 17.1%، بهبودی نسبی 65.8%، عدم بهبودی 27.1% بود و در گروه متوکلوپرامید بهبودی کامل 25.7%، بهبودی نسبی 74.3% مشاهده شد. نتیجه گیری: متوکلوپرامید تاثیر قابل توجهی در بیماران مبتلا به سوهاضمه بدون زخم ندارد و توصیه می گردد در یک تحقیق مشابه اثر Cisapride در این گونه بیماران بررسی گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سوء هاضمه بدون زخم، متوکلوپرامید
عنوان انگلیسی Effects of Metoclopramide in patients with non-ulcer dyspepsia
چکیده انگلیسی مقاله History and Objectives: The high prevalence of non-ulcer dyspepsia controversy surrounding its treatment and the high costs of excessive use of medication led us to conduct this study on the effects of metoclopramide in patients with non-ulcer dyspepsia referred to Kashan’s Shaheed Beheshti hospital in 1995-96. Materials and Methods: In this double blind clinical trial, cases were selected through continuous sampling. Patients with at least one symptom of epigastric pain, flatulence, heartburn, nausea, vomiting, regurgitation, bad breath, stomach fullness or belching for a duration of at least 3 months were included. Following a thorough physical exam, tests including a complete and differential blood count, serum sodium, potassium, erythrocyte sedimentation rate, alkaline phosphatase, SGOT, SGPT, calcium, phosphorus. Fasting blood sugar, creatinine, blood urea nitrogen, 3 successive stool exams, THS, T3RIA, T4RIA, abdominal sonography and electrocardiography were performed to exclude underlying diseases. Endoscopy was also performed to exclude organic gastrointestinal diseases and patients avoiding medications for the past 2 weeks were studied. Patients were randomly divided into two groups. Cases were given 10 milligrams of metoclopramide 4 times a day for 2 weeks, while the controls received placebo. Drug effects were measured based on the patient’s clinical improvement. Results: 70 patients were thus studied 37 were male and 33 female. Age mean and standard deviation were 29.1±9.1 years in the controls and 30.1±8.1 years in the cases, with no statistically significant difference. Complete or relative improvement rate was 82.9% in the controls (17.1% complete and 65.8% relative) and 100% in the cases (25.7% complete and 74.3% relative). Conclusion: We therefore conclude that metoclopramide has no significant effect in patients with non-ulcer dyspepsia and we suggest a similar study be performed to assess the effect of cisapride in these patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله امیر حسین فقیهی کاشانی | amir hossein faghihi kashani
department of internal medicine, kashan university of medical sciences, kashan, iran
دانشگاه علوم پزشکی کاشان، گروه داخلی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کاشان (Kashan university of medical sciences)

عباس فرزانگان | abbas farzanegan


محسن تقدسی | mohsen taghaddosi


احمد ارشادی | ahmad ershadi


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-613&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات