این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقد زبان و ادبیات خارجی، جلد ۵، شماره ۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی در انتظار گودو و خلأِ کوگیتو
چکیده فارسی مقاله دنیای نمایشِ در انتظار گودو را عدمِ کنش، تکرار و شک می‌سازد و منتقدان غالبا اثر بکت را تصویرگرِ هستیِ «پوچِ» سوژه می‌دانند. این مقاله می‌کوشد «کوگیتو» را در دنیایی که از معنا گسسته و اصالت وجود در آن زیر سؤال است باز یابد و ثابت کند که حتی در دنیای عبث نما هم سوژه‌ی منحصر به فرد وجود دارد و آنگونه که ساختارگرایان باور دارند معنا تنها نقشی زبانی نیست. این خوانش، از تئوری‌های اسلاوی ژیژک، تعبیر او از شک و جنون دکارتی، دیالکتیک وجود هگل، سوژه لکانی و تأکید ژیژک بر نقش مهم فانتزی در دیالکتیکِ وجود بهره جسته است. مقاله حاضر بر آن است تا نشان دهد که کوگیتو هسته‌ای در درون سوژه نیست، بلکه حاصل تولد سوژه در فانتزی و شکل‌گیری روایتی شخصی است که در نوسان میان دو قطب امرِ نمادین و امرِ واقع اتفاق می‌افتد و با گذر از مرحله‌ی شک دکارتی محقق می‌شود. در پایان، خواهیم دید که ولادیمیر و استراگون قادرند در حالت شک دکارتی، بر خلاف پوتزو و لاکی، کوگیتوی خود را پویا نگه دارند. علی‌رغم اینکه آنها مدام در بی‌کنشی، تکرار و فراموشی به سر می‌برند، دقیقاً در همین وضعیت است که خلأِ کوگیتو در دنیای فانتزی‌هایشان متولد و با بودنِ سوژه پُر می‌شود. گودو نیز بخشی از همین فانتزی و ابژه‌ای توخالی است که «به وجود آمدن» را برای آنها حفظ می‌کند. در واقع این‌گونه نیست که «آنها آنجا منتظر گودو هستند»، بلکه «آنها هستند، زیرا منتظر گودواند».
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله Undecidedness, reiteration, amorphousness and passivity constitute Beckett’s Waiting for Godot and the play is usually associated with portraying the failure of an existent subject. This study, however, attempts to revive the notion of cogito in a world devoid of transcendence and claims that even in such a context the individual subject does exist and he is not merely a linguistic space , as the post-structuralists believed it to be. This paper draws on Slavoj Žižek’s theories concerning the concept of Cartesian doubt and cogito, his reading of Hegel’s dialectics and the Lacanian subject in order to construe that the cogito is not an axiomatic center inside the subject, but the synthesis of the symbolic order and the Real order. Consequently, cogito acquires its existence outside the subject, through the Cartesian doubt and in the personal myths thus created. In the end it is concluded that unlike Pozzo and Lucky, Vladimir and Estragon are able to maintain their existence in the exact passive formlessness of the Cartesian doubt and by the active presence in their numerous fantasies. Moreover, Godot plays an important part in their fantasies as the signifier which keeps them on the verge of Becoming. In other words, they are not waiting for Godot, but they “are” because of waiting for, Godot.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله شیده احمد زاده |


سارا نازک دست | nazak dast


نشانی اینترنتی http://clls.sbu.ac.ir/article/view/1333
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1293/article-1293-459161.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده علوم انسانی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات