این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانش حقوق عمومی، جلد ۵، شماره ۱۶، صفحات ۴۱-۶۰
عنوان فارسی بررسی عدم صلاحیت وضع مقررات توسط رئیس‌جمهور در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران
چکیده فارسی مقاله بررسی عدم صلاحیت وضع مقررات توسط رئیس‌جمهور در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران مهدی بالوی1*، سیده زهرا سعید2**   1. استادیار دانشکده‌ی حقوق پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران 2. دانشجوی دکتری حقوق عمومی پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران   دریافت: 26/8/1395                                          پذیرش: 13/12/1395 چکیده از منظر وضعیت حقوقی، حقوق عمومی مبتنی بر مفهوم صلاحیت است؛ بر این اساس اصل بر عدم صلاحیت کارگزاران سیاسی و اجرایی است، مگر آنکه در قانون تصریح شود یا از لوازم ضروری اعمال صلاحیت باشد. قانون اساسی به‌مثابه‌ی میثاق ملی و سند حقوقی، سرمنشأ همه‌ی صلاحیت‌هاست. اصل 138 صلاحیت وضع مقررات را به‌صراحت منحصر در سه مقام هیأت وزیران، هر یک از وزرا و کمیسیون‌های متشکل از چند وزیر اعلام می‌دارد و از رئیس‌جمهور نامی به‌میان نمی‌آورد. سایر اصول قانون اساسی مانند اصول 113، 126 و134  نیز صلاحیت رئیس‌جمهور در وضع قاعده را به‌صورت ضمنی ثابت نمی‌کند. بر این اساس، رئیس‌جمهور در نظام جمهوری اسلامی ایران، از صلاحیت وضع قاعده به‌نحو استقلالی برخوردار نیست، لکن می‌تواند نظرها و دیدگاه‌های خود را در قالب مصوبات هیأت وزیران منعکس کند. در مقاله‌ی حاضر، نخست مفهوم صلاحیت و قاعده‌گذاری تبیین می‌شود، سپس مسئله‌ی عدم صلاحیت قاعده‌گذاری رئیس‌جمهور در پرتو اصول مذکور در قالب صلاحیت صریح و ضمنی بررسی خواهد شد.    *E-mail: Mahdibalavi@ut.ac.ir E-mail: Sz.saeid@ut.ac.ir** نویسنده‌ی مسئول                                                                                            
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اصل 138، اصل 113، اصل 126، رئیس‌جمهور، صلاحیت، قاعده‌گذاری.
عنوان انگلیسی Scrutiny on Incapability of the President for Rule-Making in the Legal System of Islamic Republic of Iran
چکیده انگلیسی مقاله Scrutiny on Incapability of the President for Rule-Making in the Legal System of Islamic Republic of Iran   Mahdi Balavi1 & Sayyede Zahra Saeid2* 1- Assistant Professor, Tehran university - Farabi campus 2- Ph.D student of public law, Tehran university - Farabi campus   Abstract From the perspective of legal status, public law is based on the concept of competence. Accordingly, the incapability of the political and executive officials is the principle unless it is stipulated in the letter of the law or is essential to exercise the competence. The Constitution, as a national covenant and legal document, is the origin of all the competences. The Article 138 of the Constitution expressively restricts the competence of rule-making into three officials; the council of ministers, each of ministers and the commissions composed of some ministers, and therefore the president isn't mentioned in this Article. Beside this, the other Articles of the Constitution like 113, 126 and 134 do not prove the president's competence implicitly. The president is not competent in framing regulation individually in the legal system of the Islamic Republic of Iran, hence. He can just reflect his opinions and approaches in the format of the decisions of the council of ministers. This research, first examines the concept of competence and rule-making and then, scrutinizes the issue of the incapability of the President for Rule-Making in accordance with the aforesaid Articles in the format of implicit and explicit competence.   *E-mail: Sz.saeid@ut.ac.ir
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مهدی بالوی |


سیده زهرا سعید | seyedeh zahra


نشانی اینترنتی http://mag.shora-rc.ir/browse.php?a_code=A-10-1-72&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/800/article-800-506986.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده حقوق اساسی
نوع مقاله منتشر شده حقوق ایران
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات