این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اصول بهداشت روانی، جلد ۱۱، شماره ۴۳، صفحات ۱۹۵-۲۰۴
عنوان فارسی بررسی اثر بخشی گروه درمانی با رویکرد شناختی رفتاری در بیماران مرد دارای همبودی اختلال وابستگی مواد افیونی و افسردگی اساسی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: هدف از این پژوهش، رسیدن به راهنمای عملی گروه درمانی شناختی رفتاری برای همبودی اختلال افسردگی اساسی و وابستگی مواد افیونی و بررسی اثربخشی این راهنمای درمانی در جمعیت بالینی مورد نظر است. روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی تعداد 30 آزمودنی مرد با روش نمونه گیری قضاوتی از چند مرکز ترک اعتیاد سطح مشهد جمع آوری شدند. تمام آزمودنی ها بر اساس ویرایش چهارم معیارهای کتابچه ی تشخیصی و آماری اختلالات روانی(DSM-IV) دارای همبودی اختلال وابستگی مواد افیونی (شیره ی تریاک و کریستال) و افسردگی اساسی بودند و به صورت تصادفی در گروه های شاهد و آزمون قرار گرفتند (15 نفر در هر گروه). برای ارزیابی از پرسش نامه ی افسردگی بک II و تست مورفین در اول و آخر درمان استفاده شد. راهنمای درمانی 12 جلسه ای در گروه آزمون اجرا شد و گروه شاهد مداخله ی شناختی رفتاری دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور خی و آزمون یومن ویتنی تحلیل شدند. یافته ها: در گروه آزمون 5 آزمودنی عود داشتند که نسبت به گروه شاهد، عود در هر 15 آزمودنی، به طور معنی داری پایین تر بود(001/0P<). میزان افسردگی گروه آزمون نیز در پس آزمون با میانگین رتبه ی 8 نسبت به گروه شاهد با میانگین رتبه ی 23، کاهش معنی داری نشان داد (001/0< P). نتیجه گیری: استفاده از روش گروه درمانی شناختی رفتاری در درمان مبتلایان به اختلال وابستگی به مواد افیونی همراه با افسردگی اساسی موثر می باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effects of cognitive behavioral group therapy in male opioid dependent patients comorbid with major depressive disorder
چکیده انگلیسی مقاله The main aim of this study was suggestion of a manual for group therapy based on cognitive behavioral therapy in opioid dependent patients co-morbid with major depressive disorder. Materials and Methods: In this semi-experimental research, 30 subjects were collected from some addiction treatment centers in Mashhad, north-eastern part of Iran. All of them gave opioid dependence and major depressive disorder via Structured Clinical Interview based on DSM-IV (SCID). They were randomly allocated into control and experimental groups (each group included 15 subjects). Beck Depression Inventory II and Morphine test were used at first and end of study. After 12 sessions in case group (control group did not receive cognitive-behavioral intervention) data were analyzed by χ2 and U Mann-Whitney tests. Results: The difference of relapse rate between experimental group and control group was statistically significant (P< 0.001). The depression rates in experimental and control groups showed significant decreases at the end of study (P< 0.001). Conclusion: Using group therapy with cognitive behavioral approach is effective in patients with co-morbidity of major depressive disorder and opioid dependency.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مراد رسولی آزاد | morad rasoliazade
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

نشانی اینترنتی http://jfmh.mums.ac.ir/article_1551.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات