این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاریخ روابط خارجی، جلد ۱۷، شماره ۶۷، صفحات ۱۳۵-۱۵۱
عنوان فارسی واکاوی روابط خارجی ایران و پاکستان در پرتو نظام بین‌الملل طی سال‌های ۱۹۷۹-۱۹۴۷م.
چکیده فارسی مقاله پاکستان در 14 اوت 1947 از تقسیم شبه قاره هند در جوار مرزهای شرقی ایران پدید آمد و ایران نخستین کشوری بود که آن را به رسمیت شناخت و در سال‌های بعد، عهد­نامه مودت، مرزی، استرداد مجرمین و توافقات فرهنگی با آن کشور منعقد کرد. در این پژوهش بر مبنای روش توصیفی- تحلیلی و شیوه جمع‌آوری اطلاعات کتابخانه‌ای و مبتنی بر اسناد و مدارک تاریخی، عوامل مؤثر بر روابط خارجی دو کشور ایران و پاکستان در سه سطح روابط اقتصادی، سیاسی و فرهنگی از زمان استقلال پاکستان تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران بررسی و تحلیل شده است. سطح روابط دو کشور تحت تأثیر نگرانی­های امنیتی پاکستان و ساختار نظام دوقطبی، بالا بود. دو کشور همزمان وارد پیمان بغداد- سنتو شدند و هر دو از ارکان سه­گانه در تشکیل سازمان همکاری عمران منطقه­ای بودند، همچنین روابط فرهنگی نیز در سطح گسترده‌ای قرار داشت. با این حال، با وجود روابط گسترده سیاسی- فرهنگی، به سبب وجود اقتصاد مشابه و نه مکمل، روابط اقتصادی دو کشور در قالب چند توافقنامه باقی ماند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ایران، پاکستان، روابط خارجی، نظام بین‌الملل،
عنوان انگلیسی Analysis of Iran-Pakistan Relations in the Context of the International System
چکیده انگلیسی مقاله On 14 August 1947 the partition of India officially took effect and Pakistan was born as an independent nation. Iran was the first country to recognize the new state, and in later years signed treaties of amity, border treaties, extradition treaties and cultural agreements with the newly independent Pakistan. The current research draws on historical and library archives and employs descriptive-analytical method to analyze the factors bearing upon Iran-Pakistan relations on economic, political and cultural levels from the independence of Pakistan to the Islamic Revolution. Pakistan's security concerns and the structure of the bipolar system drove the two countries ever closer to forge high-level relations. The two countries joined Baghdad-CENTO Pact and constituted two of three three pillars of regional development organizations. Furthermore, cultural relations were extensive. Despite extensive political and cultural relations between Iran and Pakistan, as a result of similar, and not complementary economic structure, their relations remained limited to a number of bilateral agreements.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Iran, Pakistan, Foreign Relations, International System
نویسندگان مقاله سمیه حمیدی |
استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه بیرجند
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بیرجند (Birjand university)

فاطمه اشرفی گل | ashrafi گل
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه بیرجند
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بیرجند (Birjand university)

نشانی اینترنتی http://www.hfrjournal.ir/article_51851_6ddaab6e5fbee4503dc1a34f34798003.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/673/article-673-496010.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات