این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
یکشنبه 30 آذر 1404
جغرافیا و برنامه ریزی محیطی
، جلد ۲۷، شماره ۳، صفحات ۶۷-۸۶
عنوان فارسی
بررسی و تحلیل الگوی فضایی تغییرات دروندههای بارشهای سنگین و فوقسنگین ایران
چکیده فارسی مقاله
بارش از متغیرترین عناصر اقلیمی است. این تغییرات هم در بعد مکان و هم در بعد زمان در قالب اقلیم منطقه رخ میدهد. هدف از این مطالعه، بررسی خودهمبستگی فضایی تغییرات دروندههای بارشهای سنگین و فوقسنگین ایران طی نیم قرن اخیر است. به این منظور، دادههای بارش روزانه با استفاده از 664 ایستگاه همدیدی و اقلیمی طی دورۀ 1390-1340 استخراج و بهعنوان پایگاه دادهها (دادههای اسفزاری[1]) استفاده شد. بهمنظور دستیابی به تغییرات دروندههای بارش ایران از روشهای زمینآماری، مانند خودهمبستگی فضایی از تحلیل لکههای داغ[2]، آماره گتیس- ارد جی (G*) و از امکانات برنامهنویسی در محیط Matlab و Surfer و GIs بهره گرفته شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد، که کرانههای ساحلی دریای خزر و امتداد دامنههای غربی زاگرس، دارای بیشنه وقوع بارشهای سنگین و فوقسنگین است. الگوی فضایی بارشهای سنگین نشان میدهد، بیشینه الگوی خودهمبستگی فضایی مثبت بارشهای سنگین بهلحاظ مکانی و زمانی باوجود اینکه در دورههای مختلف نوساناتی داشته است، اما بیشتر شامل نواحی غرب، شمال غرب و کرانههای ساحلی دریای خزر میشود. این در حالی است که الگوی خودهمبستگی فضایی منفی بارشهای سنگین بیشتر مربوط به نواحی مرکزی و لکههایی از شرق کشور بهویژه زابل است. الگوی بارشهای فوقسنگین مشابه بارشهای سنگین است. با این تفاوت که از گسترۀ مکانی آنها کاسته شده است. [1]- این دادهها را با تفکیک مکانی 15 در 15 کیلومتر، دکتر مسعودیان در دانشگاه اصفهان تهیه کرده است. [2]- Hot Spot Analysis
کلیدواژههای فارسی مقاله
بارش سنگین و فوقسنگین، الگوی فضایی، شاخص G، ایران،
عنوان انگلیسی
Analyzing Spatial Autocorrelation Patterns of Heavy and Super Heavy Showers of Iran
چکیده انگلیسی مقاله
Rainfall is the most variable climatic elements. The changes occur in the location and the time dimension in the form of regional climate. The purpose of this study was to investigate the spatial autocorrelation of Iran's heavy and super heavy changes. For this purpose, the daily rainfall data of 664 meteorological stations during the period 1950-2010 have been used. In order to analyze changes in rainfall within a decade, geostatistical techniques such as spatial autocorrelation analysis of hot spots, statistics Getis-Ord Gi along with programming in Matlab environment and the Surfer and the GIs were used. The results of this study indicated that the Caspian coast, North West and West along the western foothills of the Zagros Mountains of Iran , the inner regions of Iran and southern parts of South East and North East of Iran had the highest precipitation of heavy and super heavy requirements. Spatial pattern of heavy precipitation showed that the maximum positive spatial autocorrelation pattern of heavy precipitation, despite their different periods of oscillation, but includes areas of West, North West and West coast of the Caspian Sea. While this is a negative spatial autocorrelation pattern of heavy precipitation, it is observed frequently in central Iran and parts of the East, particularly in Zabul . Patterns of heavy precipitation are similar to heavy precipitation.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
حسین میر موسوی |
هیات علمی
مهدی دوستکامیان |
فاطمه ستوده |
دانشجو
نشانی اینترنتی
http://gep.ui.ac.ir/article_22075_60a2bc6c12bbbbf9ab687bba2da910e5.pdf
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/761/article-761-478833.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات